vidu ankaŭ la klarigojn
temp·/·o

temp·o

   1.
          Universal·a inter·rilat·o, laŭ kiu ord·iĝ·as la sin⁸+sekv·aj okaz·aĵ·oj,
          laŭ kiu okaz·as evolu²·o: est·is la temp·o, ni ne kompren·ispas·is
          la temp·o, la saĝ·' al ni ven·is ; la temp·o ĉiam mal·kaŝ·as la ver·on
          ; temp·o kaj cirkonstanc·oj saĝ·on al·port·as ; plej bon·a kurac·ist·o
          est·as la temp·o (la evolu²·o de la viv·o kompens¹·as katastrof¹·ojn) ;
          uz·u temp·on est·ant·an, antaŭ·vid·u est·ont·an, memor·u est·int·an ; kiam
          ven·is la temp·o, ke ŝi nask·u, tiam montr·iĝ·is, ke ĝemel⁴·oj est·as en
          ŝi·a ventr·o .

        a)
                Ia apart·a, pli-mal·pli long·a part·o en la pas·o de okaz·aĵ·oj:
                la temp·o pas·int·a jam neniam re·ven·os ; la pastr·o, kiu
                mort·is […] antaŭ ne·long·a temp·o ; ali·a temp·o, ali·aj mor·oj ;
                en la bon·a mal·nov·a temp·o ; en temp·o de mal·varm·o ; pluv·o en
                temp·o de rikolt·o […] ne konven·as ; person·oj […] pov·as en
                la unu·a temp·o tut·e ne uz·i la artikol·on ; en ĉiu temp·o
                amik·o am·as . {daŭr·o} , {epok·o} , {moment·o} , {period¹·o} ,
                {sezon·o}

        b)
                Difin·it·a, konven·a, liber·a temp·o por io: jam est·as temp·o
                ir·i dom·en ; bon·a est·as vort·o en la ĝust·a temp·o ; est·as
                temp·o por plor·i kaj temp·o por rid·i ; ne est·as nun la temp·o
                por pens·i pri vort·oj ; la temp·o de la venĝ·o ; tio ne
                okup·os (for·pren·os) mult·e da temp·o; mi ne hav·as temp·on ; mi
                ne perd·os temp·on kun vi .

        c)
                Baz¹·a {fizik·a grand·o} , mezur·at·a per horloĝ·oj baz¹·e de
                period¹·aj event⁸·oj (tradici¹·e: ter-turn·o, nun·temp·e: la period¹·o
                de radi·ad·o de cezi⁽⁺⁾·a izotop⁽⁺⁾·o ^{133}Cs): la pilk·o bezon·as
                mal·pli da temp·o por tra·ir·i tiu·n kvar·on·an voj·on (proksim·um·e
                1/6 da sekund·o) ol la bat·ant·o bezon·as por antaŭ·en-sving·i
                la bat·il·on (proksim·um·e 1/5 da sekund·o) ; ekzakt⁴·a
                temp·o-mezur·o neces·as por pruv·i kelk·ajn asert¹·ojn de
                 -a relativ²·ec·--teori·o ; la gravit⁽⁺⁾·o kaŭz·as
                kurb·ec·on de la spac·o-temp·o . {sekund·o}

          {spac·o}

   2.
          Fleksi¹·o de verb·o montr·ant·a, ke la pri·parol·at·a ag·o est·as est·ant·a
          (prezenc⁽⁺⁾·o, fin·aĵ·o -as), pas·int·a (preterit²·o, fin·aĵ·o -is) 
          ven·ont·a (futur⁽⁺⁾·o, fin·aĵ·o -os): la temp·o est·ant·a akcept·as la
          fin·iĝ·on -as; la temp·o est·int·a -is; la temp·o est·ont·a -os ; ili
          […] uz·is verb·ojn en prezenc⁽⁺⁾·a temp·o (as·--form·o) ; la est·ont·a temp·o
          est·as esprim·at·a per super·strek·ad·o, la temp·o pas·int·a per
          tra·strek·ad·o de la nombr·o de la ide·o . {modal⁽⁺⁾·o ^2}

