tanĝ⁽⁺⁾·/·i

tanĝ⁽⁺⁾·i

   (tr)

   1.
          Tre⭑ delikat⭑·e tuŝ⭑·i surfac⁸·on rest⭑·ant·e ĉiam⭑ sur⭑ la⭑ sam⭑·a flank⭑·o de⭑
          ĝi: insekt⭑·o, kiu tanĝ⁽⁺⁾·as la⭑ supr⭑·aĵ·on de⭑ lag⭑·et·o .

   2.
          (io·n) Est⭑·i {tanĝ⁽⁺⁾·a} al⭑ tio.

tanĝ⁽⁺⁾·a, tanĝ⁽⁺⁾·ant·a

   1.
          (p.p. {rekt⭑·o} rilat⭑·e al⭑ {kurb⭑·o} aŭ⭑ {surfac⁸·o} ĉe⭑ iu punkt⭑·o  de⭑
          ĝi) Tia, ke⭑ en⭑ la⭑ ĉirkaŭ·aĵ⭑·o de⭑  ĝi sekc⭑·as la⭑ kurb⭑·on aŭ⭑ la⭑
          surfac⁸·on nur⭑ en⭑ tiu punkt⭑·o kaj⭑ pov⭑·as est⭑·i konsider⭑·at·a kiel⭑ la⭑
          limes⁽⁺⁾·a pozici¹·o de⭑ sekc⭑·ant·o, kiam⭑ la⭑ du⭑ punkt⭑·oj de⭑ inter·sekc⭑·o
          kun⭑·e streb⁶·as al⭑  : tanĝ⁽⁺⁾·a al⭑ {cirkl⁸·o} est⭑·as ĉiu rekt⭑·o, kiu
          sekc⭑·as ĝi·n en⭑ nur⭑ unu⭑ punkt⭑·o.

          Rim.: La⭑ difin⭑·o est⭑·as intenc⭑·e naiv⭑·a, ĉar⭑ la⭑ noci⁽⁺⁾·o ne⭑ pov⭑·as est⭑·i
          rigor³·e difin⭑·it·a kadr⭑·e de⭑ element¹·a geometri¹·o. Oni dir⭑·as
          sen·disting⭑·e, ke⭑ „la⭑ rekt⭑·o est⭑·as tanĝ⁽⁺⁾·a al⭑ la⭑ kurb⭑·o“ aŭ⭑ „la⭑ kurb⭑·o
          est⭑·as tanĝ⁽⁺⁾·a al⭑ la⭑ rekt⭑·o“.

   2.
          (p.p. {eben⭑·o} rilat⭑·e al⭑ {surfac⁸·o} ĉe⭑ iu punkt⭑·o de⭑ ĝi)
          Inkluziv²·ant·a ĉiu·jn rekt⭑·ojn tanĝ⁽⁺⁾·ajn al⭑ la⭑ surfac⁸·o ĉe⭑ la⭑ koncern⭑·a
          punkt⭑·o: tanĝ⁽⁺⁾·a al⭑ {sfer¹·o} est⭑·as ĉiu eben⭑·o, kiu sekc⭑·as ĝi·n en⭑ nur⭑
          unu⭑ punkt⭑·o.

   3.
          (p.p. du⭑ {kurb⭑·oj} aŭ⭑ du⭑ {surfac⁸·oj} ĉe⭑ punkt⭑·o komun⭑·a al⭑ ambaŭ⭑)
          Tia·j, ke⭑ ĉiu rekt⭑·o tanĝ⁽⁺⁾·a al⭑ unu⭑ tanĝ⁽⁺⁾·as ankaŭ⭑ la⭑ du⭑·an ĉe⭑ tiu sam⭑·a
          punkt⭑·o: tanĝ⁽⁺⁾·aj cirkl⁸·oj.

tanĝ⁽⁺⁾·ant·o

          (al⭑ {kurb⭑·o} aŭ⭑ {surfac⁸·o} ) {Rekt⭑·o} , kiu est⭑·as al⭑ ĝi tanĝ⁽⁺⁾·a: la⭑
          tanĝ⁽⁺⁾·ant·oj de⭑ cirkl⁸·o est⭑·as ort⁸·aj al⭑ ĝi⭑·aj {radius⁽⁺⁾·oj} .

   Rim.: Ĉi⭑ tiu radik⭑·o mank⭑·is en⭑ Plen⭑·a Vort⭑·ar·o, sed⭑ simil⭑·aj noci⁽⁺⁾·oj
   ekzist⭑·is sub⭑ la⭑ radik⭑·o {tangent} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.20 2023/10/21 13:02:26 ]
     __________________________________________________________________