vidu ankaŭ la klarigojn
tabel·/·o

tabel·o

   1.
          En la antikv·a temp·o, tabul·et·o por sur·skrib·i: la Etern·ul·o don·is
          al Mose⁽⁺⁾·o du tabel·ojn de atest·o, tabel·ojn ŝton·ajn, skrib·it·ajn per
          la fingr·o de Di·o ; skrib·u tio·n al ili sur tabel·o kaj desegn·u
          tio·n en libr·o, por ke tio rest·u por la temp·o est·ont·a ; [li]
          ordon·is not·i ĉiu·jn observ·ojn en special·aj tabel·oj, kiu·jn oni
          ĉiu·mon·at·e send·is al la pastr·oj ; ili skrib·ad·is sur or·aj tabel·oj
          per diamant·aj grifel·oj ; la Leĝ·o de la 12 Tabel·oj (pra·a kodeks⁹·o
          da leĝ·oj en Rom⁽⁺⁾·o, gravur·it·a sur bronz·o);

   2.
          Metod¹·a aranĝ·o de nom·oj, nombr·oj  sign·oj, hierarki³·a  laŭ
          {kolumn⁸·oj} kaj {lini·oj} , facil·ig·ant·a super·vid·on kaj re·trov·on de
          ĉiu er·o: tabel·o de manĝ·aĵ·oj (menu¹·o); tabel·o de logaritm²·oj;
          statistik¹·aj tabel·oj ; aritmetik¹·aj tabel·oj ; Mart·a rigard·is la
          tajlor·ajn tabel·ojn, kiu·j est·is de·seg-ne·kovr·it·aj de nigr·aj lini·oj,
          punkt·oj, serpent·aĵ·oj, kiu·j hav·ant·e la form·on de la plej divers·aj
          geometri¹·aj figur·aĵ·oj, prezent·is por ne·kompetent·a okul·o ĥaos·on
          tut·e ne·solv·ebl·an ; ili dev·as port·i en la poŝ·o tabel·et·on de
          mult~obl·ig·ad·o ; li memor·is nenio·n krom la tabel·o de mult+obl·ig·o ;
          oni ricev·as vic·on da grand·eg·aj gramatik·aj tabel·oj, kiu·jn oni
          dev·as el·lern·i . {registr·o ^1}

   3.
          Mal·simpl·a datum⁽⁺⁾·o kies kompon¹·ant·oj (kutim·e sam+tip¹·aj) est·as
          ating·ebl·aj per unu  plur⁴·aj indic⁽⁺⁾·oj (plej oft·e, entjer⁽⁺⁾·aj
          numer·oj): unu+dimensi⁴·an tabel·on oni nom·as {vektor⁽⁺⁾·o} ; per
          du+dimensi⁴·a tabel·o oni pov·as prezent·i {matric⁹·on} . {list¹·o}
          {dat·um~tip¹·o}

tabel-vort·o

          En Esperant·o, ĉiu el la 45 regul·e konstru·it·aj vort·oj, kiu·jn oni
          pov·as aranĝ·i en tabel·on de·monstr·ant·an tiu·n regul·ec·on, kiu·j
          esprim·as seri·ojn da {pronom·oj^1} kaj {adverb·oj} : antaŭ la aper·o
          de la Al·don·o al la Du·a Libr·o de l’ Lingv·o Inter·naci·a (1888) la
          tabel-vort·oj je  fin·iĝ·is per  ; Id⁽⁺⁾·o neniel pov·as si·n
          konsider·i ia Esperant·o re·for·mit¹·a, sed ĝi ja est·as ali+struktur¹·a
          lingv·o, kaj pri la deriv⁴-manier·o, kaj pri la verb·oj, kaj pri la
          tabel-vort·oj ; oni pov·as dir·i, ke ĉiu tabel-vort·o konsist·as el
          antaŭ·part·o kaj post·part·o, sed oni tamen ne rigard·u la
          tabel-vort·ojn kiel kun·met·it·ajn vort·ojn ; la tabel-vort·oj de kaŭz·o
          est·as _ial, kial, tial, nenial, ĉial_. {pronom·oj^3}