   3.
          {puls¹·o}

Temp·o

          Ĥrono, person·ig·o de la sen·lim·a temp·o, de·ven·int·a el {Orf·e} ismo,
          kaj de la 14a jc bild¹·ig·it·a kiel mal·jun·ul·o kun long·a barb·o
          ten·ant·a sabl·o-horloĝ·on kaj mort·ig·an falĉ·il·on. {Kron⁽⁺⁾·o} ,
          {Saturn⁽⁺⁾·o^1}

temp·i

          (sen·subjekt·e)
          Est·i la difin·it·a, taŭg·a temp·o por io: ĉi tie temp·as dir·i ankaŭ
          pri la en·hav·o de la poem¹·oj ; jam temp·is brul·ig·i lamp·on ; ĉu ne
          temp·as en·lit·iĝ·i ? mi trov·is, ke temp·o est·as trezor·o por ni ĉiu·j,
          kvankam ĝi sen·ĉes·e temp·as .

temp·ism·o

          Gramatik·a skol³·o pri Esperant·o, laŭ kiu _it_- kaj _at_-particip·oj
          hav·as precip·e temp·an signif·on disting·ant·an inter antaŭ·ec·o kaj
          sam+temp·ec·o de okaz·ad·o, kontrast¹·e al {aspekt¹·ism·o} : itismo (
          aspekt¹·ism·o): laŭ la itistoj, oni dir·uSubit·e li est·is traf·it·a
          de kugl·o“, ĉar uz·o detraf·at·aemfaz³·us daŭr·on kaj ne·fin·it·ec·on
          de la ag·o, kiu·n oni cert·e ne vol·as emfaz³·i ĉi-kaz·eatismo (
          temp·ism·o): laŭ la atistoj, oni dir·uSubit·e li est·is traf·at·a de
          kugl·o“, ĉar uz·o detraf·it·aemfaz³·us, ke la ag·o okaz·is antaŭ iu
          ali·a ag·o ( antaŭ iu referenc³-moment·o) ; por slav⁽⁺⁾·oj la temp·ism·o
          de  est·as ne·kompren·ebl·a kaj ne·instru·ebl·a .

antaŭ·temp·a

          Okaz·ant·a antaŭ la taŭg·a temp·o; tro fru·a: li·aj soci³·aj ideal¹·oj
          est·as iom ne·ordinar·aj kaj antaŭ·temp·aj . infan·oj, kiu·j est·is
          antaŭ·temp·e nask·it·aj kaj tial hav·as problem¹·ojn pri evolu²·o ; ŝi
          […] mort·is dum antaŭ·temp·a akuŝ·o ; la parlament¹·o pri·diskut¹·is
          antaŭ·temp·an tut+land·an balot²·on en mart⁽⁺⁾·o ; facil·e li antaŭ·temp·e
          est·is sen·kuraĝ·ig·ebl·a ; antaŭ·temp·ul·o .

dum·temp·a, por·temp·a

          Daŭr·ant·a  okaz·ant·a nur dum difin·it·a temp·o: li ne hav·as radik·on
          en si, sed rest·as nur por·temp·e ; ili […] kred·as nur por·temp·e,
          kaj en temp·o de tent·o ili de·fal·as ; la privat·aj kompani¹·oj
          anstataŭ·ig·is si·ajn konstant·ajn dung·it·ojn per por·temp·aj, mal·pli
          bon·e salajr·at·aj labor·ist·oj ; labor-hor·oj, perd·it·aj pro la
          dum·temp·a mank·o de komput⁹·il·o ; li dum·temp·e eskap⁸·is de la
          konsil·ant·ar·o ; rekomend·ind·e est·us util·ig·i dum·temp·e la ofert⁸·ojn
          de la lok·a kurac+ban·ej·o . {provizor¹·a} , {ne·long·e}   {daŭr·a}
          {for·pas·i}

eks·temp·a

          El pas·int·a temp·o; {arĥaik³·a} : las·u la eks·temp·ajn ideal¹·ojn ; ĝi
          ne est·is forges·int·a mi·n, ĝi plu aspekt¹·is kia eks·temp·e .

