vidu ankaŭ la klarigojn
tren·/·i

tren·i

   (tr)

          Pen·e tir·i post si: azen·o tren·is la vetur·il·on; ne vol·as kok·in·' al
          festen·o, sed oni ĝi·n tren·as per·fort·e ; ruĝ·a ŝal·o long·e tren·iĝ·as
          post ŝi; tren·i la krur·on (mal·facil·e paŝ·i pro lac·ec·o, vund·o,
          mal·san·o); tren·iĝ·ant·a ( {testud·e} ) paŝ·o; tren·i si·an viv·on de
          mizer·o al mizer·o ; tren·i si·an mal·lum·an, pez·an kaj sen·esper·an
          ekzist·ad·on; la dimanĉ·on ni tren·as enu·on anstataŭ plug·il·on; tag·oj
          post tag·oj tren·e pas·is; tren·iĝ·i en la voj-sulk·oj de la rutin¹·o; la
          hor·oj tren·iĝ·as mal·diligent·e. {ramp·i}

si·n tren·i

   (ntr)

          Pen·e, mal·facil·e  mal·rapid·e antaŭ·en·ir·i: la limak·o mal·rapid·e si·n
          tren·is sur la ter·o; Mal·sat·a kaj trem·ant·a de frost·o la kompat·ind·a
          knab·in·et·o tren·ad·is si·n plu·en kaj aspekt¹·is jam tut·e sen·esper·a kaj
          sen·kuraĝ·a ; mal·jun·ul·oj, tren·ant·aj si·n kun help·o de baston·oj .

tren·aĵ·o

   1.
          Io tren·it·a  tren·iĝ·ant·a: nebul·aj tren·aĵ·oj.

   2.
          Long·a pend·ant·a part·o de vest·o etend·iĝ·ant·a sur grund⁴·o  plank·o:
          hav·i long·an tren·aĵ·on ĉe la vest·o. {vost·o} .

kun·tren·i

   (tr)

   1.
          Tren·i kun si: kun·tren·i en vojaĝ·o mult·ajn pak·aĵ·ojn; kun·tren·i la
          balast¹·on de pas·int·aj epok·oj.

   2.
          Nepr·e sekv·ig·i: mal·feliĉ·o mal·feliĉ·on kun·tren·as; tiu decid·o
          kun·tren·os mult·ajn mal·facil·aĵ·ojn.

   [artikol-versi⁹·o: 1.26 2023/10/21 14:37:42 ]
     __________________________________________________________________