vidu ankaŭ la klarigojn
tiam⭑
tiam⭑
(adverb⭑·o)
1.
En⭑ tiu temp⭑·o, en⭑ tiu moment⭑·o: tiam⭑ mi est⭑·is ankoraŭ⭑ mal·grand⭑·a
knab⭑·o ; tiam⭑ mi⭑·a sinjor⭑·in·o ĉirkaŭ·pren⭑·is mi·n kaj⭑ kis⭑·is mi·n ; tiam⭑
mi loĝ⭑·is en⭑ Vien⁽⁺⁾·o; morgaŭ⭑ mi fin⭑·os mi⭑·an labor⭑·on kaj⭑ tiam⭑ mi
est⭑·os liber⭑·a; de⭑ tiam⭑ li est⭑·as mal·san⭑·a; ĉio, kio·n mi de⭑~post⭑ tiam⭑
tra·viv⭑·is .
2.
Ĉe⭑ tiu okaz⭑·o, ĉe⭑ tiu·j kondiĉ⭑·oj: romp⭑·u la⭑ mur⭑·ojn inter⭑ la⭑ popol⭑·oj
[…], nur⭑ tiam⭑ pov⭑·os mal·aper⭑·i tia·j best⭑·aĵ·oj ; la⭑ artikol⭑·o „la⭑“
est⭑·as uz⭑·at·a tiam⭑, kiam⭑ ni parol⭑·as pri⭑ person⭑·oj aŭ⭑ objekt⭑·oj
kon⭑·at·aj ; ni ne⭑ uz⭑·as la⭑ akuzativ⭑·on tiam⭑, kiam⭑ la⭑ klar⭑·ec·o de⭑ la⭑
senc⭑·o tio·n ĉi⭑ mal·permes⭑·as ; se⭑ ni konsci⭑·os bon⭑·e la⭑ esenc⭑·on kaj⭑
cel⭑·on de⭑ ni⭑·aj kongres⭑·oj, tiam⭑ ni ven⭑·ad·os al⭑ ili kun⭑ ĉiam⭑ freŝ⭑·a
[…] entuziasm⭑·o ; se⭑ […] la⭑ senc⭑·o ne⭑ montr⭑·as al⭑ ni, kia·n
prepozici⭑·on uz⭑·i, tiam⭑ ni pov⭑·as uz⭑·i la⭑ komun⭑·an prepozici⭑·on je⭑ ;
se⭑ ni memor⭑·os pri⭑ la⭑ postul⭑·oj de⭑ la⭑ verd⭑·a standard⭑·o, tiam⭑ ni ne⭑
tim⭑·os plu⭑ parol⭑·i kaj⭑ ag⭑·i, tiam⭑ ni ir⭑·ad·os al⭑ ni⭑·a cel⭑·o konsci⭑·e kaj⭑
kuraĝ⭑·e . {do⭑} , {post⭑·e}
tiam⭑·a
Ekzist⭑·ant·a en⭑ tiu temp⭑·o: la⭑ tiam⭑·a mond⭑·o, diluv⁴·it·e, pere⭑·is ; ili
ek·brul⭑·ig·is fajr⭑·on kaj⭑ akcept⭑·is ni·n ĉiu·jn pro⭑ la⭑ tiam⭑·a pluv⭑·o kaj⭑
pro⭑ la⭑ mal·varm⭑·ec·o ; la⭑ tiam⭑·a posed⭑·ant·o de⭑ la⭑ kastel⭑·o ;
enciklopedi²·o de⭑ la⭑ tiam⭑·a geografi⭑·o, astronomi¹·o kaj⭑ teologi¹·o ; mi
vi·n pet⭑·as lig⭑·i la⭑ hodiaŭ⭑·an vesper⭑·on kun⭑ la⭑ tiam⭑·a kaj⭑ re·memor⭑·i .
ĝis⭑~tiam⭑·a
Ekzist⭑·int·a pli⭑ fru⭑·e kaj⭑ ĝis⭑ la⭑ menci³·it·a temp⭑·o: al⭑ la⭑
esperant⭑·ism·o konvert⭑·is vi·n nur⭑ tiu artikol⭑·o, dum⭑ ĉiu·j ali⭑·aj
ĝis⭑~tiam⭑·aj propagand¹·aj artikol⭑·oj vi·n ne⭑ pov⭑·is konvink⭑·i ; tiu ĉi⭑
simbol¹·a skrib⭑·ad·o, tut⭑·e mal·egal⭑·a je⭑ la⭑ ĝis⭑~tiam⭑·aj sistem⭑·oj, est⭑·as
tre⭑ mal·oportun⭑·a kaj⭑ mal·facil⭑·e uz⭑·ebl·a ; prolet⁸·oj ja⭑ ne⭑ est⭑·is nur⭑
la⭑ labor⭑·ist·oj sed⭑ ĉiu·j sen⭑ posed⭑·o kaj⭑ tio est⭑·is ĉef⭑·e la⭑
ĝis⭑~tiam⭑·aj servut⭑·ul·oj de⭑ Rusi⁽⁺⁾·o .
tiam⭑·ul·o
Hom⭑·o viv⭑·int·a en⭑ menci³·it·a temp⭑·o: en⭑ la⭑ fot⁹·o mank⭑·as ali⭑·a tiam⭑·ul·o,
ankaŭ⭑ menci³·ind·a por⭑ la⭑ histori⭑·ist·oj, s-ro ; mi kur⭑·us
al⭑ li, se⭑ mi est⭑·us tiam⭑·ul·o kaj⭑ aŭd⭑·us li⭑·an kant⭑·on, tiel⭑ sincer⭑·an
. {sam⭑+temp⭑·ul·o}
iam⭑ kaj⭑ tiam⭑, tiam⭑ kaj⭑ tiam⭑
De⭑ temp⭑·o al⭑ temp⭑·o, {foj⭑+foj⭑·e} : kiel⭑ mi pov⭑·is kompren⭑·i el⭑ la⭑
vort⭑·oj iam⭑ kaj⭑ tiam⭑ ĵet⭑·it·aj al⭑ mi, ke⭑ ŝi baldaŭ⭑ trans·loĝ⭑·iĝ·os ?
mal·grand⭑·a papili⭑·o […] tiam⭑ kaj⭑ tiam⭑ vizit⭑·as mi·n .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.113 2024/02/08 01:21:57 ]
__________________________________________________________________