tern⭑·/·i

tern⭑·i

   (ntr)

          Spasm²·e kaj⭑ bru⭑·e el·spir⭑·i aer⭑·on per⭑ {naz⭑·o} kaj⭑ buŝ⭑·o pro⭑ subit⭑·a
          ekscit⭑·o de⭑ la⭑ naz⭑·aj nerv¹·oj: la⭑ knab⭑·o tern⭑·is sep⭑ foj⭑·ojn ; la⭑
          sovaĝ⭑·aj kresk⭑·aĵ·oj dis·vast⭑·ig·ad·is tiel⭑ spic⭑·an odor⭑·on, ke⭑ mi dev⭑·is
          tern⭑·i ; ŝi⭑·aj har⭑·oj […] tiel⭑ fort⭑·e odor⭑·is konval⭑·ojn, ke⭑ la⭑
          gard⭑·o-star⭑·ant·o dev⭑·is tern⭑·i ; mi rigard⭑·as la⭑ ĉiel⭑·on nur⭑ tiam⭑, kiam⭑
          mi vol⭑·as tern⭑·i ; je⭑ li⭑·a aper⭑·o ĉiu·j ŝajn⭑·ig·is tern⭑·i ; ne⭑ ekzist⭑·as
          tern⭑·o sen⭑ naz⭑·o . {rukt⭑·i} , {spir⭑-blov⭑·i} , {tus⭑·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.21 2021/11/22 21:28:26 ]
     __________________________________________________________________