timpan⁽⁺⁾·/·o

timpan⁽⁺⁾·o

   1.
          Tiu kav⭑·aĵ·o de⭑ {orel⭑·o} , sur⭑ kiu est⭑·as etend⭑·it·a la⭑ re·son⭑·a
          {membran⭑·o} : kvazaŭ⭑ mil⭑ tondr⭑·oj sen·per⭑·e tambur⭑·as la⭑ timpan⁽⁺⁾·ojn ;
          [tio] al⭑ vi ŝir⭑·as la⭑ timpan⁽⁺⁾·on, vi dev⭑·as prononc³·i ‚sinjor⭑·o
          doktor‘, sinjor’ doktor⭑·o’ kvazaŭ⭑ vi poem¹·us tut⭑+tag⭑·e .

   2.
          {Frap⭑-instrument¹·o} kun⭑ kaldron⭑+form⭑·a son⭑-kest⭑·o kaj⭑ sur·etend⭑·it·a
          fel⭑·o: oni son⭑·ig·u timpan⁽⁺⁾·ojn !

   3.
          Spac⭑·o en·kadr⭑·ig·at·a per⭑ la⭑ kornic⭑·oj de⭑ {fronton¹·o} : el⭑ timpan⁽⁺⁾·oj
          el·star⭑·ad·is skulpt⭑·it·aj figur⭑·oj de⭑ di⭑·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/21 13:52:03 ]
     __________________________________________________________________