susur⁶·/·i

susur⁶·i

          (ntr)
          {Bru⭑·i} mal·fort⭑·e kaj⭑ iom⭑ sek⭑·e kiel⭑ ĉif⭑·at·a paper⭑·o, silk⭑·aĵ·o,
          teks⭑·aĵ·o, arb⭑·o-foli⭑·oj kaj⭑ simil⭑·aj: kiel⭑ susur⁶·as ŝi⭑·a mult⭑·e~kost⭑·a
          silk⭑·a vest⭑·o ! la⭑ libr⭑·o sub⭑ la⭑ kap⭑·o […] ek·susur⁶·is ; ŝi prem⭑·is en⭑
          la⭑ man⭑·o la⭑ delikat⭑·an kovert⭑·on, en⭑ kiu susur⁶·is kelk⭑·e da⭑ mon⭑·aj
          paper⭑·et·oj ; la⭑ long⭑·a tren⭑·aĵ·o de⭑ ŝi⭑·a vest⭑·o susur⁶·is sur⭑ la⭑ parget⭑·o
          . {krak⭑·et·i} , {murmur⭑·et·i} , {sibl⭑·i} , {ŝuŝ⁽⁺⁾·i} , {zum⭑·i}

          Rim.: Oni pov⭑·as pri·skrib⭑·i susur⁶·ad·on kiel⭑ ia⭑ kombin⭑·aĵ·o de⭑
          delikat⭑·aj mal·long⭑·aj sibl⭑·o-, ŝuŝ⁽⁺⁾·o- kaj⭑ krak⭑·et·-~son⭑·oj.

susur⁶·o, susur⁶·ad·o

          Mal·laŭt⭑·a frot⭑·a {bru⭑·o} : ŝi aŭd⭑·is post⭑ si susur⁶·ad·on de⭑ atlas⁸·o ;
          [oni] aŭd⭑·is kant⭑·ad·on kaj⭑ muzik⭑·on, la⭑ susur⁶·ad·on kaj⭑ zum⭑·ad·on de⭑
          mult⭑·e da⭑ hom⭑·oj, precip⭑·e […] de⭑ la⭑ ĝarden⭑·o ; la⭑ instru⭑·ist·in·o
          ek·aŭd⭑·is la⭑ gazet⭑-susur⁶·on, ek·interes⭑·iĝ·is pri⭑ la⭑ afer⭑·o ; mol⭑+son⭑·a
          kiel⭑ vent⭑·a susur⁶·o inter⭑ herb⭑·oj ; kun⭑ son⭑·o de⭑ kviet⭑·a arb⭑·ar·a
          susur⁶·o glit⭑·is la⭑ falĉ⭑·il·oj tra⭑ ros⭑+pez⭑·a herb⭑·o, kiu baldaŭ⭑ kuŝ⭑·is
          por⭑ sek⭑·iĝ·o en⭑ larĝ⭑·aj stri⭑·oj ; neniu son⭑·o est⭑·is aŭd⭑·ebl·a krom⭑ la⭑
          susur⁶·o de⭑ la⭑ sang⭑·o en⭑ li⭑·aj orel⭑·oj ; kun⭑ facil⭑·a susur⁶·o la⭑ boat⭑·o
          sur·sabl⭑·iĝ·is .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/11/11 09:24:20 ]
     __________________________________________________________________