vidu ankaŭ la klarigojn
ties

ties

          Ne·vari³-ebl·a pronom·o montr·ant·a posed·on, aparten·on kaj signif·ant·ade tiu, de tio, de tiu·j„: Se ni al·don·as la liter·on „t”, ni
          ricev·as vort·ojn montr·ajn: tia, tial, tiam, tie, tiel, ties, tio,
          tiom, tiu. . kies pan·on oni manĝ·as, ties vort·on oni parol·as; mi
          neniam sekv·is ties konsil·on; ties opini·o ne mult·e valor·as; la
          kurac·ist·o klin·iĝ·is antaŭ la fremd·ul·o kaj laŭ ties dezir·o
          ekzamen·is la mal·san·an vir·in·on; oni tre ŝat·as li·n pro ties
          lert·ec·o; tio est·as la vol·o ties, kiu ni·n send·is; kies mon·on mi
          prunt·e~pren·as, ties ŝuld·ant·o mi est·as; la region·o de la urb·o kaj
          de ties ĉirkaŭ·aĵ·o est·as tre vari³·a; unu naci·o taks·as kaj pri·juĝ·as
          la ali·an laŭ ties literatur·o; mi vid·is la fond·int·on de la
          esperant·a framason·a loĝi·o kaj ties prezid·ant·on kviet·e parol·ant·a
          kun katolik¹·a pastr·o; la reĝ·o kun·vok·is ĉiu·jn si·ajn vasal·ojn kun
          ties sub·ul·oj; oni prepar·is loĝ·ej·ojn por la deleg¹·it·oj kaj ties
          parenc·oj; li pend·ig·is ni·ajn frat·ojn en ties propr·a urb·o. {kies
          3} .

   [artikol-versi⁹·o: 1.26 2024/01/12 01:37:44 ]
     __________________________________________________________________