ts⁽⁺⁾

ts⁽⁺⁾, tss

   (ek·kri⭑·o)

   1.
          Mal·pli⭑ laŭt⭑·u! ne⭑ bru⭑·u: ... tamen⭑ tss! mi aŭd⭑·as, / Oni el⭑ la⭑
          sonĝ⭑·' parol⭑·as ; la⭑ sek⭑·a fel⭑·o en⭑ la⭑ sak⭑·o laŭt⭑·e ek·knar⁴·is. "Ts⁽⁺⁾!",
          dir⭑·is la⭑ mal·grand⭑·a Nik⁽⁺⁾·o al⭑ si⭑·a sak⭑·o . {ĉit⁽⁺⁾}

   2.
          Atent⭑·u al⭑ mi: — _Juli⭑·et·a:_ Rome⁽⁺⁾·o! Ts⁽⁺⁾! .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.4 2009/05/17 16:31:43 ]
     __________________________________________________________________