trink⭑·/·i

trink⭑·i

   (tr)

   1.
          {Pren⭑·i} flu⭑·aĵ·on en⭑ la⭑ buŝ⭑·on kaj⭑ {glut⭑·i} : mi ne⭑ vol⭑·is trink⭑·i la⭑
          vin⭑·on, ĉar⭑ ĝi en·hav⭑·is en⭑ si ia·n suspekt⭑·an mal·klar⭑·aĵ·on ; mi
          al·port⭑·is arĝent⭑·an vaz⭑·on por⭑ don⭑·i trink⭑·i al⭑ tiu ĉi⭑ sinjor⭑·in·o ;
          don⭑·u al⭑ la⭑ bird⭑·oj akv⭑·on ĉar⭑ ili vol⭑·as trink⭑·i ; mi foj⭑·e kur⭑·is
          nud⭑·a kiam⭑ mi trink⭑·is tro⭑ mult⭑·e da⭑ vin⭑·o ; ne⭑ kraĉ⭑·u en⭑ put⭑·on ĉar⭑
          vi trink⭑·i bezon⭑·os ; el·trink⭑·i per⭑ unu⭑ tir⭑·o ; de⭑ li⭑·a viv⭑·o aranĝ⭑·o
          est⭑·as trink⭑·o kaj⭑ manĝ⭑·o ; ili ven⭑·is kaj⭑ ĉerp⭑·is akv⭑·on kaj⭑ plen⭑·ig·is
          la⭑ trog⭑·ojn por⭑ trink⭑·ig·i la⭑ ŝaf⭑·ojn ; vi frap⭑·os la⭑ rok³·on kaj⭑
          el·ir⭑·os el⭑ ĝi akv⭑·o kaj⭑ la⭑ popol⭑·o trink⭑·os ; ĉiu·n, kiu lek⭑-trink⭑·os
          akv⭑·on per⭑ si⭑·a lang⭑·o kiel⭑ lek⭑-trink⭑·as hund⭑·o, tiu·n star⭑·ig·u apart⭑·e ;
          manĝ⭑·i si⭑·an ekskrement¹·on kaj⭑ trink⭑·i si⭑·an urin⭑·on ; trink⭑-miel⭑·o ;
          trink⭑-akv⭑·o ; akv⭑·o-trink⭑·ig·aj kanal¹·oj . {drink⭑·i} {sorb⭑·i} , {soif⭑·a} .

   2.
          (poezi¹·a esprim⭑·o) Ricev⭑·i aŭ⭑ pren⭑·i io·n: el·las⭑·u mi·n mi vol⭑·as trink⭑·i
          li⭑·an sang⭑·on (pren⭑·i li⭑·an viv⭑·on; mort⭑·ig·i li·n) ; ĉar⭑ la⭑ sag⭑·oj de⭑ la⭑
          Plej⭑+potenc⭑·ul·o est⭑·as en⭑ mi, ili⭑·an venen⭑·on trink⭑·as mi⭑·a spirit⭑·o ;
          hom⭑·o abomen⭑·ind·a kaj⭑ mal·bon⭑·a, kiu trink⭑·as mal·bon⭑~ag⭑·ojn kiel⭑ akv⭑·on
          ; kiu hom⭑·o est⭑·as simil⭑·a al⭑  , kiu trink⭑·as mok⭑·ojn kiel⭑
          akv⭑·on ; vek⭑·iĝ·u, lev⭑·iĝ·u ho⭑  , vi, kiu trink⭑·is el⭑ la⭑
          man⭑·o de⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o la⭑ kalik⭑·on de⭑ Li⭑·a koler⭑·o ; oni ne⭑ dis·don⭑·os
          inter⭑ ili pan⭑·on de⭑ funebr⭑·o por⭑ konsol⭑·i ili·n pri⭑ la⭑ mort⭑·int·o kaj⭑
          oni ne⭑ trink⭑·ig·os al⭑ ili kalik⭑·on de⭑ konsol⭑·o pri⭑ ili⭑·a patr⭑·o kaj⭑
          pri⭑ ili⭑·a patr⭑·in·o .

trink⭑·aĵ·o

          Tio, kio·n oni trink⭑·as: ili ben⭑·as la⭑ soldat⭑·ojn, nutr⭑·as, don⭑·as al⭑
          ili trink⭑·aĵ·on ; nenia·n trink⭑·aĵ·on el⭑ vin⭑-ber⭑·oj li dev⭑·as trink⭑·i kaj⭑
          vin⭑-ber⭑·ojn freŝ⭑·ajn aŭ⭑ sek⭑·ig·it·ajn li ne⭑ dev⭑·as manĝ⭑·i ; la⭑ vin⭑·o
          est⭑·as blasfem¹·ant·o, ebri¹·ig·a trink⭑·aĵ·o est⭑·as sovaĝ⭑·a ; la⭑ trink⭑·aĵ·on
          oni don⭑·ad·is en⭑ or⭑·aj vaz⭑·oj kaj⭑ en⭑ vaz⭑·oj ne⭑ simil⭑·aj unu·j al⭑ la⭑
          ali⭑·aj ; mi⭑·a karn¹·o est⭑·as ver⭑·a manĝ⭑·aĵ·o kaj⭑ mi⭑·a sang⭑·o est⭑·as ver⭑·a
          trink⭑·aĵ·o .

