ŝpruc⭑·/·i

ŝpruc⭑·i

   (ntr)

   1.
          El⭑ {ĵet⭑·iĝ·i} plur⁴+direkt⭑·en fontan⭑·e, mult⭑+gut⭑·e, mult⭑·-~er⭑·e: ŝi⭑·a sang⭑·o
          ŝpruc⭑·is sur⭑ la⭑ mur⭑·on ; la⭑ akv⭑·o ŝpruc⭑·as alt⭑·e super⭑ ni·n ; la⭑ ŝtal⭑·o
          ek·frap⭑·is la⭑ fajr⭑·o-ŝton⭑·on tiel⭑, ke⭑ fajr⭑·er·oj ek·ŝpruc⭑·is ;
          purpur⭑-ruĝ⭑·aj angil⭑·oj, el⭑ kiu·j ĉe⭑ ĉiu mov⭑·iĝ·o ŝpruc⭑·is blu⭑·aj
          fajr⭑·er·oj, lud⭑·is mal·supr⭑·e en⭑ la⭑ akv⭑·o ; la⭑ anas⭑·id·o […] en⭑ si⭑·a
          tim⭑·eg·o en·flug⭑·is ĝust⭑·e en⭑ plad⭑·on kun⭑ lakt⭑·o, tiel⭑ ke⭑ la⭑ lakt⭑·o
          ŝpruc⭑·is ĉirkaŭ⭑·en ; mi turment⭑·as mi·n tiom⭑, ke⭑ al⭑ mi preskaŭ⭑ la⭑
          sang⭑·o el·ŝpruc⭑·as el⭑ sub⭑ la⭑ ung⭑·oj ; mal·grand⭑·a ĝarden⭑·o, en⭑ [kies⭑]
          mez⭑·o ŝpruc⭑·is fontan⭑·o ; [li] al·met⭑·is la⭑ torĉ⭑·on, tuj⭑ ŝpruc⭑·is
          grand⭑·a flam⭑·o ; se⭑ mal·ferm⭑·i mal·grand⭑·an kaŝ⭑·an flank⭑·an pord⭑·on, en⭑
          la⭑ okul⭑·ojn ŝpruc⭑·as la⭑ sun⭑·o .

   2.
          Etend⭑·iĝ·i, ĵet⭑·iĝ·i dis⭑·e plur⁴+direkt⭑·en kvazaŭ⭑ gut⭑·oj, flam⭑·oj ks: de⭑
          ĉiu mont⭑·et·o ŝpruc⭑·is mal·hel⭑·a arb⭑·ar·et·o de⭑ akaci¹·oj, sikomor⁽⁺⁾·oj kaj⭑
          tamarind⁽⁺⁾·oj ; bru⭑+ferm⭑·iĝ·is la⭑ pord⭑·oj, ŝpruc⭑·is la⭑ rid⭑·oj kaj⭑ la⭑
          ĝoj⭑·aj salut⭑·aj ek·kri⭑·oj ; mi est⭑·us feliĉ⭑·a, se⭑ […] iom⭑ da⭑ tiu am⭑·em·o
          pov⭑·us ŝpruc⭑·i ĝis⭑ mi⭑·a person⭑·o ; li esper⭑·is, ke⭑ re·bril⭑·o de⭑ tiu
          nobel⭑·a titol⭑·o ŝpruc⭑·os sur⭑ li·n ; naŭz⭑·ig·a kraĉ⭑·aĵ·o, kiu ŝpruc⭑·is sur⭑
          ŝi⭑·ajn sent⭑·ojn kaj⭑ mal·pur⭑·ig·is ŝi⭑·ajn memor⭑·ojn ; konstant⭑·e sur⭑ mi·n
          ŝpruc⭑·as la⭑ mal·ben⭑·o ! la⭑ sprit⭑·ec·o […] el·ŝpruc⭑·as el⭑ li .

   3.
          {Ŝpruc⭑·ig·i} : Sub⭑ benk⭑·o kat⭑·on mi ek·vid⭑·is, ⫽ Sur⭑ ĝi·n mi ŝpruc⭑·is el⭑
          botel⭑·o ; balen⭑·oj ŝpruc⭑·is akv⭑·on el⭑ la⭑ tru⭑·oj de⭑ si⭑·aj naz⭑·oj supr⭑·en,
          ke⭑ ĝi el·rigard⭑·is ĉirkaŭ⭑·e kiel⭑ cent⭑·oj da⭑ fontan⭑·oj ; ŝpruc⭑·u sur⭑
          ili·n nur⭑ unu⭑ sol⭑·an gut⭑·on de⭑ tiu ĉi⭑ trink⭑·aĵ·o .

ŝpruc⭑

   (son⭑-imit⭑·o)

          {Son⭑·o} de⭑ el·prem⭑·iĝ·ant·a flu⭑·aĵ·o: ŝpruc⭑·'! plum⭑·ing·o el·salt⭑·is el⭑ la⭑
          fingr⭑·oj de⭑ dorm⭑·em·a  .

