tiraljor⁽⁺⁾·/·o

tiraljor⁽⁺⁾·o

          Sol⭑·a {paf⭑·ist·o} , kiu paf⭑·as elekt⭑·it·ajn hom⭑·ojn el⭑ grand⭑·a distanc¹·o,
          oft⭑·e labor⭑·ant·a en⭑ teren⁸·o reg⭑·at·a de⭑ la⭑ mal·amik⭑·o: oni efektiv⭑·e ne⭑
          pov⭑·is dir⭑·i, ke⭑ tiu·j ĉi⭑ batal⭑·oj est⭑·as facil⭑·aj kaj⭑ viv⭑·aj batal⭑·oj
          de⭑ tiraljor⁽⁺⁾·oj — ĉar⭑ ordinar⭑·e ili ir⭑·ad·is tre⭑ mal·rapid⭑·e kaj⭑
          mal·facil⭑·e — oni tamen⭑ la⭑ part⭑·o-pren⭑·on de⭑ la⭑ firm⭑·o en⭑ tiu rilat⭑·o
          pov⭑·is klasifik³·i sub⭑ tiu spec⭑·o de⭑ skerm⭑·ad·o, ke⭑ ili jen⭑ ĵet⭑·ad·is
          paf⭑·on sur⭑ tiu·n ĉi⭑ plend⭑·ant·on, post⭑·e kugl⭑·on sur⭑ tiu·n defend⭑·ant·on
          ; sur⭑ tegment⭑·o apud⭑ la⭑ pont⭑·o Ok⭑·on-el⭑·o kuŝ⭑·e observ⭑·ad·is tiraljor⁽⁺⁾·o
          Respublik¹·an·a.

          Rim.: PIV1 mark⭑·as tiu·n vort⭑·on Zamenhof⭑·a, tamen⭑ sen⭑ referenc³·o kaj⭑
          kun⭑ tut⭑·e ali⭑+senc⭑·a (infanteri¹·a) ekzempl⭑·o: tiraljor⁽⁺⁾·e mal·volv⭑·i La⭑
          vort⭑·o est⭑·as tre⭑ kritik⭑·ind·a, ĉar⭑ sen⭑ est⭑·i inter·naci⭑·a, ĝi est⭑·as
          fals⭑·a amik⭑·o: la⭑ franc⭑·a _tirailleur_, el⭑ kiu ĝi evident¹·e de·ven⭑·as,
          hav⭑·as tut⭑·e ali⭑·an senc⭑·on (infanteri¹·a av⭑·an·ul·o); _gvat⁽⁺⁾+paf⭑·ist·o_
          est⭑·us kaj⭑ pli⭑ traf⭑·a, kaj⭑ pli⭑ radik⭑+ŝpar⭑·a.

          Rim.: Laŭ⭑ la⭑ Z-radikaro de⭑ Wüster la⭑ vort⭑·o aper⭑·as en⭑ la⭑ verk⭑·o
          _La⭑ Batal⭑·o de⭑ l'⭑ Viv⭑·o_, aper⭑·int·a en⭑ 1910. La⭑ de⭑ W indik³·it·a
          signif⭑·o est⭑·as _soldat⭑·o_. Ŝajn⭑·as do⭑, ke⭑ Z sci⭑·is pri⭑ la⭑ franc⭑·a
          signif⭑·o kaj⭑ ke⭑ la⭑ mis¹⁹²⁹·a signif⭑·o ven⭑·is de⭑ iu ali⭑·a.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.23 2024/01/27 21:19:26 ]
     __________________________________________________________________