vidu ankaŭ la klarigojn
superlativ¹·/·o

superlativ¹·o

   1.
          {Komparaci⁽⁺⁾·a grad^⭑·o} esprim^⭑·ant·a ekstrem^⭑·an ( {maksimum³·an} aŭ^⭑
          {minimum³·an} ) en·est^⭑·on de^⭑ la^⭑ koncern^⭑·a kvalit¹·o: La^⭑ superlativ¹·o
          relativ²·a esprim^⭑·as, ke^⭑ iu, io posed^⭑·as kvalit¹·on pli^⭑ aŭ^⭑ mal·pli^⭑ ol^⭑
          ĉiu·j ali^⭑·aj. Tiu·n ide^⭑·on oni esprim^⭑·as per^⭑ la^⭑ adverb^⭑·o _plej^⭑_ aŭ^⭑
          _mal·plej^⭑_, met^⭑·it·a antaŭ^⭑ la^⭑ adjektiv^⭑·o ; la^⭑ {komparativ¹·o} est^⭑·as
          far^⭑·at·a per^⭑ la^⭑ vort^⭑·o ‚pli^⭑‘, la^⭑ superlativ¹·o per^⭑ ‚plej^⭑‘ ; la^⭑
          mal·feliĉ^⭑·a vir^⭑·in·o sufer^⭑·is turment^⭑·on, kiu·n pov^⭑·as esprim^⭑·i neniu
          superlativ¹·o . {komparaci⁽⁺⁾·o}

          Rim.: Paŭs⁽⁺⁾·ant·e gramatik^⭑·aĵ·ojn german^⭑·a-franc^⭑·ajn, Zamenhof oft^⭑·e
          artikol^⭑·is adverb^⭑·an superlativ¹·on, ekz‑e la^⭑ kre^⭑·int·o de^⭑ Esperant^⭑·o,
          kiu [DEL: la^⭑ :DEL] plej^⭑ mult^⭑·e labor^⭑·is por^⭑ kaj^⭑ en^⭑ Esperant^⭑·o… . En^⭑
          la^⭑ modern¹·a lingv^⭑·o tio est^⭑·as arkaik³·a kaj^⭑ nepr^⭑·e evit^⭑·end·a.

   2.
          La^⭑ plej^⭑ alt^⭑·a imag^⭑·ebl·a grad^⭑·o: parol^⭑·i kun^⭑ li est^⭑·is la^⭑ superlativ¹·o
          de^⭑ ŝi^⭑·aj dezir^⭑·oj ; tia superlativ¹·o de^⭑ la^⭑ impertinent³·o koler^⭑·ig·is
          mi·n ; tiu superlativ¹·o de^⭑ la^⭑ stult²·o mi·n tiom^⭑ konstern^⭑·is, ke^⭑ dum^⭑
          kelk^⭑·aj moment^⭑·oj mi ne^⭑ pov^⭑·is respond^⭑·i . {pint^⭑·o} , {ekstrem^⭑·o^2} ,
          {kulmin⁽⁺⁾·o^2}

          Rim.: Kvankam^⭑ etmologie superlativ¹·o signif^⭑·is, proksim^⭑·um·e, „la^⭑
          plej^⭑ alt^⭑·a grad^⭑·o“ (pli^⭑ laŭ·vort^⭑·e, „super^⭑·en port^⭑·it·a“), tamen^⭑ en^⭑ la^⭑
          norm²·a Esperant^⭑·o ĝi hav^⭑·as nur^⭑ la^⭑ special^⭑·an signif^⭑·on gramatik^⭑·an.
          Uz^⭑·i ĝi·n en^⭑ la^⭑ ĝeneral¹·a senc^⭑·o „la^⭑ plej^⭑ alt^⭑·a grad^⭑·o“ est^⭑·as sam^⭑·e
          mal·konven^⭑·e, kiel^⭑ dir^⭑·i „akuzativ^⭑·a“ anstataŭ^⭑ „akuz³·a“, aŭ^⭑ „
          {geometr⁷·o^2} “ anstataŭ^⭑ „ter^⭑+mezur^⭑·ist·o“. Ceter^⭑·e, la^⭑ vort^⭑·ar·oj
          (i.a. PV, la^⭑ PIV-oj) ĉi^⭑ tiu mis·uz^⭑·on ignor²·as.

absolut^⭑·a superlativ¹·o

          {Superlativ¹·o^1} indik³·ant·a ekstrem^⭑·an grad^⭑·on de^⭑ la^⭑ koncern^⭑·a ec^⭑·o
          senriate al^⭑ iu referenc³·a grup^⭑·o.