du·on·iĝ·o-temp·o

          {Daŭr·o} , post kiu grand·o (ekz-e izotop⁽⁺⁾-kvant·o) redukt⁴·iĝ·ant·a
          laŭ·temp·e ating·as la du·on·on de la origin¹·a valor·o: la plej
          stabil⁹·aj izotop⁽⁺⁾·oj [de tekneci⁽⁺⁾·o] est·as ^{98}Tc kun du·on·iĝ·o-temp·o
          de 4,2 milion·oj jar·oj, ^{97}Tc kun du·on·iĝ·o-temp·o 2,6 milion·oj
          jar·oj .

fiks¹-temp·o

          Period¹·a lim-temp·o por iu okaz·aĵ·o  ag·o: sinjor·o, – dir·is Mart·a,
          – post du tag·oj est·os la fiks¹-temp·o, en kiu mi dev·as en·port·i la
          lu·an pag·on por la loĝ·ej·o . temp·o- {lim·o}

ĝust·a+temp·e

          En la oportun·a, plan·it·a  konven·a temp·o: don·i al ili nutr·aĵ·on
          ĝust·a+temp·e ; ĝust·a+temp·e ni rikolt·os, se ni ne sen·fort·iĝ·os ;
          ĝust·a+temp·a help·o ; oni ja ĝust·a+temp·e avert·is li·n ; oni ne don·is
          ĝust·a+temp·e la neces·ajn afer·ojn ; la labor·o mal·fru·iĝ·as, la mend·oj
          ne est·as plen·um·at·aj ĝust·a+temp·e ; ĝust·a+temp·a vort·o est·as grand·a
          fort·o .

ĝustatempi

   (ntr)

          Okaz·i, ag·i en la taŭg·a, difin·it·a temp·o: la revu²·o ĝustatempas ;
          Bal-in·o ĝustatempis por man-kapt·i la boat·on, antaŭ ol ĝi for·flos·us
          .

inter·temp·e

          Inter du okaz·aĵ·oj, inter tiam kaj nun; {dum·e^1} : la mur·oj 
          ŝajn·is fremd·aj, ne·kon·at·aj, ĉar inter·temp·e oni ripar¹·is fundament·e
          . ĉiu sci·as inter·temp·e ke la eŭr⁹·o ne ŝajn·as fort·a valut⁹·o ; la
          brit⁹·a reg·ist·ar·o suspend⁽⁺⁾·is la aŭtonom⁴·an parlament¹·on demokrati⁸·e
          elekt·it·an de la nord+irland⁸·a popol·o […] inter·temp·e nord·--irland⁸·o
          re·foj·e est·os rekt·e reg·at·a de London·o . {nun^1.a} , {jam}

inter·temp·o

          Temp·o inter du lim·oj, du okaz·aĵ·oj: post inter·temp·o de dek kvar
          jar·oj, mi de·nov·e supr·en~ir·is al  ; baldaŭ, sed la
          inter·temp·o tamen al mi ja aparten·as ; en la inter·temp·o inter la
          parol·oj oni produkt·as art·ajn fajr·ojn, ilumin·aĵ·ojn ; tiu·j ĉi
          super·flu·aj tag·oj, kiu·j si·n trov·as en la inter·temp·o inter la
          kur·ant·a jar·o kaj la serĉ·at·a .

last·a+temp·e

          En la plej proksim·a pas·int·a temp·o: en la kas·oj si·n amas·is
          last·a+temp·e nur aer·' ; last·a+temp·e […] oni mal·kovr·is la plej
          grand·an kvant·on de kokain⁽⁺⁾·o, kiu iam en·ir·is Rumani⁽⁺⁾·on ; preskaŭ
          30 % de la litov⁽⁺⁾·a popol·o konsider·as si·n  mal·riĉ·eg·a  simpl·e
          mal·riĉ·a, laŭ last·a+temp·a enket¹·o .

