turment⭑·/·i

turment⭑·i

   (tr)

   1.
          Sufer⭑·ig·i iu·n per⭑ kruel⭑·aj korp⭑·aj sufer⭑·oj: mal·bon⭑·aj infan⭑·oj am⭑·as
          turment⭑·i best⭑·ojn ; se⭑ mal·sat⭑·o turment⭑·as, lup⭑·o tim⭑·on ne⭑ sent⭑·as ;
          ŝi·n terur⭑·e turment⭑·is la⭑ frost⭑·o .

   2.
          Sufer⭑·ig·i iu·n per⭑ moral¹·aj sufer⭑·oj: mal·trankvil⭑·o turment⭑·is li·n;
          kiu·n mal·ĝoj⭑·o ne⭑ turment⭑·is, tiu·n ĝoj⭑·o ne⭑ sent⭑·as; turment⭑·it·a per⭑
          konstant⭑·aj dub⭑·oj; ĉiu·j est⭑·is turment⭑·at·aj de⭑ la⭑ tim⭑·o, ke⭑... tro⭑
          da⭑ bon⭑·o ne⭑ turment⭑·as ; turment⭑·i iu·n per⭑ postul⭑·oj. {ĉagren⭑·i} ,
          {ĉikan⭑·i} , {dolor⭑·ig·i} , {mal·trankvil⭑·ig·i}

turment⭑·a

          Daŭr⭑·e sufer⭑·ig·a: ŝi for·puŝ⭑·ad·is ili·n de⭑ si kiel⭑ io·n ... tro⭑ pez⭑·an
          por⭑ ŝi⭑·aj fort⭑·oj, tro⭑ turment⭑·an por⭑ ŝi⭑·a kor⭑·o ; en⭑ ali⭑·aj okaz⭑·oj
          ekzist⭑·as turment⭑·a sent⭑·o de⭑ sek⭑·ec·o kaj⭑ la⭑ okul⭑·oj pov⭑·as est⭑·i
          mal·ferm⭑·at·aj nur⭑ kun⭑ mal·facil⭑·ec·o .

turment⭑·o

          Sufer⭑·oj ricev⭑·at·aj de⭑ iu aŭ⭑ io: turment⭑·o-plen⭑·aj for·mal·aĵ⭑·oj; la⭑
          braman²·o ne⭑ pov⭑·is el·port⭑·i la⭑ turment⭑·ojn, ricev⭑·at·ajn de⭑ si⭑·a edz⭑·in·o
          .

turment⭑·eg·i

   (tr)

          Kaŭz⭑·i grand⭑·ajn dolor⭑·ojn: per⭑ kapric⭑·oj ŝi ĉiu·jn turment⭑·eg·is kaj⭑
          fin⭑·e for·ĵet⭑·is, aŭ⭑ ili mem⭑ fuĝ⁸·is de⭑ ŝi . {martir¹·o} , {tortur⁹·i}

turment⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Est⭑·i traf⭑·at·a de⭑ sufer⭑·oj: kiel⭑ graved⭑·ul·in·o ... turment⭑·iĝ·as kaj⭑
          kri⭑·as en⭑ si⭑·aj dolor⭑·oj .

el·turment⭑·i

   (tr)

          Plen⭑·e turment⭑·i ĝis⭑ sen·rezist⁴·o aŭ⭑ sen·esper⭑·o: per⭑ sen·ĉes⭑·a
          en·loĝ⭑·ig·ad·o de⭑ soldat⭑·oj li tut⭑·e ni·n el·turment⭑·is, ni ne⭑ sci⭑·as jam⭑
          kiel⭑ ni·n sav⭑·i .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2023/10/21 14:37:42 ]
     __________________________________________________________________