tandem²·/·o

tandem²·o

   1.
          Trans·port⭑·il·o kun⭑ du⭑ tir⭑-best⭑·oj aŭ⭑ pas⭑-ag⭑·er·oj situ⁸·ant·aj unu⭑ post⭑
          ali⭑·a:

        a)
                {Bicikl¹·o} por⭑ du⭑ person⭑·oj, sid⭑·ant·aj unu⭑ mal·antaŭ⭑ la⭑ ali⭑·a.

        b)
                Mal·pez⭑·a {kaleŝ⭑·o} kun⭑ du⭑ ĉeval⭑·oj, jung⭑·it·aj unu⭑ mal·antaŭ⭑ la⭑
                ali⭑·a.

   2.
          Tia aranĝ⭑·o de⭑ maŝin⭑·o, ke⭑ du⭑ sam⭑+spec⭑·aj part⭑·oj kun·labor⭑·as: tandem²·a
          helikopter⁸·o (kun⭑ du⭑ sam⭑~grand⭑·aj helic⁴·oj); tandem aviad⁵·il·o (kun⭑ du⭑
          sam⭑~grand⭑·a flug⭑·il-par⭑·oj); sistem⭑·oj de⭑ tandem²·o uz⭑·as kelk⭑·ajn
          sen·de·pend⭑·ajn ident¹·ajn procesor⁽⁺⁾·ojn kaj⭑ redund⁽⁺⁾·ajn memor⭑-unu⭑·ojn ;
          tandem²·a hidraŭ[lik]cilindr¹·o . {redund⁽⁺⁾·a}

   3.
          Kun·labor⭑·ant·a {par⭑·o} : ankoraŭ⭑+foj⭑·e la⭑ Monarki⁸·o kaj⭑ la⭑ Eklezi¹·o
          ir⭑·as man⭑·e en⭑ man⭑·e […], de·nov⭑·e tiu-ĉi⭑ tandem²·o vid⭑·as horor⁽⁺⁾·e ke⭑
          „ili⭑·a Hispani⁽⁺⁾·o“, ili⭑·a privat⭑·a ĉas⭑·ej·o, marŝ⭑·as tra⭑ pad⁽⁺⁾·oj de⭑
          liber⭑·ec·o ; [kiel⭑] la⭑ plej⭑ intim⭑·a kun·labor⭑·ant·o de⭑ Johan⭑·o Paŭl⭑·o la⭑
          2a, […]  est⭑·is la⭑ teolog¹·o en⭑ tiu tandem²·o de⭑ la⭑
          vatikan⁽⁺⁾·a pint⭑·o ; la⭑ labor⭑·o en⭑ kun·divid⭑·o konduk⭑·as al⭑ tre⭑
          hom⭑-taŭg⭑·aj labor⭑-hor⭑·ar·oj kaj⭑ don⭑·as la⭑ ebl⭑·ec·on sen·problem¹·e foj⭑·e ne⭑
          ĉe·est⭑·i, ĉar⭑ la⭑ partner⁽⁺⁾·o en⭑ la⭑ tandem²·o preciz⭑·e sci⭑·as kio est⭑·as
          far⭑·end·a ; lingv⭑·o-lern⭑·a inter·ŝanĝ⭑·o aŭ⭑ tandem²·a lingv⭑·o-lern⭑·ad·o est⭑·as
          metod¹·o de⭑ lingv⭑·o-lern⭑·ad·o baz¹·it·a sur⭑ reciprok⭑·a lingv⭑·a inter·ŝanĝ⭑·o ;
          drog⭑+komerc⭑·ist·oj kaj⭑ korupt³·aj polic⭑·an·oj labor⭑·as en⭑ tandem²·o por⭑
          ĉantaĝ⁽⁺⁾·i grand⭑·eg·aj kvant⭑·oj de⭑ mon⭑·o de⭑ naiv⭑·a turist¹·oj . {du⭑·op·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.29 2023/10/21 13:02:26 ]
     __________________________________________________________________