tomb⭑·/·o

tomb⭑·o

          Fos⭑·aĵ·o en⭑ ter⭑·o aŭ⭑ ŝton⭑·a monument⭑·o, kie·n oni met⭑·as {mort⭑·int·o} n:
          en⭑ la⭑ plej⭑ elekt⭑·it·aj ni⭑·aj tomb⭑·oj en·ter⭑·ig·u vi⭑·an mort⭑·int·in·on ; la⭑
          knab⭑·in·o ĉiu+tag⭑·e ir⭑·is al⭑ la⭑ tomb⭑·o de⭑ la⭑ patr⭑·in·o kaj⭑ plor⭑·is ;
          ĉiu·jn tri⭑, ĉar⭑ ili […] tiel⭑ am⭑·is unu⭑ la⭑ ali⭑·an, oni met⭑·is en⭑ unu⭑
          tomb⭑·on ; ni ir⭑·os en⭑ la⭑ tomb⭑·on kun⭑ la⭑ konsci⭑·o, ke⭑ ni⭑·a afer⭑·o ne⭑
          mort⭑·os ; tie ĉi⭑ si·n trov⭑·as la⭑ tomb⭑·oj de⭑ mi⭑·aj av⭑·oj kaj⭑ pra·av⭑·oj ;
          [iam⭑] la⭑ frunt⭑·o kovr⭑·iĝ·os per⭑ tia tomb⭑·a pal⭑·ec·o ; plor⭑·ant·a super⭑
          la⭑ tomb⭑·oj de⭑ si⭑·aj esper⭑·oj kaj⭑ am⭑·o ; [ĉio ĉi⭑] al·proksim⭑·ig·as mi·n
          per⭑ unu⭑ paŝ⭑·o al⭑ la⭑ tomb⭑·o ; star⭑·i per⭑ unu⭑ pied⭑·o en⭑ la⭑ tomb⭑·o (
          {risk⭑·i} tro⭑) ; atend⭑·is, medit⭑·is, ĝis⭑ en⭑ tomb⭑·on en·glit⭑·is .
          {kript²·o}

tomb⭑·ej·o

          Lok⭑·o destin¹·it·a por⭑ en·hav⭑·i plur⁴·ajn aŭ⭑ mult⭑·ajn {tomb⭑·ojn} : oni
          ĵet⭑·is la⭑ cindr⭑·on sur⭑ la⭑ tomb⭑·ej·on de⭑ la⭑ simpl⭑·a popol⭑·o ; li ir⭑·is
          ankoraŭ⭑ sur⭑ la⭑ tomb⭑·ej·on, al⭑ la⭑ tomb⭑·o de⭑ si⭑·a patr⭑·o, preĝ⭑·is si⭑·an
          Patr⭑·o nia'n ; tiu·j ge·edz⭑·oj est⭑·is el⭑ la⭑ last⭑·aj, kiu·jn oni
          en·ter⭑·ig·is sur⭑ la⭑ mal·nov⭑·a monaĥ⭑·ej·a tomb⭑·ej·o ; la⭑ piramid¹·oj form⭑·as
          nord⭑·an fin⭑·on de⭑ la⭑ grand⭑·eg·a tomb⭑·ej·o ; „La⭑ Litomiŝl⁽⁺⁾·a tomb⭑·ej·o“
          (roman¹·o de⭑ Karol⁽⁺⁾·o  ) .

tomb⭑·ist·o

          Tiu, kiu fos⭑·as kaj⭑ star⭑·ig·as tomb⭑·ojn: la⭑ kler⭑·a leg⭑·ant·o sci⭑·as, ke⭑
           kaj⭑  prezent⭑·is si⭑·ajn tomb⭑·ist·ojn
          hom⭑·oj gaj⭑·aj kaj⭑ ŝerc⭑·em·aj, por⭑ pli⭑ fort⭑·e surpriz⭑·i ni⭑·an imag⭑·on per⭑
          tiu kontrast¹·o .

   {ĉerk⭑·ist·o} , {funebr⭑·ist·o}

en·tomb⭑·ig·i

   (tr)

          Met⭑·i mort⭑·int·on en⭑ tomb⭑·on; {sepult⁽⁺⁾·i} : en·tomb⭑·ig·it·a en⭑ bon⭑·a
          mal·jun⭑·ec·o ; kiam⭑ Jesu³·o al·ven⭑·is, li trov⭑·is li·n jam⭑ kvar⭑ tag⭑·ojn
          en·tomb⭑·ig·it·a ; preĝ⭑·ej·o, en⭑ kiu est⭑·as en·tomb⭑·ig·it·a ni⭑·a patr⭑·in·o ; ŝi
          mal·lev⭑·is la⭑ kap⭑·on sub⭑ la⭑ prem⭑·o de⭑ amas⭑·o da⭑ re·memor⭑·oj kaj⭑
          en·tomb⭑·ig·it·aj esper⭑·oj .

en·tomb⭑·ig·o

          Met⭑·o de⭑ mort⭑·int·o en⭑ tomb⭑·on: ŝi antaŭ·far⭑·is la⭑ ŝmir⭑·on de⭑ mi⭑·a korp⭑·o
          por⭑ la⭑ en·tomb⭑·ig·o ; li decid⭑·is ven⭑·i al⭑ ŝi⭑·a en·tomb⭑·ig·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.32 2024/02/13 15:24:03 ]
     __________________________________________________________________