sufok⭑·/·i

sufok⭑·i

   (tr)

   1.
          Mal·help⭑·i la⭑ spir⭑·ad·on, sen·ig⭑·i je⭑ aer⭑·o, eventual¹·e {mort⭑·ig·i} ;
          {asfiksi⁽⁺⁾·i} : sufok⭑·i iu·n prem⭑·eg·ant·e la⭑ kol⭑·on; sufok⭑·ant·a varm⭑·eg·o.

   2.
          {Mal·help⭑·i} per⭑ ia⭑ daŭr⭑·a sur·prem⭑·o: ŝi⭑·a voĉ⭑·o est⭑·is mal·fort⭑·a,
          obtuz³·a; ĝi·n tut⭑·e ... sufok⭑·is la⭑ strat⭑·a bru⭑·o ; li sufok⭑·is en⭑ si
          la⭑ kompat⭑·on ; ĉi⭑ tiu·j saĝ⭑·aj konsider⭑·oj ne⭑ pov⭑·is tamen⭑ sufok⭑·i
          mal·grand⭑·an, sed⭑ turment⭑·ant·an mal·trankvil⭑·on en⭑ la⭑ kor⭑·o de⭑ l'⭑
          kron⭑-princ⭑·o ; sufok⭑·i ribel⭑·on; la⭑ vilaĝ⭑·an·oj est⭑·is sufok⭑·at·aj per⭑ la⭑
          impost¹·oj ; tiu·j persekut⭑·oj ne⭑ pov⭑·os sufok⭑·i la⭑ ver⭑·on. {damp⁽⁺⁾·i} ,
          {dron⭑·ig·i} , {sub·prem⭑·i}

sufok⭑·a

          Kiu bar⭑·as la⭑ spir⭑·on, aŭ⭑ prem⭑·e mal·help⭑·as viv⭑·an ag⭑·ad·on: sufok⭑·a
          tus⭑·ad·o ; sufok⭑·a tim⭑·o.

sufok⭑·o

          Mal·help⭑·o de⭑ spir⭑·ad·o, {asfiksi⁽⁺⁾·o} .

sufok⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Pen⭑·eg·i por⭑ spir⭑·ad·o, sufer⭑·i pro⭑ mal·help⭑·a prem⭑·o eventual¹·e ĝis⭑
          mort⭑·o: mort⭑·u kiel⭑ hund⭑·o aŭ⭑ sufok⭑·iĝ·u por⭑ ĉiam⭑ ! sufok⭑·iĝ·i pro⭑
          koler⭑·o, pro⭑ rid⭑·o.

sufok⭑·it·aĵ·o

          Viand⭑·o el⭑ best⭑·o mort⭑·ig·it·a per⭑ sufok⭑·o, sen⭑ el·las⭑·o de⭑ la⭑ sang⭑·o:
          ili de·ten⭑·u si·n de⭑ mal·pur⭑·iĝ·oj ĉe⭑ idol⭑·oj kaj⭑ de⭑ mal·ĉast⭑·ec·o kaj⭑ de⭑
          sufok⭑·it·aĵ·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/10/21 07:46:48 ]
     __________________________________________________________________