ŝpruc⭑·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i io·n ŝpruc⭑·i: font⭑·oj, ŝpruc⭑·ig·ant·aj akv⭑·on ; du⭑·on·on de⭑ la⭑ sang⭑·o
          li ŝpruc⭑·ig·is sur⭑ la⭑ altar⭑·on ; la⭑ font⭑·o el·ŝpruc⭑·ig·as el⭑ la⭑ sam⭑·a
          apertur⁶·o dolĉ⭑·an akv⭑·on kaj⭑ mal·dolĉ⭑·an ; la⭑ ĉe·est⭑·ant·aj vir⭑·in·oj
          ŝpruc⭑·ig·is sur⭑ ŝi·n vinagr⭑·on ; [li] ŝpruc⭑·ig·is tia·jn alegori¹·ojn kaj⭑
          kaŝ⭑·it·ajn senc⭑·ojn, ke⭑ ŝajn⭑·is, ke⭑ oni neniam⭑ diven⭑·os la⭑ ver⭑·on ;
          ŝpruc⭑·ig·u fajr⭑·on kaj⭑ mort⭑·on el⭑ vi⭑·aj okul⭑·oj — mi·n amuz⭑·as la⭑
          koler⭑·eg·o de⭑ vir⭑·in·o ; en⭑ mi⭑·a plen⭑·a mal·esper⭑·o mi ŝpruc⭑·ig·is al⭑ ili
          la⭑ gas⭑·on, esperant⭑·e, ke⭑ mi pov⭑·as ili·n fuĝ⁸·ig·i . {asperg²·i} ,
          {duŝ²·i} , {el·ĵet⭑·i} , {kraĉ⭑·i} , {vom⭑·i}

ŝpruc⭑·ig·il·o

          Il⭑·o aŭ⭑ aparat¹·o por⭑ ŝpruc⭑·ig·i likv⁸·aĵ·on: kelk⭑·e da⭑ hom⭑·oj […] per⭑
          ŝpruc⭑·ig·il·oj mal·sek⭑·ig·is la⭑ arb⭑·ojn ; la⭑ di⭑·o de⭑ dorm⭑·o per⭑ si⭑·a sorĉ⭑·a
          ŝpruc⭑·ig·il·o asperg²·is ĉiu·jn mebl⭑·ojn ; ĉie en⭑ la⭑ ŝip⭑·o trov⭑·iĝ·as
          kamera⁽⁺⁾·oj, ŝpruc⭑·ig·il·oj, fum- kaj⭑ fajr⭑·o-detekt⁽⁺⁾·il·oj ; kortizon⁽⁺⁾·aj
          naz⭑·--ŝpruc⭑·ig·il·oj ; kiam⭑ li⭑·a ŝpruc⭑·ig·il·o funkci¹·is tuj⭑, pro⭑ tro⭑·a
          ekscit⭑·iĝ·o, eĉ⭑ antaŭ⭑ ol⭑ penetr⭑·i, […] ŝi sci⭑·is re·don⭑·i al⭑ li
          kuraĝ⭑·on, […] la⭑ du⭑·an prov⭑·on ŝi ŝat⭑·is: help⭑·ant·e li·n sukces⭑·i, ŝi
          far⭑·is el⭑ li vir⭑·on . {akv⭑·um·il·o} , {asperg²·il·o} , {ajut⁽⁺⁾·o} , {duz⁽⁺⁾·o}

dis·ŝpruc⭑·i

   (ntr)

          Rapid⭑·e, fort⭑·e el·flu⭑·i al⭑ ĉiu·j direkt⭑·oj: la⭑ akv⭑·o dis·ŝpruc⭑·ad·is sur⭑
          la⭑ kort⭑·on ; ili⭑·a sang⭑·o est⭑·os dis·ŝpruc⭑·ig·it·a kiel⭑ polv⭑·o ; la⭑ ond⭑·oj
          amas⭑·e kur⭑·is el⭑ la⭑ profund⭑·aĵ·oj kaj⭑ dis·ŝpruc⭑·is kun⭑ ĝem⭑·o ĉe⭑ la⭑
          bord⭑·oj ; ĉiu+flank⭑·en dis·ŝpruc⭑·is hom⭑·a cerb⭑·o, torent¹·e flu⭑·is la⭑
          sang⭑·o . {eksplod⭑·i}

en·ŝpruc⭑·ig·i

   (tr)

          Rapid⭑·e kaj⭑ fort⭑·e en·ig⭑·i flu⭑·aĵ·on en⭑ io·n: Dup⁽⁺⁾·ont·o, laŭ⭑ la⭑ konsil⭑·oj
          de⭑ la⭑ kapitan⭑·o, en·ŝpruc⭑·is sub⭑ ĝi⭑·an haŭt⭑·on mal·fort⭑·an kvant⭑·on da⭑
          morfin¹·a solv⭑·aĵ·o ; bateri¹·oj vom⭑·ant·aj la⭑ kugl⭑·ar·on, [per⭑] akr⭑·a
          pint⭑·o en·ŝpruc⭑·ig·ant·a[j] la⭑ mort⭑·on per⭑ et⭑·a grat⭑·et·o . {injekt⁸·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/12/21 20:26:00 ]
     __________________________________________________________________