vidu ankaŭ la klarigojn
tikl⭑·/·i
tikl⭑·i
(tr)
Kaŭz⭑·i per⭑ delikat⭑·aj kaj⭑ ripet⭑·aj ek·tuŝ⭑·oj de⭑ iu·j part⭑·oj de⭑ la⭑
korp⭑·o sent⭑·um·aĵ·on, kiu est⭑·ig·as konvulsi⭑·an rid⭑·on: la⭑ vent⭑·o tiel⭑
agrabl⭑·e tikl⭑·as mi·n sur⭑ la⭑ dors⭑·o, est⭑·as al⭑ mi tre⭑ komfort⭑·e ;
juk⭑·as kaj⭑ tikl⭑·as al⭑ ni en⭑ la⭑ pied⭑·oj, kvazaŭ⭑ ni⭑·a korp⭑·o est⭑·us
plen⭑·a de⭑ viv⭑·ant·aj ran⭑·oj ; la⭑ odor⭑·o agrabl⭑·e tikl⭑·is la⭑ naz⭑·ojn de⭑
la⭑ gast⭑·oj ; la⭑ diabl⭑·o rid⭑·ad·is tiel⭑, ke⭑ al⭑ li preskaŭ⭑ krev⭑·is la⭑
ventr⭑·o, kaj⭑ tio li·n agrabl⭑·e tikl⭑·is ; ĝi est⭑·as dram¹·o, mi⭑·aj
frat⭑·oj, kiu el·ig⭑·as larm⭑·ojn el⭑ vi⭑·aj okul⭑·oj, dum⭑ ĝi tikl⭑·as vi⭑·an
diafragm¹·on al⭑ rid⭑·o ; ĉu⭑ vi·n tikl⭑·as (instig⭑·as) glor⭑·o kaj⭑ honor⭑·o?
; tiu muzik⭑·o agrabl⭑·e tikl⭑·as la⭑ orel⭑·ojn.
tikl⭑·a
1.
Tikl⭑·ant·a: de⭑ la⭑ mar⭑·o al·flug⭑·is frisk⁽⁺⁾·a, tikl⭑·a vent⭑·o, kiu odor⭑·is je⭑
sal⭑·o, fiŝ⭑·oj kaj⭑ alg²·oj .
2.
Tikl⭑·iĝ·em·a, facil⭑·e vund⭑-ebl⭑·a: tio est⭑·as li⭑·a tikl⭑·a (vund⭑·a) punkt⭑·o.
3.
Mal·facil⭑·e solv⭑·ebl·a: gard⭑·u vi·n bon⭑·e, ĉar⭑ inter⭑ nobel⭑·oj tio ĉi⭑
est⭑·as tikl⭑·aj afer⭑·oj ; pri·parol⭑·i aktual⁴·ajn tikl⭑·ajn afer⭑·ojn en⭑
Aŭstri⁽⁺⁾·o: pensi⭑·oj, fremd⭑+labor⭑·ist·oj, fi·drog⭑·oj ; en⭑ uson⁹·aj
elekt⭑·o-kampanj⁹·oj ŝajn⭑·e oni ĉiam⭑ bezon⭑·as apart⭑·e tikl⭑·ajn tem⭑·ojn,
por⭑ log⭑·i elekt⭑·ont·ojn ; la⭑ lingv⭑·a demand⭑·o est⭑·as daŭr⭑·e tiom⭑ tikl⭑·a
afer⭑·o, ke⭑ oni apenaŭ⭑ pov⭑·as tuŝ⭑·i ĝi·n .
tikl⭑·iĝ·em·a
Tuŝ⭑·o-tim⭑·a, tikl⭑·o-sen·tem⭑·a, facil⭑·e impres⭑·ebl·a per⭑ tikl⭑·ad·o: neces⭑·us
evit⭑·i tem⭑·ojn, fort⭑·e lig⭑·it·ajn kun⭑ la⭑ etn⁹·a, naci⭑·a aŭ⭑ religi⭑·a
ident¹·ec·o de⭑ lern⭑·ant·oj, ĉar⭑ la⭑ ceter⭑·aj grup⭑·oj de⭑ la⭑ abiturient⁴·oj
pov⭑·as est⭑·i tikl⭑·iĝ·em·aj pri⭑ ili .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/10/21 13:52:03 ]
__________________________________________________________________