tribunus⁽⁺⁾·/·o

tribunus⁽⁺⁾·o

   1.
          En⭑ Romi⁽⁺⁾·o, ofic⭑·ist·o elekt⭑·it·a de⭑ la⭑ pleb⁴·o, por⭑ defend⭑·i ties⭑
          rajt⭑·ojn kontraŭ⭑ la⭑ senat¹·o kaj⭑ la⭑ konsul²·oj (pleb⁴·a, popol⭑·a
          tribunus⁽⁺⁾·o): krom⭑ popol⭑·a „tribunus⁽⁺⁾·o“ li (Majakovskij) est⭑·is ankaŭ⭑
          hom⭑·o, em⭑·a al⭑ kompat⭑·o por⭑ la⭑ mal·feliĉ⭑·ul·oj .

   2.
          Romi⁽⁺⁾·a oficir⭑·o: la⭑ tribunus⁽⁺⁾·o de⭑ la⭑ kohort⁽⁺⁾·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.4 2024/01/25 18:30:26 ]
     __________________________________________________________________