-ul/

   I.

-ul

                {Sufiks⭑·o} signif⭑·ant·a viv⭑·ant·an {est⭑·aĵ·o} n karakteriz¹·at·an
                per⭑ tio, kio·n esprim⭑·as la⭑ radik⭑·o: {ĝib⭑·ul·o} , {virg⭑·ul·in·o} ,
                {tim⭑·ul·o} , {riĉ⭑·ul·o} , {fi·ul⭑·o} , {proksim⭑·ul·o} ,
                {kompetent⭑·ul·o} , {tiam⭑·ul·o} ; prav⭑·ul·o [kaj⭑] mal·prav⭑·ul·o ;
                unu⭑+okul⭑·ul·o, mult⭑~infan⭑·ul·in·o ; {mam⭑·ul·oj} , {vertebr⭑·ul·o}
                mon⭑-kolekt⭑·o pro⭑ la⭑ sankt⭑·ul·oj ; sekret⭑·on de⭑ ali⭑·ul·o ne⭑
                mal·kaŝ⭑·u ; ĉu⭑ vi ne⭑ est⭑·as ĉi·tie⭑·ul·o ; mi est⭑·as scienc⭑·ist·o,
                sed⭑ mi ne⭑ pretend⭑·as est⭑·i {scienc⭑·ul·o} ; la⭑ viv⭑·o kaj⭑
                kompetent⭑·ul·a uz⭑·ad·o fiks¹·is […] ali⭑·an form⭑·on ; li dev⭑·as far⭑·i
                la⭑ kutim⭑·ajn jun⭑·ul·ajn mal·saĝ⭑·aĵ·ojn ; li imag⭑·is li·n ĉiu+rilat⭑·e
                mez⭑·ul·o (hom⭑·o de⭑ mez⭑·a talent⭑·o ktp); ; grand⭑·aj mirakl¹·oj
                aper⭑·is per⭑ la⭑ trov⭑·it·a mal·viv⭑·a infan⭑·o, kiu·n la⭑ eklezi¹·o fin⭑·e
                eĉ⭑ sankt⭑·ul·ig·is .

   II.
          Sam⭑+signif⭑·a mem·star⭑·a vort⭑·er·o.

ul⭑·o

                {Est⭑·aĵ·o} , {individu¹·o} : verb⭑·o, substantiv⭑·ig·it·a per⭑
                particip⭑·a sufiks⭑·o, pov⭑·as esprim⭑·i nur⭑ konkret²·aĵ·on (ul⭑·on aŭ⭑
                {aĵ⭑·o} n) ; la⭑ di⭑·oj trov⭑·os kaj⭑ kondamn⭑·os la⭑ ver⭑·an ul⭑·on... ;
                kanajl⭑·e aspekt¹·ant·aj ul⭑·oj ; dik⭑~mal·alt⭑·a, iom⭑ kurb⭑·a+pied⭑·a ul⭑·o
                ; se⭑ mi ne⭑ est⭑·us jam⭑ mal·jun⭑·a ul⭑·o, mi tuj⭑ ir⭑·us en⭑
                politeknik⁽⁺⁾·an lern⭑·ej·on kaj⭑ lern⭑·us la⭑ artifik⭑·ojn de⭑ la⭑ mond⭑·o
                . {figur⭑·o} , {hom⭑·o} , {person⭑·o^1}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.74 2022/05/06 12:17:08 ]
     __________________________________________________________________