          Rim.: Tip¹·a ekzempl^⭑·o de^⭑ tia absolut^⭑·a superlativ¹·o est^⭑·us Britain,
          kiu ĉiu·n apart^⭑·an parol^⭑·ant·on aŭskult^⭑·is kun^⭑ _plej^⭑ grand^⭑·a_ atent^⭑·o,
          ŝajn^⭑·is subit^⭑·e ven^⭑·i al^⭑ tiu ĉi^⭑ sam^⭑·a opini^⭑·o, se^⭑ _plej^⭑ profund^⭑·a_
          ĉerk^⭑·a ton^⭑·o, kiu·n li el·don^⭑·is, pov^⭑·is est^⭑·i pren^⭑·at·a por^⭑ rid^⭑·o . En^⭑ ĉi^⭑
          tiu ekzempl^⭑·o „plej^⭑“ sinonim¹·as kun^⭑ „tre^⭑“, kaj^⭑ tial^⭑ en^⭑ iu·j
          naci^⭑+lingv^⭑·aj gramatik^⭑·oj (precip^⭑·e latin⁽⁺⁾·id+lingv^⭑·aj, kaj^⭑ ankaŭ^⭑ en^⭑ PV
          kaj^⭑ PIV) oni aplik³·as la^⭑ termin^⭑·on „absolut^⭑·a superlativ¹·o“ al^⭑ ĉia·j
          form^⭑·oj sinonim¹·aj; ekz‑e la^⭑ PIV-oj ilustr¹·as ĉi^⭑ tiu·n termin^⭑·on per^⭑
          la^⭑ ekzempl^⭑·o li^⭑·a edz^⭑·in·o est^⭑·as _tre^⭑ labor^⭑·em·a_, sed^⭑ ŝi est^⭑·as ankaŭ^⭑
          _tre^⭑ kri^⭑·em·a_. Tio est^⭑·as samkiel nom^⭑·i prepozicijn „akuzativ^⭑·o“,
          ĉar^⭑ oft^⭑·e la^⭑ signifro de^⭑ prepozici^⭑·o ebl^⭑·as esprim^⭑·i per^⭑ akuzativ^⭑·o.
          Ceter^⭑·e, eĉ^⭑ se^⭑ akcept^⭑·i tia·n metonimi⁽⁺⁾·on, pli^⭑ konven^⭑·a termin^⭑·o
          latin⁽⁺⁾·ec·a est^⭑·us „el⁽⁺⁾·at-iv⁽⁺⁾·o“ (  ); aŭ^⭑ ebl^⭑·e
          {mal·diminutiv⁽⁺⁾·o} (aŭgmentativ⁽⁺⁾·o).

relativ²·a superlativ¹·o

          {Superlativ¹·o^1} indik³·ant·a ekstrem^⭑·an grad^⭑·on de^⭑ la^⭑ koncern^⭑·a ec^⭑·o
          en^⭑·e de^⭑ (riate al^⭑) iu lim^⭑·ig·it·a grup^⭑·o: la^⭑ suplement⁸·o de^⭑ adjektiv^⭑·o
          en^⭑ form^⭑·o de^⭑ relativ²·a superlativ¹·o est^⭑·as en·konduk^⭑·at·a per^⭑ _el^⭑_ aŭ^⭑
          _inter^⭑_ .

   [artikol^⭑-versi⁹·o: 1.24 2024/01/05 01:35:45 ]
     __________________________________________________________________