subit⭑·/·e

subit⭑·e

          Okaz⭑·ant·e rapid⭑·e kaj⭑ {ne·atend⭑·it·e} ; de⭑ unu⭑ {moment⭑·o} al⭑ ali⭑·a: je⭑
          unu⭑ vesper⭑·o li sid⭑·as en⭑ si⭑·a ĉambr⭑·o, kaj⭑ jen⭑ subit⭑·e oni frap⭑·as
          tre⭑ mal·laŭt⭑·e sur⭑ la⭑ pord⭑·o ; ŝi⭑·a rigard⭑·o fal⭑·is okaz⭑·e sur⭑ la⭑
          porci⭑·on da⭑ glaci⭑·aĵ·o, kiu star⭑·is sur⭑ la⭑ tabl⭑·o, kaj⭑ tiam⭑ subit⭑·e
          ven⭑·is al⭑ ŝi ide⭑·o ; li subit⭑·e ek·sent⭑·is ia·n abomen⭑·on kontraŭ⭑ si
          mem⭑ kaj⭑ iel⭑ instinkt¹·e kompren⭑·is, ke⭑ li [neniam⭑] re·ven⭑·us en⭑ la⭑
          drink⭑·ej·on ; subit⭑·e atak⭑·is ŝi·n la⭑ nask⭑·aj dolor⭑·oj ; se⭑ iu mort⭑·os
          apud⭑ li subit⭑·e, ne·atend⭑·it·e, […] li pri·tond⭑·u si⭑·an kap⭑·on ; subit⭑·e
          fal⭑·is  kaj⭑ frakas⭑·iĝ·is ; feliĉ⭑·o leĝ⭑·on ne⭑ obe⭑·as, subit⭑·e
          nask⭑·iĝ·as, subit⭑·e pere⭑·as ; mi pan⭑·on ne⭑ esper⭑·is, subit⭑·e kuk⭑·o
          aper⭑·is ; ne⭑ atend⭑·it·a, ne⭑ esper⭑·it·a oft⭑·e ven⭑·as subit⭑·e ; cent⭑
          jar⭑·ojn silent⭑·is kaj⭑ subit⭑·e si·n prezent⭑·is . {ek⭑-} , {moment⭑·e}

subit⭑·a

          Tut⭑·e rapid⭑·e kaj⭑ ne·atend⭑·it·e okaz⭑·ant·a: subit⭑·a terur⭑·o vi·n tim⭑·ig·as ;
          ŝi ŝirm⭑·is [la⭑] nov⭑·an ĉapel⭑·on kontraŭ⭑ subit⭑·a pluv⭑·eg·o ; [li] lev⭑·is
          la⭑ kap⭑·on per⭑ subit⭑·a mov⭑·o kaj⭑ ek·rigard⭑·is la⭑ ofic⭑·ist·on ; la⭑ edz⭑·o
          de⭑ Mart⭑·a en·fal⭑·is en⭑ mal·san⭑·on mal·facil⭑·an kaj⭑ subit⭑·an, el⭑ kiu ne⭑
          sav⭑·is li·n la⭑ konsil⭑·oj de⭑ la⭑ kurac⭑·ist·oj ; mort⭑·o terur⭑·a, sed⭑
          subit⭑·a, fulm⭑·a ; ced⭑·ant·e al⭑ subit⭑·a ide⭑·o, ŝi ĝi·n plant⭑·is inter⭑ la⭑
          ŝton⭑·oj super⭑ […] la⭑ mort⭑·ig·it·a ĉeval⭑·o ; post⭑ bru⭑·a vent⭑·o subit⭑·a
          silent⭑·o . {abrupt²·a} {rapid⭑·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.103 2023/12/12 20:10:28 ]
     __________________________________________________________________