liber~temp·i

   (ntr)

          Pas·ig·i liber·an, sen·labor·an temp·on: mil·oj da german·oj kaj
          skandinav⁽⁺⁾·oj liber~temp·is tie kaj ·is viktim³·oj de la cunam⁽⁺⁾·o .

liber~temp·o

          Temp·o, dum kiu oni ne dev·as labor·i (precip·e pri lern·ant·oj 
          ofic·ist·oj): lern·a liber~temp·o ; mi hav·os […] du monat·ojn da
          liber~temp·o liber~temp·omar·a bord·o kun hotel·oj, / pavilon⁹·oj kun
          teras·oj […] ; ĉiu·j alt+rang·aj ofic·ist·oj dum la last·a semajn·o de
          la jar·o […] hav·os sen·pag·an liber~temp·on ; mi decid·is vojaĝ·i al
          Seborg⁽⁺⁾·o dum mi·a liber~temp·o . {feri³·o}

long+temp·e, long·a+temp·e

          Dum mult·e da temp·o: ĉu mi ne est·as vi·a azen·in·o, sur kiu vi
          rajd·ad·is de long·a+temp·e ĝis la nun·a tag·o ? la triumf¹·ad·o de
          mal·virt·ul·oj est·as mal·long·a+temp·a ; tio est·is tiel long·a+temp·e
          antaŭ·e, ke kiam la av·o de la av·o pri·rakont·is, li nom·is tio·n la
          mal·nov·aj temp·oj ; ni viv·as ja ĉi tie de pli long·a+temp·e ol ŝi,
          tio·n ŝi dev·us pri·pens·i ; ŝi ebl·e re·memor·is si·an antaŭ·long-temp·an
          mahagon¹·an lit·et·on ; nun ne long+temp·a kaj pli mal·feliĉ·a ol ĉiu·j
          vi est·as per unu foj·o ; mi long+temp·e rest·is sol·a komsomol⁽⁺⁾·an·o en
          la fabrik·o . {long·e^1}

nun·temp·o

   1.
          Nun·a epok·o, est·ant·a temp·o, est·ant·ec·o, nun·o: ne plu ekzist·as la
          antikv·a bel·ec·o, ĉie reg·as la mal·ĉast·a nun·temp·o ! nun·temp·e oni
          klar·ig·as tia+spec·ajn aer·ajn fenomen¹·ojn per nord·a lum·o […]
          kred·ebl·e ili nask·iĝ·as per la elektr¹·a fort·o ; li […] ben·is la
          feliĉ·an nun·temp·ec·on, la nun·an epok·on ; ĉiu naci·o nun·temp·a
          parol·as per mult·aj lingv·oj ; la plej grav·aj misi·oj de nun·temp·o
          ne esper·ig·as je baldaŭ·a sukces·o .

   2.
          {prezenc⁽⁺⁾·o}

post·temp·a

          Okaz·ant·a post la taŭg·a temp·o, tro {mal·fru·a} ; rilat·a al pli
          post·a temp·o: nur tiel ni pov·as el·batal·i ni·ajn […] post·temp·ajn
          salajr·ojn .

pra·temp·o

          Tre antikv·a temp·o: en pur·aj mor·oj kaj popol·aj kant·oj iel reg·as
          atmosfer¹·o mister·a kun influ·oj el Hind⁽⁺⁾·uj·o pra·temp·a ; el·mort·int·aj
          best·oj de l' pra·temp·oj ; pra·temp·aj muze¹·aj objekt·oj ; oni
          rakont·as la legend·on pri iu stiri⁽⁺⁾·an·o, kiu ankoraŭ en pra·temp·oj
          invent⁸·is la bicikl¹·on Stiermarken laŭ ali·a teori·o, en pra·temp·o „
           “ signif·is adopt¹·an patr·on, patr·in+flank·an onkl·on 
          patr·in+flank·an av·on ; en la pra·temp·o de la person·aj komput⁹·il·oj
          (tio est·is antaŭ mal·pli ol 15 jar·oj!) tri program¹·oj super·reg·is
          la ofic·ej·ojn .

