vidu ankaŭ la klarigojn
talent·/·o

talent·o

   1.
          Eminent·a apart·a spirit·a {kapabl·o} , ĉu donac·it·a de natur·o, ĉu
          akir·it·a per labor·o: poet¹·a talent·o ; [tiu] labor·as en saĝ·o,
          scienc·o, kaj talent·o, kaj li dev·as for·don·i si·an akir·on al hom·o,
          kiu ne labor·is por ĝi ; pentr·ist·o el·trov·is la talent·on, kiam […]
          la mal·grand·an mops·on li lig·is kaj far·is model·o ; li·a orator¹·a
          talent·o li·n for·las·is ; knab·o, vi hav·as special·an talent·on por
          vag·ad·o ! oni rigard·is la nom·on, ne la don·on, la vest·on, ne la
          hom·on, la profesi·on, ne la talent·on ; Jo·ĉj·o hav·as special·an
          talent·on por en·am·iĝ·i al vir·in·oj pli ·aj ol li ; ni ĉiu·j hav·as
          mal·sam·ajn talent·ojn kaj taŭg·as por mal·sam·aj labor·oj . {geni¹·o^1}
          , {kapabl·ec·o} , {kompetent·ec·o}

   2.
          {Talant⁽⁺⁾·o} : mi don·os por vi dek talent·ojn en or·o, kvar×dek
          bov·in·ojn kaj cent mezur·ojn da tritik·o .

talent·a

          Montr·ant·a talent·on por iu task¹·o, pri iu fak·o: majstr·a labor·o,
          […] talent·a brod·ad·o sur teks·aĵ·o blu·a kaj purpur·a ; trans·met·iĝ·o
          el natur·o ordinar·a en natur·on talent·an est·as kaj rest·as
          mal·facil·a trans·ir·o ; far·it·a de lert·a kaj inspir·it·a man·o de
          talent·a desegn·ist·o ; artikol·o verk·it·a de la talent·a plum·o de mi·a
          bo·frat·o ; talent·a satir¹·ist·o ; talent·aj publik·aj parol·oj ;
          grand+talent·a aktor¹·o ; li rest·is en la konsci·o de ni·a jar-cent·o
          kiel la plej talent·a skot⁽⁺⁾·a proz¹+verk·ist·o ; mizer·o hav·as talent·an
          kap·on .

talent·ul·o

          Person·o kun grand·a kapabl·o pri iu art·o: mi vid·is [ke] ne la
          saĝ·ul·oj hav·as pan·on, kaj ne la talent·ul·oj hav·as riĉ·ec·on ; mi
          tut·e ne sci·as, ke mi est·as talent·ul·o ; domaĝ·e est·us las·i tia·n
          talent·ul·on perd·iĝ·i en ĥimer·oj ; verk+talent·ul·o . {ekspert⁽⁺⁾·o} ,
          {geni¹·ul·o} , {kapabl·ul·o} , {kompetent·ul·o} , {lert·ul·o} ,
          {majstr·o^1.b} , {virtuoz·o}

sen·talent·a

          Kiu talent·on ne hav·as, ne bon·e sukces·as en iu kamp·o: mi pruv·iĝ·is
          tre sen·talent·a lern·ant·o ; tiu+temp·e neniu ŝat·is li·an stil·on, kaj
          nun ĉiu jun·a sen·talent·a pentr·em·ul·o vol·as li·n imit·i ; 
          , akompan·at·a de grup·o da sen·talent·aj danc·ant·in·oj, laŭt·e frap·eg·is
          mal·agord·it·an gitar·on ; en la amuz·a distr·a vesper·o […] mi ŝajn·e
          est·is la sol·a sen·talent·a kongres·an·o .

sen·talent·ec·o

          Mank·o de talent·o, de kapabl·o: la gazet·ar·o, radi·o kaj televid⁸·o
          […] sen·talent·ec·on trans·form·as en tut+mond·an fam·ec·on .

sen·talent·ul·o

          Hom·o, kiu ne talent·as, ne bon·e sukces·as: el sen·talent·ul·oj
          el·kresk·os geni¹·ul·o ; ekzist·as lingv·aj sen·talent·ul·oj .

   [artikol-versi⁹·o: 1.32 2024/02/11 01:28:53 ]
     __________________________________________________________________