ultimat²·/·o

ultimat²·o

          {Postul⭑·o} kun⭑ {temp⭑·o-lim⭑·o} kaj⭑ {minac⭑·o} de⭑ per·fort⭑·o en⭑ la⭑ kaz⭑·o de⭑
          ne·plen⭑·um·o: fin⭑·e Beograd⁽⁺⁾·o ced⭑·is al⭑ la⭑ ultimat²·o, kaj⭑ la⭑ jugoslavi⁽⁺⁾·a
          arme¹·o re·tir⭑·iĝ·is el⭑ Kosov⁽⁺⁾·o, las⭑·ant·e al⭑ la⭑ ven⭑·ant·aj pac⭑·ig·aj trup¹·oj
          spur⁸·ojn de⭑ etn⁹·a pur⭑·ig·ad·o kaj⭑ venĝ⭑·em·ajn arm⭑·it·ajn kosov⁽⁺⁾·an·ojn ; la⭑
          prezid⭑·ant·o el·dir⭑·is ultimat²·on por⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·o pro⭑ re·form⭑·oj kaj⭑
          minac⭑·is ali⭑+okaz⭑·e dis·solv⭑·i la⭑ parlament¹·on ; son⭑·is la⭑ revolver¹·a
          paf⭑·o en⭑ Sarajev⁽⁺⁾·o kaj⭑ ultimat²·oj sin⁸-sekv⭑·is unu⭑ post⭑ ali⭑·a ; la⭑
          ĉef·ministr¹·o don⭑·is ultimat²·on: se⭑ la⭑ liberal²~demokrat²·oj ne⭑ akcept⭑·os
          la⭑ ŝanĝ⭑·on, li eks·iĝ⭑·os .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/12/28 23:25:57 ]
     __________________________________________________________________