tron⭑·/·o

tron⭑·o

   1.
          Ceremoni¹·a alt⭑·a {seĝ⭑·o} de⭑ reĝ⭑·o aŭ⭑ ali⭑·a suveren⁽⁺⁾·o.

   2.
          La⭑ reĝ⭑·a aŭ⭑ suveren⁽⁺⁾·a potenc⭑·o. {kron⭑·o^3}

tron⭑·i

   (ntr)

   1.
          Sid⭑·i sur⭑ tron⭑·o.

   2.
          Est⭑·i reĝ⭑·o aŭ⭑ suveren⁽⁺⁾·o.

   3.
          Afekt⭑·i impon¹·an mien⭑·on de⭑ grav⭑·a aŭtoritat⭑·a person⭑·o: la⭑ markiz¹·o
          ĉiam⭑ kaj⭑ ĉie vol⭑·is tron⭑·i.

   4.
          Majest⭑·e alt⭑·e star⭑·iĝ·i; impon¹·e montr⭑·iĝ·i: kastel⭑·o fier⭑·e tron⭑·as sur⭑
          la⭑ alt⭑·a rok³·o; la⭑ vulkan⭑·o tron⭑·as en⭑ mal·antaŭ·aĵ⭑·o; sur⭑ li⭑·a frunt⭑·o
          tron⭑·as fier⭑·o.

de·tron⭑·ig·i

          Sen·ig⭑·i je⭑ la⭑ (reĝ⭑·a) potenc⭑·o: [li] de·tron⭑·ig·is reĝ⭑·ojn ; la⭑ ide⭑·o
          de·tron⭑·ig·i Jesu³·on Krist⭑·on [...] neniam⭑ eĉ⭑ por⭑ unu⭑ minut⭑·o ven⭑·is en⭑
          la⭑ kap⭑·on de⭑ iu hom⭑·ar·an·o .

sur·tron⭑·ig·i

          Hav⭑·ig·i la⭑ (reĝ⭑·an) potenc⭑·on: la⭑ post⭑·e·ul·oj de⭑ tiu sam⭑·a hered⭑·a
          ĉef·pastr⭑·ar·o, kiu hav⭑·is la⭑ pov⭑·on sur·tron⭑·ig·i, nun⭑ hav⭑·as la⭑ pov⭑·on
          de·tron⭑·ig·i ili·n .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/10/21 14:37:42 ]
     __________________________________________________________________