prov-temp·o, prov·o-temp·o

          Period¹·o, dum kiu okaz·as {prov·o} : ĉu tio ne pruv·as, ke li·aj
          sufer·oj est·is nur Di·a prov·o-temp·o ? post cert·a prov·o-temp·o ni
          decid·iĝ·is al form·o de „  “, kiu ampleks·u la
          inform¹·ebl·ec·ojn de ĉiu·j kvar vort·ar·o-form·oj ; ek~de 1a de januar⁽⁺⁾·o
          1989 est·is re·don·it·a al li por unu+jar·a prov-temp·o ŝtat·a permes·o
          por praktik·ad·o de anim+zorg·a serv·o ; est·is kondamn·it·a la
          tend·ar·estr·o  je 15 monat·oj kaj pastr·o  je 12
          monat·oj de karcer¹·a rest·ad·o kun tri+jar·a prokrast·a prov-temp·o ; oni
          promes·is al ni ses+monat·an daŭr·on kiel prov-temp·on .

re·al·temp·a

          Rilat·a al tia funkci¹·ad·o de {komput⁹·a sistem·o} , ke ĝi·a inter·ag·o
          kun ekster·aj procez⁽⁺⁾·oj okaz·as sufiĉ·e rapid·e por laŭ·cel·e influ·i
          tiu·jn procez⁽⁺⁾·ojn: re·al·temp·a reĝim³·o; re·al·temp·a komput⁹·il·a traduk·ad·o
          de telefon¹·aj konversaci³·oj ; [tiu] robot⁹·a man·o tut·e reg·at·a de la
          pens·oj de la uz·ant·o […] imit·as la mov·ad·on de la natur·a man·o per·e
          de re·al·temp·a analiz¹·o de la cerb·a aktiv·ec·o ; pli ol 3000
          re·al·temp·aj detekt⁽⁺⁾·il·oj est·as star·ig·it·aj en lern·ej·oj,
          infan·--vart·ej·oj, park·oj kaj ali·aj lok·oj en la guberni²·o 
          .

sam+temp·a

          {Kun·a} laŭ temp·o, okaz·ant·a en la sam·a moment·o  epok·o: la
          orient·--german·oj dev·is akcept·i mult·ajn labor·ist·ojn el divers·aj
          land·oj, kun sam+temp·a rapid·a mal·bon·iĝ·o de la viv-cirkonstanc·oj ;
          sam+temp·a ĉe·est·o de 13 000 vizit·ant·oj ; ĉiu·j ĉi poet¹-in·oj nask·iĝ·is
          inter 1914 kaj 1924, sed ili·aj voj·oj al Esperant·o ne hav·is
          sam+temp·an komenc·on ; al du sinjor·oj sam+temp·e oni serv·i ne pov·as
          ; li aper·is al pli ol kvin×cent frat·oj sam+temp·e .

sam+temp·ul·o, sam~temp·an·o

          Hom·o  afer·o kies ekzist·o-period¹·o hav·as komun·an part·on kun la
          ekzist·o-period¹·o de iu  io ali·a:  est·is sam+temp·ul·o de
          Jesu³·o ; tia·j ide·oj, kiu·j al la sam+temp·ul·oj ŝajn·as sen·en·hav·a
          fantazi¹·o kaj al la post·e·ul·oj ŝajn·as tia natur·a afer·o, ke ili ne
          kompren·as, kia·mani¹·er·e la hom·oj mil-jar·ojn viv·is sen ĝi ; Mult·aj
          sam+temp·ul·oj vid·is en li rev·ul·on kaj sen·real¹·ec·an utopi¹·ist·on ;
          Vimalakirtio est·as […] sam~temp·an·o de la budho Gotam⁽⁺⁾·o ; geni¹·a
          jud³·o nom·at·a  , sam~temp·an·o kaj kurac·ist·a
          koleg·o de  .

