vidu ankaŭ la klarigojn
ŝuld⭑·/·i
ŝuld⭑·i
(tr)
1.
Dev⭑·i laŭ·leĝ⭑·e aŭ⭑ laŭ·mor⭑·e {pag⭑·i} al⭑ iu per⭑ mon⭑·o aŭ⭑ ali⭑·a valor⭑·aĵ·o:
vi ŝuld⭑·as al⭑ mi mil⭑ frank⭑·ojn; al⭑ la⭑ butik⭑·o mi ŝuld⭑·as tri⭑
spes⁽⁺⁾-mil⭑·ojn ; riĉ⭑·a est⭑·as tiu, kiu ŝuld⭑·as al⭑ neniu ; tiu serv⭑·ist·o
trov⭑·is kun·serv⭑·ist·on, kiu ŝuld⭑·is al⭑ li cent⭑ denar⭑·ojn, kaj⭑ li
kapt⭑·is kaj⭑ ek·sufok⭑·is li·n, dir⭑·ant·e: pag⭑·u tio·n, kio·n vi ŝuld⭑·as ;
hav⭑·is du⭑ ŝuld⭑·ant·ojn, unu⭑ ŝuld⭑·is kvin⭑×cent⭑
denar⭑·ojn, kaj⭑ la⭑ ali⭑·a kvin⭑×dek⭑ ; difin⭑·u, kia·n rekompenc⭑·on mi
ŝuld⭑·as al⭑ vi, kaj⭑ mi don⭑·os ; kiom⭑ vi ŝuld⭑·as ‐ cent⭑ kor'ojn da⭑
tritik⭑·o ; kial⭑ […] pseŭdo·sufiks⭑·oj kiel⭑ „-ik” kaj⭑ „-esk” nepr⭑·e
en·ir⭑·is la⭑ list¹·on de⭑ baz¹·aj gramatik⭑+rilat⭑·aj ne·ŝanĝ⭑·ebl·aĵ·oj de⭑
Esperant⭑·o, pri⭑ tio la⭑ aŭtor⭑·o ŝuld⭑·as al⭑ ni klar⭑·ig·on .
2.
Hav⭑·i moral¹·an dev⭑·on est⭑·i dank⭑·a al⭑ iu pro⭑ ia⭑ serv⭑·o; {dank⭑·i^4} : mi
ŝuld⭑·as al⭑ vi grand⭑·an dank⭑·on; al⭑ la⭑ esperant⭑·ism·o konvert⭑·is vi·n
nur⭑ tiu artikol⭑·o […], vi ŝuld⭑·as vi⭑·an konvert⭑·on al⭑ la⭑ [verk⭑·int·o]
; si⭑·an bril⭑·on Teb⁽⁺⁾·oj ŝuld⭑·is al⭑ du⭑ faraon⁽⁺⁾·oj: aŭ⭑
, kiu trov⭑·is la⭑ urb⭑·on argil⭑·a kaj⭑ las⭑·is ĝi·n ŝton⭑·a kaj⭑
, kiu fin⭑·is kaj⭑ komplet²·ig·is la⭑ konstru⭑·aĵ·ojn,
komenc⭑·it·ajn de⭑ ; [li] komenc⭑·e est⭑·is nur⭑
brut⭑+komerc⭑·ist·o, sed⭑ honest⭑·a kaj⭑ ag⭑·em·a ‐ tio don⭑·is mon⭑·on, kaj⭑ al⭑
tio la⭑ grand⭑+komerc⭑·ist·o ŝuld⭑·is si⭑·an prosper⭑·on ; kamp⭑·ar·an·in·o, al⭑
kiu ni ŝuld⭑·as la⭑ plej⭑ bel⭑·ajn rakont⭑·ojn ; Lam⁽⁺⁾·ar+tin⁽⁺⁾·e ador⭑·is la⭑
patr⭑·in·on si⭑·an, kaj⭑ al⭑ ŝi tre⭑ mult⭑·on ŝuld⭑·is ; mi sci⭑·is, kiom⭑ mi
ŝuld⭑·as al⭑ tiu ĉi⭑ kor⭑·o, mi hav⭑·is ĝi⭑·an bel⭑·an ekzempl⭑·on ĉiu+tag⭑·e
antaŭ⭑ la⭑ okul⭑·oj .
