suveren⁽⁺⁾·/·o

suveren⁽⁺⁾·o

          Tiu, kiu en⭑ regn⭑·o hav⭑·as la⭑ plej⭑ super⭑·an pov⭑·on, {di⭑·o} en⭑
          teokrati²·o, la⭑ {monark⁸·o} en⭑ monarki⁸·o, la⭑ {popol⭑·o} en⭑ respublik¹·o:
          tiu suveren⁽⁺⁾·o est⭑·is kruel⭑·a kaj⭑ sen·kompat⭑·a ; [la⭑] pap⭑·o vol⭑·is
          montr⭑·i, ke⭑ li rest⭑·as sur·ter⭑·a suveren⁽⁺⁾·o, kaj⭑ ne⭑ agnosk⁽⁺⁾·as la⭑ rom⁽⁺⁾·an
          al·propr⭑·ig·on far Itali⁽⁺⁾·o ; mi en·kalkul⭑·as, ke⭑ ni⭑·a afabl⭑·a suveren⁽⁺⁾·o
          degn⁽⁺⁾·os vid⭑·ig·i si⭑·an bon⭑+vol⭑·an favor⭑·on al⭑ mi⭑·a neni⭑-el·signif⭑·a person⭑·o
          . {car¹·o} , {Cezar⁽⁺⁾·o^4} , {imperi⭑·estr·o} , {reĝ⭑·o^1} {estr⭑·o} ,
          {moŝt⭑·o} , {sinjor⭑·o^3} , {suzeren⁽⁺⁾·o}

suveren⁽⁺⁾·a

   1.
          Ne⭑ de·pend⭑·a de⭑ ekster⭑·a kontrol⭑·o kaj⭑ aŭtoritat⭑·o: jur⭑·e re·kon⭑·i […]
          naci⭑·an […] lingv⭑·on kiel⭑ oficial⭑·an por⭑ la⭑ inter·ŝtat⭑·aj rilat⭑·oj […]
          kontraŭ⭑·us la⭑ princip⭑·on de⭑ suveren⁽⁺⁾·a egal⭑·ec·o .

        a)
                Epitet¹·a part⭑·o de⭑ titol⭑·o de⭑ {princ⭑·o^1} , {duk⭑·o} , {graf⭑·o} ,
                {episkop⭑·o} ktp kiu reg⭑·as estkiel sen·pend⭑·a {monark⁸·o} super⭑
                si⭑·a regn⭑·o: suveren⁽⁺⁾·a princ⭑·o de⭑ Monak⁽⁺⁾·o.

          {aŭtonom⁴·a^1}

   2.
          Impon¹·e {sen·de·pend⭑·a} , {mem·star⭑·a} : est⭑·is io mister⭑·a, io pra⭑·a en⭑
          tiu ĉi⭑ [salamandr⭑·o], io pra⭑·-~di⭑·ec·a, ĝi⭑·a komplet²·a indiferent⭑·o
          est⭑·is iel⭑ suveren⁽⁺⁾·a ; ŝi en·marŝ⭑·as, kun⭑ suveren⁽⁺⁾·a mien⭑·o ŝi
          trans·don⭑·as al⭑ mi si⭑·an krest¹·o-ruĝ⭑·an surtut⭑·et·on[…] kaj⭑ post⭑·e ŝi
          ek·gvid⭑·as la⭑ konversaci³·on ; mi ven⭑·is per⭑ paraŝut⁸·o ĉi⭑ tie·n, mi ne⭑
          kon⭑·as la⭑ lok⭑·ajn kutim⭑·ojn ĉi⭑ tie, je⭑ Di⭑·o, kiu pov⭑·us kondut⭑·i
          suveren⁽⁺⁾·e malgraŭ⭑ ĉio ? {impon¹·a} , {respekt⭑·ind·a} , {sen·ŝancel⭑·iĝ·a}

suveren⁽⁺⁾·ec·o

          Jur⭑·e difin⭑·it·a {sen·de·pend⭑·ec·o} de⭑ ŝtat⭑·o aŭ⭑ person⭑·o en⭑ ĝi⭑·aj
          ekster⭑·aj rilat⭑·oj: la⭑ koncept²·o de⭑ naci⭑·a suveren⁽⁺⁾·ec·o […]
          anstataŭ⭑·ig·ad·is ĉiam⭑ pli⭑ tiu·n de⭑ la⭑ suveren⁽⁺⁾·ec·o de⭑ la⭑ monark⁸·o ; la⭑
          mal·nov⭑·a kred⭑·o, ke⭑ naci⭑·oj pov⭑·as viv⭑·i apart⭑·e kaj⭑ sol⭑·e kun⭑ absolut⭑·a
          suveren⁽⁺⁾·ec·o, ŝajn⭑·as hodiaŭ⭑ plen⭑·a iluzi¹·o ; kiom⭑ la⭑ svis⁽⁺⁾·aj
          respublik¹·oj perd⭑·is je⭑ suveren⁽⁺⁾·ec·o, tiom⭑ ili gajn⭑·is je⭑
          sen·de·pend⭑·ec·o, trankvil⭑·ec·o kaj⭑ profit⭑·ig·aj inter·ŝanĝ⭑·oj .
          {aŭtonom⁴·ec·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/11/29 01:36:34 ]
     __________________________________________________________________