vidu ankaŭ la klarigojn
-um/

   I.

-um

          (sufiks·o)

        1.
                {Sufiks·o} uz·at·a por deriv⁴·i vort·ojn, kies rilat·o al la
                radik·o est·as {mal·preciz·a}  ne esprim·ebl·a per ali·a
                sufiks·o: la afer·o est·as {plen·um·i} ta⁽⁺⁾ ; la {gren-vent·um·aĵ·o}
                n li brul·ig·os ; {buton·um·i} iu·n mal·vast·e ; {sap·um·i} la
                okul·ojn ; {am·ind·um·i} , {foli·um·i} , {gust·um·i} , {kolomb·um·i}
                , {komun·um·o} , {lakt·um·o} , {lin+ole·um·o} , {proviz·um·i} ,
                {spik·um·i} , {ŝtel·um·i} , {mal·varm·um·i} , {vent·um·i} . Laŭ pli
                preciz·aj senc·oj _-um_ est·as uz·at·a por signif·i inter·ali·e:

              a)
                      Metafor¹·ig·on  special·ig·on de la radik-verb·o:
                      {brul·um·o} , {fald·um·i} , {foli·um·i} , {kort·um·o} ,
                      {lok·um·i} , {mastr·um·i} , {mond·um·o} , {ombr·um·i} ,
                      {ond·um·i} , {plen·um·i} , {proksim·um·a} , {propr·um·i} ,
                      {sent·um·o} , {tend·um·i} .

              b)
                      {Vest·o} part·on  korp·o-garn³·aĵ·on ĉirkaŭ  proksim·e
                      de la koncern·a korp·o-part·o: {buŝ·um·o} , {kol·um·o} ,
                      {man·um·o} , {naz·um·o} , {pland·um·o} , {kalkan·um·o} .

              c)
                      (tr)
                      {Turment·o} n: {dek·um·i} , {kruc·um·i} , kvar·on·um·i,
                      {palis·um·i} , {pend·um·i} , {rad·um·i} , {ŝton·um·i} .

              d)
                      (x)
                      Ag·on per la koncern·a korp·o-part·o: {brak·um·i} ,
                      {cerb·um·i} , {palpebr·um·i} , {ŝultr·um·i} .

              e)
                      (tr)
                      Proviz·ad·on, teg·ad·on, ornam·ad·on, per la koncern·a
                      material·o: {akv·um·i} , {aer·um·i} , {flor·um·i} , {or·um·i}
                      , {sap·um·i} .

              f)
                      (tr)
                      Al·parol·on per la koncern·a titol·o: {ci·um·i} ,
                      {sinjor·um·i^2} , {vi·um·i} .

        2.

              a)
                      Sufiks·o, kiu al·don·iĝ·as al entjer⁽⁺⁾·o, por form·i
                      epitet¹·on de pozici¹·a {nombr·o-sistem·o} , indik³·ant·an
                      ĝi·an {baz¹·on} :  ,  ,  ,
                       kaj  prezent·as unu sam·an nombr·on en
                      respektiv²·e {du·um·a} , {ok·um·a} , {dek·um·a} ,
                      {dek+ses·um·a} kaj {ses+dek·um·a} nombr·o-sistem·oj; la
                      Ĥalde⁽⁺⁾·oj kalkul·is ses+dek·um·e. {n-uma frakci¹·o.}

              b)
                      Sufiks·o, kiu al·don·iĝ·as al reel⁽⁺⁾·o, por form·i epitet¹·on
                      de logaritm²·a  eksponencial⁽⁺⁾·a funkci¹·o, indik³·ant·an
                      ĝi·an {baz¹·on} : {dek·um·a logaritm²·o} ; logaritm²·on 
                      -um·an oni ankaŭ nom·aslogaritm²·o natur·a“.

                Rim. 1: Por tiu·j senc·oj ebl·as uz·i ankaŭ kun·met·aĵ·ojn kun
                radik·obaz“: du+baz¹·a , dek+baz¹·a ..., sed ni prefer·as la
                tradici¹·an manier·on.