ŝuld⭑·o
Tio, kio·n oni ŝuld⭑·as: mi sci⭑·ig·as, ke⭑ de⭑ nun⭑ la⭑ ŝuld⭑·oj de⭑ mi⭑·a
fil⭑·o ne⭑ est⭑·os pag⭑·at·aj de⭑ mi ; la⭑ kort⭑·eg·o kaj⭑ nobel⭑·ul·oj dron⭑·as en⭑
ŝuld⭑·oj ; li sid⭑·as en⭑ ŝuld⭑·oj ĝis⭑ super⭑ la⭑ ŝultr⭑·oj ; bedaŭr⭑·o kaj⭑
ĉagren⭑·o ŝuld⭑·on ne⭑ kovr⭑·as ; kiu don⭑·is garanti⭑·on, tiu pag⭑·u la⭑
ŝuld⭑·on ; vend⭑·u la⭑ ole⭑·on kaj⭑ pag⭑·u vi⭑·an ŝuld⭑·on, kaj⭑ vi kun⭑ vi⭑·aj
fil⭑·oj viv⭑·os per⭑ la⭑ rest⭑·aĵ·o ; ni mal·ŝuld⭑·ig·u al⭑ ili tiu·n ŝuld⭑·on ;
la⭑ sinjor⭑·o de⭑ tiu serv⭑·ist·o, kor⭑-tuŝ⭑·it·e, liber⭑·ig·is li·n kaj⭑
pardon⭑·is al⭑ li la⭑ ŝuld⭑·on ; li vojaĝ⭑·ad·is en⭑ la⭑ ekster·land⭑·o […]
kaj⭑ far⭑·is ŝuld⭑·ojn ; nul⭑·ig·i ĉiu·jn ŝuld⭑·ojn ; ŝajn⭑·as tiom⭑ pli⭑
neces⭑·a, ke⭑ Egipt⁽⁺⁾·o dev⭑·as re·pren⭑·i ŝuld⭑·ojn kaj⭑ akir⭑·i nov⭑·ajn
tribut¹·ojn ; al⭑ vi obe⭑·i est⭑·as mi⭑·a ŝuld⭑·o .
ŝuld⭑·ant·o
Tiu, kiu ŝuld⭑·as iu·n sum⭑·on al⭑ ali⭑·a: pag⭑·o de⭑ ŝuld⭑·ant·o est⭑·as bon⭑·a
en⭑ ĉiu kvant⭑·o ; eminent⭑·a ŝuld⭑·ant·o ‐ mal·bon⭑·a pag⭑·ant·o ; pardon⭑·u al⭑
ni ni⭑·ajn ŝuld⭑·ojn, kiel⭑ ankaŭ⭑ ni pardon⭑·as al⭑ ni⭑·aj ŝuld⭑·ant·oj ; oni
al·konduk⭑·is al⭑ li unu⭑, kiu est⭑·is ŝuld⭑·ant·o por⭑ dek⭑ mil⭑ talant⁽⁺⁾·oj .
ŝuld⭑·ig·i, en·ŝuld⭑·ig·i
(tr)
Far⭑·i al⭑ iu serv⭑·on, kiu moral¹·e dev⭑·ig·as li·n al⭑ ŝuld⭑·o aŭ⭑ dank⭑·em·o:
tio·n far⭑·ant·e, vi mi·n ŝuld⭑·ig·as sen·fin⭑·e ; mi est⭑·as […] terur⭑·e
en·ŝuld⭑·ig·it·a .
ŝuld⭑·iĝ·i, en·ŝuld⭑·iĝ·i
Si·n dev⭑·ig·i; akcept⭑·i aŭ⭑ ricev⭑·i ia·n dev⭑·on: la⭑ nun⭑·a mizer⭑·a stat⭑·o en⭑
mult⭑·aj afrik⁸·aj land⭑·oj grand⭑+part⭑·e ŝuld⭑·iĝ·as al⭑ mis·mastr⭑·um·ad·o far⭑·e
de⭑ la⭑ afrik⁸·an·oj mem⭑ ; en·ŝuld⭑·iĝ·int·aj land⭑·oj ; la⭑ en·ŝuld⭑·iĝ·o de⭑
mult⭑·aj ŝtat⭑·oj […] far⭑·iĝ·is pro⭑ sin⁸-riĉ⭑·iĝ·o de⭑ egoism¹·aj politik¹·ist·oj
.
sen·ŝuld⭑·a
Est⭑·ant·a sen⭑ ŝuld⭑·o: sen·ŝuld⭑·a riĉ⭑·aĵ·o ; sen·ŝuld⭑·a bien⭑·o .
sen·ŝuld⭑·ig·i, mal·ŝuld⭑·ig·i
(tr)
{Liber⭑·ig·i} iu·n je⭑ tio, kio·n li ŝuld⭑·as: mal·ŝuld⭑·ig·i al⭑ iu li⭑·an
ŝuld⭑·on ; li⭑·an land⭑·on […] la⭑ G8-pint⭑·o sen·ŝuld⭑·ig·is ; sen·ŝuld⭑·ig·a
program¹·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.42 2024/01/03 19:21:57 ]
__________________________________________________________________