vidu ankaŭ la klarigojn
tro⭑
I.
tro⭑
(adverb⭑·o)
Pli⭑ ol⭑ sufiĉ⭑·e, ol⭑ neces⭑·e, ol⭑ konven⭑·e, ol⭑ ĝust⭑+mezur⭑·e: tro⭑
long⭑·a est⭑·os por⭑ vi la⭑ voj⭑·o ; [ili] manĝ⭑·as tro⭑ da⭑ viand⭑·o ;
kur⭑·i ne⭑ tro⭑ rapid⭑·e ; mi⭑·a propr⭑·a hav⭑·aĵ·o far⭑·iĝ·is la⭑ propr⭑·ec·o
de⭑ tiu tro⭑ am⭑·it·a vir⭑·in·o ; la⭑ pet⭑·oj, kiu·jn tiu vir⭑·in·o
send⭑·is al⭑ la⭑ ĉiel⭑·o, est⭑·is […] tro⭑ postul⭑·em·aj ; ili⭑·a nombr⭑·o
est⭑·as tro⭑ grand⭑·a por⭑ ke⭑ ni pov⭑·u ili·n ĉiu·jn cit⭑·i ; la⭑ aer⭑·o
tie est⭑·as […] tro⭑ pez⭑·a, ke⭑ prudent⭑·a ekzist⭑·aĵ·o tie pov⭑·u
viv⭑·i ; tiu ĉi⭑ sistem⭑·o postul⭑·as tro⭑ grand⭑·an pri·pens⭑·ad·on,
por⭑ pov⭑·i est⭑·i en·konduk⭑·it·a en⭑ la⭑ ordinar⭑·an inter·komunik⭑·iĝ·on
; rigard⭑·i la⭑ tut⭑·an mond⭑·on kiel⭑ grand⭑·eg·a fars¹·o […] tro⭑
sen·senc⭑·a, por⭑ ke⭑ prudent⭑·a hom⭑·o pov⭑·u serioz⭑·e pens⭑·i pri⭑ ĝi ;
la⭑ alud⭑·o est⭑·is tro⭑ klar⭑·a ; la⭑ oficir⭑·oj […] est⭑·is tro⭑
okup⭑·at·aj […], por⭑ rigard⭑·i, kiu proksim⭑·iĝ·as ; tro⭑ da⭑
kuir⭑·ist·oj kaĉ⭑·on difekt⭑·as (tro⭑ mult⭑·aj kun·labor⭑·ant·oj,
mal·bon⭑·a rezult²·o) ; se⭑ sak⭑·o tro⭑ plen⭑·iĝ·as, ĝi baldaŭ⭑
dis·ŝir⭑·iĝ·as ; tro⭑ grand⭑·aj kalkul⭑·oj konduk⭑·as al⭑ nul⭑·oj ; kiu
tro⭑ alt⭑·e sving⭑·as, nenio·n ating⭑·as .
II.
Sam⭑+senc⭑·a vort⭑·er·o:
tro⭑·a
Est⭑·ant·a en⭑ pli⭑ ol⭑ sufiĉ⭑·a kvant⭑·o aŭ⭑ grad⭑·o; super⭑·ant·a la⭑
ĝust⭑·an mezur⭑·on: tro⭑·a labor⭑·o; sklav⭑·ig·it·aj de⭑ tro⭑·a vin⭑·o ; li
klin⭑·is si·n sen⭑ tro⭑·a humil⭑·ec·o ; por⭑ gard⭑·i si·n kontraŭ⭑ tro⭑·aj
super·akv⭑·oj, ili konstru⭑·is potenc⭑·ajn dig⭑·ojn ; tro⭑·a streĉ⭑·ad·o
de⭑ la⭑ okul⭑·oj, […] pov⭑·as kaŭz⭑·i kronik⭑·an katar⭑·on ;
observ⭑·ant·e li⭑·an tro⭑·an dezir⭑·on est⭑·i laŭ·dat⭑·a kaj⭑ admir⭑·at·a,
[li] saĝ⭑·e si·n de·ten⭑·is ; en⭑ la⭑ okaz⭑·o de⭑ tro⭑·a labor⭑·o mi