si·a+temp·e

          Respektiv²·e en si·a epok·o, konsider·ant·e la tiam·ajn kondiĉ·ojn: vi
          ne kred·is mi·ajn vort·ojn, kiu·j plen·um·iĝ·os si·a+temp·e ; kun blank·aj
          bukl·oj kaj neĝ-blank·a barb·o sid·is la vintr·o, […] li rigard·is
          sud·en, kiel sid·is kaj rigard·is si·a+temp·e la antaŭ·a vintr·o ; jen
          tie mal·supr·e kuŝ·as German·uj·o […] kie  si·a+temp·e ten·is la
          sceptr·on de la ton·oj ; la verk·int·o prefer·as uz·i la vort·onkaĉalot⁽⁺⁾·o“, […] anstataŭ la vort·omakrocefal⁽⁺⁾·o“, kiu·n 
          si·a+temp·e iam uz·is .

          Rim. 1: Z. klar·ig·is, ke: se anstataŭsi·a+temp·evi dir·osĝi·a+temp·e“, vi ne far·os erar·on; sed ŝajn·as al mi, ke en la
          pli·mult·o da okaz·ojsi·a+temp·eest·as pli bon·a olĝi·a+temp·e“.

          Rim. 2: Z. atent·ig·is, ke: dir·iiamanstataŭsi·a+temp·eni en
          la pli·mult·o da okaz·oj ne pov·as, ĉar la senc·o de ambaŭ vort·oj
          est·as mal·sam·a. „Iamesprim·as temp·on ne·difin·it·an, dumsi·a+temp·eesprim·as temp·on kvankam ne klar·e nom·it·an, tamen pli-mal·pli
          difin·it·an.

somer·a temp·o

   1.
          Temp·o-period¹·o en somer·o: en somer·a temp·o pov·is est·i sufiĉ·e ĉarm·e
          ; la betul·o mov·iĝ·ad·is en la vent·o, est·is en ĝi viv·o, kiel en la
          arb·oj en somer·a temp·o .

   2.
          Temp·o dum kiu la horloĝ·oj est·as fru·ig·it·aj je unu hor·o  pli,
          kompar·e kun la normal¹·a temp·o-kalkul·o, por pli long·e uz·i la
          tag-lum·on fin·e de la labor-tag·oj; la hor+kalk·ul·o uz·at·a dum tiu
          period¹·o: ni atent·ig·u, ke laŭ la somer·a temp·o ni·aj program¹·oj
          aŭd·iĝ·os je unu hor·o pli fru·e ; last·a+temp·e mi tut·e ne sukces·is
          kapt·i vi·ajn el·send·ojn post la ŝanĝ·o de la somer·a temp·o al la
          vintr·a .

spac·o-temp·o

          Kvar+dimensi⁴·a {spac·o} uz·at·a en la relativ²·ec-teori·o, kombin·ant·e la
          tri+dimensi⁴·an eŭklid⁽⁺⁾·an spac·on kun kvar·a dimensi⁴·o el la temp·o
          multiplik⁸·it·a per la lum-rapid·a konstant·o: la model·o de la
          pra·eksplod·o […] montr·as […] ke la spac·o-temp·o jam ne est·as la
          lok·o, en kiu la fenomen¹·oj okaz·as, sed ke ĝi est·as mem fenomen¹·o,
          ali·e dir·it·e, la spac·o-temp·o far·iĝ·as dinamik²·a: la ekspansi⁽⁺⁾·o de la
          univers·o ne est·as mov·iĝ·o de materi¹·o en spac·o, sed etend·iĝ·o de la
          spac·o mem . {gravit⁽⁺⁾·o}

temp-al·temp·a

          Iam aper·ant·a, iam mal·aper·ant·a altern·e, mal·oft·a, {sporad⁽⁺⁾·a} :
          temp-al·temp·aj diskut¹·oj kun la direktor¹·oj ; mal·lev·iĝ·oj kaŭz·at·aj de
          la kar~bo·min·ad·o kaj temp-al·temp·a el·kav·ig·o .

