ŝva⁽⁺⁾·/·o

ŝva⁽⁺⁾·o

   1.
          Vokal⭑·o mez⭑·e alt⭑·a kaj⭑ mez⭑·e profund⭑·a, kies⭑ IFA-signo est⭑·as /ə/; en⭑
          mult⭑·aj lingv⭑·oj ĝi funkci¹·as kiel⭑ parol⭑-son⭑·o „neŭtral²·a“ (la⭑ rezult²·o
          de⭑ {neŭtral²·ig·o^2} ): iu·j leg⭑·ant·oj ne⭑ konserv⭑·as ĉiu·jn el·las⭑·ebl·ajn
          ŝva⁽⁺⁾·ojn ; ŝva⁽⁺⁾·o est⭑·as la⭑ plej⭑ oft⭑·a son⭑·o en⭑ la⭑ angl⭑·a lingv⭑·o.

   2.
          La⭑ nom⭑·o de⭑ liter⭑·o „ə“ kiu sign⭑·as ŝva⁽⁺⁾·on^1 en⭑ kelk⭑·aj alfabet⭑·oj
          (ekz-e IFA, la⭑ azer⁽⁺⁾·a).

   3.
          Sub·lini⭑·a du⭑-punkt⭑·o, uz⭑·at·a en⭑ la⭑ hebre⭑·a skrib⭑·o por⭑ indik³·i kaduk⭑·an
          /e/ (t.e. la⭑ vokal⭑·on /e/ aŭ⭑ nenio·n)/

          Rim.: Kvankam⭑ la⭑ termin⭑·oj ŝva⁽⁺⁾·o^1 kaj⭑ ŝva⁽⁺⁾·o^2 de·ven⭑·as de⭑ la⭑ hebre⭑·a
          nom⭑·o de⭑ ŝva⁽⁺⁾·o^3, tamen⭑ nek⭑ nun⭑, nek⭑ iam⭑ antaŭ⭑·e ŝva⁽⁺⁾·o^3 son⭑·is aŭ⭑
          aspekt¹·is simil⭑·e.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.3 2022/03/28 09:34:01 ]
     __________________________________________________________________