ced⭑·us al⭑ li la⭑ ofic⭑·on ; unu⭑ el⭑ ni est⭑·as tro⭑·a,
neces⭑·e est⭑·as, ke⭑ unu⭑ el⭑ ni mal·aper⭑·u ; tro⭑·a festen⭑·o est⭑·as
venen⭑·o . {eksces²·a} , {sen·mezur⭑·a, preter·mezur⭑·a,
super·mezur⭑·a}
tro⭑·e
Est⭑·ant·e en⭑ tro⭑·a kvant⭑·o, super⭑·ant·a la⭑ ĝust⭑·an mezur⭑·on: est⭑·as
tro⭑·e, ho⭑ Levid⁽⁺⁾·oj ! se⭑ mi demand⭑·as […], ili eĉ⭑ tro⭑·e mi·n
orient⭑·as pri⭑ ĉio ; tro⭑·e kritik⭑·a ; tro⭑·e ripet⭑·at·aj raport⭑·oj
pri⭑ rezult²·oj . {tro⭑}
tro⭑·aĵ·o
Io, kio super⭑·as la⭑ ĝust⭑·an mezur⭑·on: en·volv⭑·u […] la⭑ ĝust⭑·an
sum⭑·on: mi ne⭑ hav⭑·as temp⭑·on por⭑ re·don⭑·i tro⭑·aĵ·on ( {rest⭑-mon⭑·on}
) ! normal¹·a hom⭑·a korp⭑·o […] for·ĵet⭑·as tro⭑·aĵ·ojn, adapt³·as si·n
kiel⭑ ebl⭑·e plej⭑ bon⭑·e ; mi pov⭑·as dir⭑·i sen⭑ mal·modest⭑·a tro⭑·aĵ·o
( {tro⭑·ig·o} ), ke⭑ mi sci⭑·as pri⭑ tiu ĉi⭑ afer⭑·o pli⭑, ol⭑ iu hom⭑·o
viv⭑·ant·a ; la⭑ tro⭑·aĵ·o, kiu·n ŝi ne⭑ pov⭑·as manĝ⭑·i, putr⭑·as aŭ⭑
est⭑·as for·don⭑·at·a al⭑ la⭑ najbar⭑·oj . {balast¹·o^3} , {plus⁸·o^2} ,
{rest⭑·aĵ·o}
tro⭑·ig·i
Far⭑·i io·n pli⭑ ol⭑ konven⭑·e: vi⭑·a dezir⭑·o tre⭑ honor⭑·as mi·n […] –
kiel⭑ kutim⭑·e, vi tro⭑·ig·as, kar⭑·a ; infan⭑·oj am⭑·as kaj⭑ ŝat⭑·as,
kiam⭑ oni zorg⭑·as ili·n, sed⭑ ali⭑+flank⭑·e, oni ne⭑ dev⭑·as tro⭑·ig·i
tio·n! (t.e. tro⭑ {dorlot⭑·i} ili·n) la⭑ infan⭑·o dev⭑·as hav⭑·i iu·n
mem·star⭑·ec·on ! li do⭑ tro⭑·ig·is la⭑ danĝer⭑·on kaj⭑ du⭑·obl·ig·is la⭑
sin⁸+gard⭑·em·on ; kalkul⭑·ant·e je⭑ la⭑ jun⭑·ec·o de⭑ l'⭑ faraon⁽⁺⁾·o,
iom⭑ tro⭑·ig·is la⭑ flat⭑·on . {tro·grand⭑·ig·i} , {tro⭑~uz⭑·i}
tro⭑·ig·o
1.
Ag⭑·o tro⭑·ig·i: trakt⭑·ad·o [per⭑] tro⭑·ig·o de⭑ kontraŭ·dolor⭑·il·oj ;
kutim⭑·e tia+spec⭑·ajn film⁸·ojn minac⭑·as […] tro⭑·ig·o de⭑ pitoresk⁽⁺⁾·aj
pejzaĝ⭑·oj ; vort⭑+lud⭑·e pretend⭑·em·a, ekzempl⭑·e, per⭑ ver⭑·a tro⭑·ig·o
de⭑ prefiks⭑·oj . {eksces²·o}
2.