          Rim. 1:  ,  ,  ktp ne est·as radik·oj per si mem,
          nur kun korelativ²·a fin·aĵ·o ili hav·as signif·on. Oni dev·as do
          al·met·i ne·tabel+vort·ajn fin·aĵ·ojn al plen·aj tabel-vort·oj (ekzempl·e:
          kial·o; tiam·a; tia·mani¹·er·e), krom en mal·mult·aj okaz·oj (ekzempl·e:
          {neni·ig·i} ; neni·iĝ·i), kie la rezult²·a vort·o est·as jam establ⁴·it·a.

          Rim. 2: Z klar·ig·as, ke "ĉiu·j vort·oj de lainter·rilat·a tabel·okonsist·as el du part·oj: a) radik·o, b) karakteriz¹·a fin·iĝ·o
          (ekzempl·e  ,  ,  ,  ktp.). Ĉar pro
          divers·aj kaŭz·oj, [...] la karakteriz¹·aj fin·iĝ·oj de la dir·it·aj
          vort·oj ne pov·is est·i fiks¹·it·aj kiel fin·iĝ·oj sen·de·pend·aj kaj
          ĝeneral¹·aj (ekzempl·e mi est·is dev·ig·it·a pren·i la fin·iĝ·ojn -e kaj
          -u, kiu·j kiel sen·de·pend·aj fin·iĝ·oj hav·is jam ali·an senc·on), tial
          mi dev·is al·kroĉ·i ili·n ne·dis·ig·ebl·e al la radik·o. Tia·mani¹·er·e ili·a
          _uz·ad·o sen·de·pend·a_ (ekzempl·e en form·oj „  “, „ 
          “, „  “ ktp., kiu·j per gramatik·a instinkt¹·o est·is uz·at·aj
          de kelk·aj Esperant·ist·oj) _est·as kontraŭ·regul·a"_.

          Rim. 3: Iu·j uz·as la vort·on {korelativ²·oj} anstataŭ tabel-vort·oj:
          tio est·as erar·o, ĉar ne ĉiu·j vort·oj de la tabel·o est·as
          korelativ²·oj.

en·hav-tabel·o

          List¹·o de la part·oj de verk·o (ĉapitr·oj...) kun indik³·oj de ili·aj
          trov-lok·oj (paĝ-numer·oj...): nepr·aj help·il·oj kaj gvid·il·oj do dev·as
          est·i la en·hav-tabel·o kaj la eventual¹·a indeks⁴·o ; problem¹·o pri la
          mal·aper·o de super·sign·it·aj liter·oj en la en·hav-tabel·o . {indeks⁴·o
          ^1}

hor-tabel·o

          {Tabel·o} prezent·ant·a seri·on de afer·oj kun respond·aj hor·oj,
          ekzempl·e al·ven-hor·ojn de trajn⁸·oj; {hor·ar·o} : ĉiu lern·ant·o hav·is
          apart·an hor·--tabel·on laŭ si·aj em·oj kaj kapabl·oj ; neces·as kun·ig·i
          la datum⁽⁺⁾·ojn pri spekt⁹·ant·ar·o kaj hor-tabel·on, kie list¹·iĝ·as, por
          ĉiu staci·o, je kiu preciz·a hor·o, minut·o kaj sekund·o komenc·iĝ·as
          ĉiu unu·op·a el·send·o . {program¹·o}

ver~tabel·o, tabel·o de ver·ec·o

          {Logik¹·a operaci¹·o} : ver~tabel·o por implic⁽⁺⁾·o ; la plej simpl·a
          manier·o esplor·i taŭtologi⁽⁺⁾·ojn en bule⁽⁺⁾·a algebr¹·o est·as uz·i
          ver~tabel·ojn .

   [artikol-versi⁹·o: 1.49 2023/10/21 13:02:26 ]
     __________________________________________________________________