svat⭑·/·i

svat⭑·i

   (tr)

   1.
          {Propon⭑·i} iu·n al⭑ ali⭑·a person⭑·o kiel⭑ edz⭑·on aŭ⭑ edz⭑·in·on; pet⭑·i kiel⭑
          per⭑·ant·o de⭑ iu ali⭑·a la⭑ man⭑·on de⭑ iu: vi far⭑·us sen·senc⭑·on ⫽
          For·ir⭑·ant·e, ĉar⭑ svat⭑·i mi hav⭑·as intenc⭑·on ⫽ Al⭑ vi Zonjon ; ĉu⭑ vi
          pri·pens⭑·as re·edz⭑·in·iĝ·i? – kial⭑? ĉu⭑ vi ven⭑·is por⭑ svat⭑·i mi·n? – ebl⭑·e,
          sed⭑ […] la⭑ koncern⭑·a vir⭑·o ne⭑ est⭑·as liber⭑·a .

   2.
          {Si·n svat⭑·i^1} al⭑ iu; {varb⭑·i} iu·n por⭑ si mem⭑ kiel⭑ edz⭑·o aŭ⭑ edz⭑·in·o:
          ŝi est⭑·is la⭑ re·ĝin²·o de⭑ la⭑ fest⭑·o, kaj⭑ kie la⭑ plej⭑ bel⭑·aj vir⭑·oj
          klopod⭑·is svat⭑·i ŝi·n ; ni⭑·a frat⭑·in·o ankoraŭ⭑ est⭑·as mal·grand⭑·a, […]
          kio·n ni far⭑·os al⭑ ni⭑·a frat⭑·in·o, kiam⭑ oni svat⭑·os ŝi·n? ; svat⭑·at·a de⭑
          du⭑ rival⭑·oj ; svat⭑·int·oj, miel⭑+vort⭑·aj kaj⭑ promes⭑-plen⭑·aj ;
          ne·akcept⭑·ebl·aj ekster·kast¹·aj svat⭑·ant·oj .

          Rim.: Por⭑ evit⭑·i konfuz⭑·on ĉe⭑ la⭑ aŭskult⭑·ant·o aŭ⭑ leg⭑·ant·o, ni
          rekomend⭑·as uz⭑·i tiu·n ĉi⭑ signif⭑·on nur⭑ kun⭑ refleksiv⁽⁺⁾·o. Ĝi en·ir⭑·is la⭑
          lingv⭑·on part⭑·e pro⭑ kelk⭑·aj ne·preciz⭑·aj traduk⭑·oj en⭑ kaj⭑ pro⭑ rekt⭑·a
          mal·rekomend⭑·o de⭑ la⭑ origin¹·a svat⭑·i^1 kun⭑·e kun⭑ ĝi⭑·aj deriv⁴·aĵ·oj en⭑
          pro⭑ mor⭑·aj konsider⭑·oj.

svat⭑·ist·o

          Hom⭑·o, kies⭑ profesi⭑·o aŭ⭑ okup⭑·o est⭑·as propon⭑·i ali⭑·ul·ojn por⭑ edz⭑·iĝ·o:
          la⭑ oficial⭑·a svat⭑·ist·in·o ven⭑·is kun⭑ horoskop²·aj kart⭑·oj ; kun⭑ la⭑
          help⭑·o de⭑ ambaŭ⭑ ge·patr⭑·oj, la⭑ svat⭑·ist·o fiks¹·as la⭑ dat⭑·on de⭑ la⭑
          ge·edz⭑·iĝ·o laŭ⭑ la⭑ tradici¹·a kalendar¹·o ; kiel⭑ „eminent⭑·a svat⭑·ist·in·o“
          est⭑·as nom⭑·um·it·a  de⭑ la⭑ urb⭑·estr·o .

svat⭑·iĝ·i

   1.
          Est⭑·i propon⭑·at·a al⭑ iu kiel⭑ edz⭑·o aŭ⭑ edz⭑·in·o; est⭑·i pet⭑·at·a de⭑ per⭑·ant·o
          kiel⭑ edz⭑·o aŭ⭑ edz⭑·in·o por⭑ iu ali⭑·a: ne⭑ ĉiu fianĉ⭑·iĝ·as, kiu svat⭑·iĝ·as
          .

   2.
          Propon⭑·i si·n mem⭑, t.e. {si·n svat⭑·i} : la⭑ kapr⭑·o-pied⭑·a […]
          ĉef·milit⭑·estr·o […] svat⭑·iĝ·is pri⭑ la⭑ mal·grand⭑·a paŝt⭑·ist·in·o ;
          ekzist⭑·is plu⭑ neniu, pri⭑ kiu li pov⭑·us svat⭑·iĝ·i, kaj⭑ tial⭑ li kun⭑
          hipokrit⭑·a mal·estim⭑·o ĵur⭑·is, ke⭑ li ne⭑ vol⭑·as edz⭑·iĝ·i ; ven⭑·is nov⭑·a
          svat⭑·iĝ·ant·o je⭑ la⭑ reĝ⭑·id·in·o .

svat⭑·iĝ·o

          Formal²·a sin⁸-propon⭑·o kiel⭑ edz⭑·o aŭ⭑ edz⭑·in·o: ekzist⭑·is cent⭑·oj da⭑
          reĝ⭑·id·in·oj, kiu·j akcept⭑·us li⭑·an svat⭑·iĝ·on kun⭑ ĝoj⭑·o .

si·n svat⭑·i

          {Propon⭑·i} si·n mem⭑ kiel⭑ edz⭑·o aŭ⭑ edz⭑·in·o, ĉu⭑ person⭑·e, ĉu⭑ per⭑·e de⭑
          svat⭑·ist·o: knab⭑·in·on am⭑·is la⭑ leon⭑·' frenez⭑·e, si·n svat⭑·is ĉe⭑ la⭑ patr⭑·o
          ; ŝi si·n svat⭑·is mem⭑, […] ĉu⭑ pri⭑ ŝi⭑·a vir⭑·in·ec·' konsci⭑·as ?

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2023/10/21 07:46:48 ]
     __________________________________________________________________