{Stil⭑-figur⭑·o} kiu konsist⭑·as en⭑ tio ke⭑ esprim⭑·at·a senc⭑·o est⭑·as
prezent⭑·at·a pli⭑ fort⭑·e ol⭑ kutim⭑·e, por⭑ emfaz³·o, atent⭑·ig·o aŭ⭑
ali⭑·a efekt³·o: sen⭑ tro⭑·ig·o oni pov⭑·as dir⭑·i, ke⭑ apud⭑
ĉiu+tag⭑·e met⭑·is si⭑·ajn tend⭑·ojn tri⭑×dek⭑ mil⭑ ekster·land⭑·ul·oj ; mi
komenc⭑·as suspekt⭑·i, ke⭑ vi hav⭑·as inklin⭑·on al⭑ tro⭑·ig·o ; la⭑
tro⭑·ig·oj kaj⭑ fantazi¹·oj est⭑·is ja⭑ tuj⭑ re·kon⭑·ebl·aj de⭑ ĉiu
normal¹·a hom⭑·o . {hiperbol⁽⁺⁾·o}
mal·tro⭑
En⭑ tro⭑ mal·grand⭑·a kvant⭑·o, tro⭑ mal·abund³·e, {ne⭑ sufiĉ⭑·e} : nek⭑
tro⭑, nek⭑ mal·tro⭑ ; vir⭑·aj mis¹⁹²⁹·oj: tro⭑·a mem·fid⭑·o, mal·tro⭑·a
atent⭑·o pri⭑ la⭑ partner⁽⁺⁾-in⭑·o ; la⭑ genu⭑·oj [vol⭑·as] ne⭑ plu⭑ port⭑·i
la⭑ pez⭑·on de⭑ tro⭑ da⭑ bier⭑·o kaj⭑ mal·tro⭑ da⭑ ekzerc⭑·o ; Pariz⭑·o
est⭑·as frivol¹·a, kaj⭑ foj⭑·e ted⭑·a kun⭑ mal·tro⭑ da⭑ liber⭑·a spac⭑·o ;
jun⭑·ul·oj […] foj⭑+foj⭑·e dispon⭑·as pri⭑ tro⭑ da⭑ liber⭑·a temp⭑·o kaj⭑
mal·tro⭑ da⭑ okup⭑·oj ; per⭑ [ĉ]io la⭑ ge·patr⭑·oj regal⭑·is ili·n por⭑
sen·kulp⭑·ig·i si·n pro⭑ mal·tro⭑ da⭑ temp⭑·o por⭑ la⭑ infan⭑·oj .
mal·tro⭑·ig·o
{Stil⭑-figur⭑·o} per⭑ kiu oni pli⭑+rimark⭑·ig·as la⭑ senc⭑·on
mal·for·tig⁸·ant·e la⭑ esprim⭑·on: la⭑ aŭtor⭑·o util⭑·ig·as ankaŭ⭑
mal·tro⭑·ig·on komik¹+efekt³·e ; li⭑·a tut⭑·a verk⭑·ar·o […]j mal·tro⭑·ig·e
pri·skrib⭑·is la⭑ sever⭑·an kaj⭑ sen·kompat⭑·an viv⭑·on ; : ne⭑ est⭑·as bonvolorganizaĵo – : jen⭑ la⭑ plej⭑ el·star⭑·a mal·tro⭑·ig·o de⭑ la⭑ jar⭑·o... aŭ⭑
ebl⭑·e de⭑ la⭑ jar⭑-dek⭑·o! {eŭfemism⁹·o} , {litot⁽⁺⁾·o}
III.
Sam⭑+senc⭑·a prefiks⭑·o:
tro⭑-
Pli⭑ ol⭑ sufiĉ⭑·e, ol⭑ neces⭑·e, ol⭑ konven⭑·e, ol⭑ ĝust⭑+mezur⭑·e:
tro⭑~uz⭑·i ; oni tro·grand⭑·ig·is la⭑ grav⭑·ec·on de⭑ l’ okaz⭑·int·aĵ·o ;
ĉiu tro·rapid⭑·ad·o konduk⭑·as nur⭑ al⭑ mank⭑·o ; [li] pli·grand⭑·ig·as
si⭑·an hav⭑·on per⭑ procent⭑·eg·oj kaj⭑ tro⭑~profit⭑·o ; tro·sat⭑·ec·o ne⭑
las⭑·as la⭑ riĉ⭑·ul·on dorm⭑·i ; pri⭑ nenio tro⭑~zorg⭑·u ; ŝi […]
apog⭑·is la⭑ tro⭑~ŝarĝ⭑·it·ajn branĉ⭑·ojn ; la⭑ labor⭑·o kaj⭑ mal·dorm⭑·ad·o
ŝi·n tro·lac⭑·ig·is ; la⭑ tro·kuraĝ⭑·o de⭑ la⭑ pastr⭑·oj halt⭑·as ĉe⭑ la⭑
pord⭑·o de⭑ la⭑ plej⭑ alt⭑·a pov⭑·o ; pri·plor⭑·i […] la⭑ tro⭑·an
imit⭑·ad·on de⭑ la⭑ german⭑·a far⭑·e de⭑ ni⭑·aj fru⭑·aj aŭtor⭑·oj kaj⭑
ili⭑·an tro⭑~pez⭑·on en⭑ -cit⭑·aĵ·oj ; sen⭑ tro·grand⭑·ig·o oni
pov⭑·as dir⭑·i, ke⭑ [Esperant⭑·o] est⭑·as almenaŭ⭑ kvin⭑×dek⭑ foj⭑·ojn
pli⭑ facil⭑·a, ol⭑ ĉia lingv⭑·o natur⭑·a . {pas⭑·i} , {preter⭑} ,
{super⭑} , {trans⭑}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.118 2023/12/12 20:10:29 ]
__________________________________________________________________