                Rim. 2: „Du+baz¹·atiu+senc·e est·as konfuz·a, logik¹·e ĝi
                konven·as al tut·e ali·a noci⁽⁺⁾·o: „uz·ant·a du nombr·o-baz¹·ojn“;
                ekz-e la du·um·-~dek·um·a prezent·o de la nombr·oj en kal-kuli⁽⁺⁾·o
                (93 = [1001][0011], la baz¹·oj 10 kaj 2);  la esenc·e
                ses+dek·um·a mezur·ad·o de angul·oj per grad·ojminut·ojsekund·oj
                (ekz-e 89°55″16′), en kiu la ses+dek·um·aj cifer·oj (minut·oj
                kaj sekund·oj) aper·as dek·um·e (la baz¹·oj 60 kaj 10) ktp.

          {ajn} , {je} , {ĵoker⁽⁺⁾·o}

          Rim. 3: Zamenhof skrib·as en la Fundament·o: la sufiks·oumne
          hav·as difin·it·an signif·on, kaj tial la (tre mal·mult·ajn) vort·ojn
          kunumoni dev·as lern·i, kiel simpl·ajn vort·ojn.

          Rim. 4: Por kelk·aj vort·oj la senc·o ne signif·e ali·as sen la
          sufiks·o. Tial la uz·ad·o hezit³·as inter la form·oj sufiks·a kaj
          sen·sufiks·a: akv·iakv·um·i; buton·ibuton·um·i; okul·iokul·um·i.
          Ankaŭ ekzist·as alternativ²·oj kun ali·aj afiks¹·oj: or·um·iorizi.
          Oni ne uz·u ĝi·n super·flu·e tir·ant·e verb·on el substantiv·o, kiam la
          senc·o sufiĉ·e klar·as sen al·met·o: martel·i; kron·i; herez·i.

          Rim. 5: Tro·a evit·ad·o deumdifekt·as la signif·on de plen+senc·aj
          afiks¹·oj. Ekz‑e en {respond·ec·o^2} kaj {lim·ig·i^2} la sufiks·oj
          „-eckaj „-igest·as uz·at·aj mal·taŭg·e (kvankam ja tradici¹·e), ili
          uzurp·as la funkci¹·on deum“. Anstataŭrespond·ec·oPIV2
          rekomend·as „ {respons⁽⁺⁾·o} “n — vort·on kies signif·ononi dev·as
          lern·i apart·e“ (samkiel la signif·on de „ {respond·um·o} “), sed
          kies signif·o est·as mal·pli evident¹·a kaj paronimi⁽⁺⁾·e konfuz·a.

   II.
          Sam+signif·a mem·star·a vort·er·o.

um·i

          (ntr)

                Far·i iu·jn ne·difin·it·ajn ag·ad·ojn, mov·ad·i ·ojn, pri·labor·i
                objekt·ojn...: oni ne nur um·is kaj pli konkret²·e am·ind·um·is ;
                profesor¹·o, kiu ankaŭ um·as pri muzik·o kaj verk·ad·o ; sid·u
                kun la gast·oj! ― kial vi um·as en la kuir·ej·o ?

                Rim.: Oni pov·as uz·ium·iankaŭ kiel ĵoker⁽⁺⁾·a verb·o, se oni
                ja sci·as la preciz·an ag·on, sed ne sci·as moment·e nom·i ĝi·n
                per la ĝust·a ag-vort·o.

um·il·o

                {·o} , objekt·o, kies uz·o  util·o est·as iom dub·ind·a: mi
                aĉet·is nov·an mp3an lud·il·on, kun tri-col·a tuŝ-ekran⁸·o, kaj
                kun ok gigabajtoj de memor·o, por nur $75 [kaj] „  “ ― domal·varm·et·a veter·o, kaj du nov·aj
                elektronik⁸·aj um·il·oj, est·is bon·a semajn·o . {afer·o^1} ,
                {bagatel·o} , {il·o} , {objekt·o} , {sen·valor·aĵ·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.43 2023/09/05 09:43:52 ]
     __________________________________________________________________