vintr·a temp·o

   1.
          Temp·o-period¹·o en vintr·o: est·is ja mal·varm·a vintr·a temp·o, kaj
          prujn·o kuŝ·is sur ĝi·aj branĉ·oj ; en vintr·a temp·o la hund·o neniam
          el·ir·is, ne ricev·int·e sur si·n pri·tond·it·an kaj bel·e ĉirkaŭ·kudr·it·an
          ŝaf+id·an fel·on .

   2.
          La normal¹·a hor+kalk·ul·o kaj la temp·o-period¹·o dum kiu ĝi valid⁴·as:
           est·as la universal·a temp·o kaj egal·as al mez- kaj
          okcident·--eŭrop·a ordinar·a (vintr·a) temp·o minus⁸ unu hor·o .

viv-temp·o

          Daŭr·o de ies viv·ad·o: Vi·aj jar·oj est·as kiel la viv-temp·o de hom·o .
          dum viv-temp·o vi·a kelner·oj poezi¹·on / ankoraŭ alt·e taks·is, kaj
          kelk+lini·a kant·' / sufiĉ·is por kvitanc·i plej pez·an adici²·on .

de·temp·e de

   (prepozici·aĵ·o)

          {De^6} : Josu⁽⁺⁾·o, fil·o de  , kaj serv·ant·o de Mose⁽⁺⁾·o de·temp·e de
          li·a jun·ec·o ; li est·as batal·ist·o de·temp·e de si·aj plej jun·aj jar·oj
          .

de temp·o al temp·o, temp-al·temp·e, cert·a+temp·e

          Iam kaj iam, plur⁴+foj·e laŭ inter·temp·oj, {intermit·e} : ili dev·is
          nur de temp·o al temp·o, unu foj·on en sep tag·oj, ven·i ; de temp·o
          al temp·o en la nokt·o ven·as la mal·jun·a administr·ant·o de la
          palac·o, kiu tie dev·as ĉio·n kontrol·ad·i ; la infan·o kuŝ·is pal·a,
          […] ĝi·a spir·ad·o est·is mal·laŭt·a, nur de temp·o al temp·o
          inter·romp·at·a de profund·a en·spir·o ; cert·a+temp·e vi dev·os brid·i
          vi·an apetit¹·on, ĉar vi·a stomak·o kred·ebl·e de·kutim·iĝ·is festen·i ;
          tia·j festen·oj […] pov·is okaz·i nur temp-al·temp·e ; uz·i temp-al·temp·e
          kondom⁹·ojn est·as preskaŭ la sam·a afer·o kiel en·tut·e ne uz·i ili·n .
          {kelk·a+foj·e}

sam+temp·e kun, sam+temp·e kiam

   (prepozici·aĵ·o)

          En la sam·a moment·o, temper⁽⁺⁾·o  epok·o kiel: […] sed ĉiam est·os
          pres·at·aj en ĉiu·j lern·o-libr·oj kaj vort·ar·oj sam+temp·e kun la form·oj
          nov·aj, […] ; sam+temp·e, kiam vi aĉet·os la kamp·on […] de 
          […], edz·in·o de la mort·int·o, vi ankaŭ pren·os sur vi·n la dev·on
          re·star·ig·i la nom·on de la mort·int·o al li·a hered·aĵ·o ; ili ankaŭ
          lot·is sam+temp·e kun si·aj frat·oj ; ili ek·aper·is sam+temp·e kun la
          stalin⁽⁺⁾·aj soldat·oj .

   [artikol-versi⁹·o: 1.206 2023/12/12 20:10:29 ]
     __________________________________________________________________