vidu ankaŭ la klarigojn
tikl·/·i

tikl·i

   (tr)

          Kaŭz·i per delikat·aj kaj ripet·aj ek·tuŝ·oj de iu·j part·oj de la
          korp·o sent·um·aĵ·on, kiu est·ig·as konvulsi·an rid·on: la vent·o tiel
          agrabl·e tikl·as mi·n sur la dors·o, est·as al mi tre komfort·e ;
          juk·as kaj tikl·as al ni en la pied·oj, kvazaŭ ni·a korp·o est·us
          plen·a de viv·ant·aj ran·oj ; la odor·o agrabl·e tikl·is la naz·ojn de
          la gast·oj ; la diabl·o rid·ad·is tiel, ke al li preskaŭ krev·is la
          ventr·o, kaj tio li·n agrabl·e tikl·is ; ĝi est·as dram¹·o, mi·aj
          frat·oj, kiu el·ig·as larm·ojn el vi·aj okul·oj, dum ĝi tikl·as vi·an
          diafragm¹·on al rid·o ; ĉu vi·n tikl·as (instig·as) glor·o kaj honor·o?
          ; tiu muzik·o agrabl·e tikl·as la orel·ojn.

tikl·a

   1.
          Tikl·ant·a: de la mar·o al·flug·is frisk⁽⁺⁾·a, tikl·a vent·o, kiu odor·is je
          sal·o, fiŝ·oj kaj alg²·oj .

   2.
          Tikl·iĝ·em·a, facil·e vund-ebl·a: tio est·as li·a tikl·a (vund·a) punkt·o.

   3.
          Mal·facil·e solv·ebl·a: gard·u vi·n bon·e, ĉar inter nobel·oj tio ĉi
          est·as tikl·aj afer·oj ; pri·parol·i aktual⁴·ajn tikl·ajn afer·ojn en
          Aŭstri⁽⁺⁾·o: pensi·oj, fremd+labor·ist·oj, fi·drog·oj ; en uson⁹·aj
          elekt·o-kampanj⁹·oj ŝajn·e oni ĉiam bezon·as apart·e tikl·ajn tem·ojn,
          por log·i elekt·ont·ojn ; la lingv·a demand·o est·as daŭr·e tiom tikl·a
          afer·o, ke oni apenaŭ pov·as tuŝ·i ĝi·n .

tikl·iĝ·em·a

          Tuŝ·o-tim·a, tikl·o-sen·tem·a, facil·e impres·ebl·a per tikl·ad·o: neces·us
          evit·i tem·ojn, fort·e lig·it·ajn kun la etn⁹·a, naci·a  religi·a
          ident¹·ec·o de lern·ant·oj, ĉar la ceter·aj grup·oj de la abiturient⁴·oj
          pov·as est·i tikl·iĝ·em·aj pri ili .

   [artikol-versi⁹·o: 1.30 2023/10/21 13:52:03 ]
     __________________________________________________________________