tragik³·/·a

tragik³·a

   1.
          (pri⭑ sort⭑·o, situaci⭑·o ks) Grav⭑·e kaj⭑ ne·ŝanĝ⭑·ebl·e sufer⭑·ig·a,
          {mal·feliĉ⭑·a} mal·ĝoj⭑·ig·a; akcident²·e, sen·sav⭑·e implik⭑·ant·a en⭑ pere⭑·on:
          Argentin⁽⁺⁾·o, naci⭑·o nask⭑·it·a post⭑ la⭑ fin⭑·o de⭑ la⭑ plej⭑ kruel⭑·a kaj⭑
          tragik³·a ekspluat²·ad·o kaj⭑ konker⁴·o de⭑ Amerik⁸·o, far⭑·e de⭑ eŭrop⭑·an·oj .
          mal·jun⭑·a vir⭑·o ne⭑ rest⭑·is ĉe⭑ la⭑ ali⭑·aj […], kelk⭑·ajn tag⭑·ojn post⭑·e oni
          trov⭑·is li⭑·an kadavr¹·on for·manĝ⭑·it·a, la⭑ tragik³·a ironi¹·o est⭑·as ke⭑ li
          est⭑·is fervor⭑·a natur⭑-protekt¹·ant·o kiu mult⭑·e laŭd⭑·is la⭑ sav⭑·ad·on de⭑ la⭑
          Komod⁽⁺⁾·o-varan⁽⁺⁾·oj . {aflikt³·a} , {domaĝ⭑·a} , {plor⭑-ind⭑·a} , {terur⭑·a}

   2.
          {Tragedi⭑·a} : la⭑ satir¹·o ne⭑ est⭑·as, tamen⭑, rid⭑-ind⭑·a, ĝi est⭑·as eĉ⭑
          tim⭑·ig·a kaj⭑ tragik³·a, kaj⭑ la⭑ ĉef⭑·a art⭑·a rimed⭑·o en⭑ la⭑ pri·skrib⭑·oj
          est⭑·as gal⭑·a sarkasm¹·o .

tragik³·o

          Tragik³·a mal·feliĉ⭑·o de⭑ iu situaci⭑·o aŭ⭑ okaz⭑·aĵ·o: tragik³·on de⭑ la⭑
          person⭑·a mort⭑·o pli⭑·ig·as la⭑ sen·ŝanĝ⭑·ec·o de⭑ la⭑ ter⭑·a viv⭑·o ; iom⭑ sombr⁽⁺⁾·a
           , kiu ver⭑·e kompren⭑·as la⭑ tragik³·on de⭑ hom⭑·aj viv⭑·oj ; sed⭑
          la⭑ tragik³·o est⭑·is, ke⭑  tut⭑·e ne⭑ pens⭑·is filozofi¹·e, t.e.
          per⭑ si⭑·a intelekt⁴·o . {plag⁴·o} , {katastrof¹·o} , {tragedi⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2024/01/18 21:22:49 ]
     __________________________________________________________________