trink⭑·ej·o

          Lok⭑·o taŭg⭑·a aŭ⭑ aranĝ⭑·it·a por⭑ trink⭑·ad·o: kiam⭑ la⭑ brut⭑·oj, kiu·j hav⭑·is
          soif⭑·on, ek·vid⭑·is la⭑ akv⭑·on, ili ek·kur⭑·is kiel⭑ ebl⭑·e plej⭑ rapid⭑·e
          mal·supr⭑·en, al⭑ la⭑ trink⭑·ej·o ; ven⭑·int·e al⭑ trink⭑·ej·o, li halt⭑·is […]
          kaj⭑ plen⭑·a de⭑ ĝoj⭑·o trink⭑·is du⭑·on-glas⭑·on da⭑ bier⭑·o por⭑ la⭑ last⭑·aj
          mon⭑·er·oj .

trink⭑·uj·o

          {Uj⭑·o} destin¹·it·a por⭑ trink⭑·ad·o:

        a)
                de⭑ hom⭑·oj: sur⭑ tuk⭑·o star⭑·is grand⭑·a stan⭑+aloj⁽⁺⁾·a trink⭑·uj·o plen⭑·a
                de⭑ sambuk⭑·a vin⭑·' ; krom⭑·e vi ricev⭑·as komplet²·aĵ·on de⭑ il⭑·oj
                konsist⭑·ant·a el⭑ teler⭑·o, trink⭑·uj·o, tranĉ⭑·il·o, fork⭑·o, kuler⭑·o
                kaj⭑ buŝ⭑-tuk⭑·o ; glas⭑·o: vitr⭑·a trink⭑·uj·o .

        b)
                de⭑ best⭑·oj: ŝi dir⭑·is: ankaŭ⭑ por⭑ vi⭑·aj kamel⭑·oj mi ĉerp⭑·os, ĝis⭑
                ili fin⭑·os trink⭑·i; kaj⭑ rapid⭑·e ŝi el·verŝ⭑·is el⭑ si⭑·a kruĉ⭑·o en⭑
                la⭑ trink⭑·uj·on kaj⭑ kur⭑·is de·nov⭑·e al⭑ la⭑ put⭑·o por⭑ ĉerp⭑·i por⭑
                ĉiu·j li⭑·aj kamel⭑·oj ; trink⭑·uj·o = grand⭑·a long⭑+form⭑·a uj⭑·o (
                {trog⭑·o} ), el⭑ kiu best⭑·oj trink⭑·as .

el·trink⭑·i

          Trink⭑·i ĝis⭑ fin⭑·o; trink⭑·e mal·plen⭑·ig·i io·n: la⭑ ŝaŭm⭑·ant·an ebri¹·ig·ant·an
          kalik⭑·on vi el·trink⭑·is ĝis⭑ la⭑ fund⭑·o ; vi el·trink⭑·os ĝi·n ĝis·fund⭑·e
          kaj⭑ vi ĉirkaŭ·lek⭑·os ĝi⭑·ajn romp⭑·o-pec⭑·et·ojn kaj⭑ vi dis·ŝir⭑·os vi⭑·an
          brust⭑·on .

sat⭑~trink⭑·i

          Trink⭑·i sufiĉ⭑·e, ĝis⭑ la⭑ kontent⭑·a stat⭑·o en⭑ kiu oni ne⭑ plu⭑ dezir⭑·as
          trink⭑·i: la⭑ hom⭑·oj kaj⭑ ĉeval⭑·oj sat⭑~trink⭑·is ; sat⭑~trink⭑·int·e, la⭑
          literatur⭑·ist·oj tuj⭑ komenc⭑·is hik⁽⁺⁾·i, pag⭑·is kaj⭑ sid⭑·iĝ·is sur⭑ benk⭑·on .

trink⭑-vaz⭑·o

          {Trink⭑·uj·o} : ĉiu·j trink⭑-vaz⭑·oj de⭑ la⭑ reĝ⭑·o Salomon⁽⁺⁾·o est⭑·is el⭑ or⭑·o ;
          kol⭑·o de⭑ botel⭑·o […] serv⭑·os kiel⭑ trink⭑+vaz⭑·et·o por⭑ bird⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.119 2023/12/12 20:10:29 ]
     __________________________________________________________________