sub·lim⭑·/·a

sublim⁽⁺⁾·a

   1.
          Disting⭑·it·a per⭑ si⭑·a bel⭑·ec·o, nobl⭑·ec·o, sankt⭑·ec·o; kvazaŭ·religi⭑·e
          inspir⭑·a, admir⭑·ind·a: spirit⭑·ec·o est⭑·as rezult²·o de⭑ ekzalt⁽⁺⁾·aj,
          sublim⁽⁺⁾·aj moment⭑·oj tra·viv⭑·it·aj ; Tener⁸·e aŭ⭑ lasciv⁽⁺⁾·e / Mi streb⁶·as
          volitiv⁽⁺⁾·e / Ascend⁽⁺⁾·i al⭑ sublim⁽⁺⁾·a sfer¹·', / Eskap⁸·i el⭑ obscen⁽⁺⁾·a strat⭑·'
          / Tra⭑ virg⭑·a spac⭑·' de⭑ l'⭑ stratosfer ; re·lig⭑·i (unu⭑·ig·i) est⭑·as unu⭑
          el⭑ la⭑ plej⭑ sublim⁽⁺⁾·aj esprim⭑·oj de⭑ kultur¹·o ; (ironi¹·e) kuz⭑·o […]
          suspekt⭑·as li⭑·an unik³·an virt⭑·on, li⭑·an sublim⁽⁺⁾·an „sen·pek⭑·an” korp⭑-am⭑·on
          al⭑ la⭑ bapt⭑·o-fi·lin⭑·o .

   2.
          Rimark⭑·ebl·a nur⭑ per⭑ tre⭑ delikat⭑·aj sent⭑·oj; {subtil¹·a^2} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.21 2023/11/21 01:39:28 ]
     __________________________________________________________________