vidu ankaŭ la klarigojn
universal·/·a

universal·a

   1.
          Koncern·ant·a la tut·aĵ·on de la objekt·oj, {ĝeneral¹·a} : universal·a
          (en ĉio) geni¹·o; universal·a histori·o . {univers·a} .

   2.
          {Tut+mond·a} , {inter·naci·a} :  (1681) […] hav·is la
          intenc·on kre·i universal·an lingv·on, fond·it·an sur la ĥin⁽⁺⁾·a lingv·o
          kaj ĝi·aj sign·oj de skrib·ad·o ; la unu·a el·don·o de la Universal·a
          Vort·ar·o ; la ok·a universal·a kongres·o de Esperant·o .

   3.
          Aplik³·ebl·a en ĉiu·j situaci·oj: universal·a rimed·o, kurac·il·o,
          ŝraŭb·il·o; la universal·a prepozici·oje“ ; [ŝi] ir·is prepar·i por
          ŝi tas·on da varm·a bier·o kun buter·o kaj suker·o, trink·aĵ·on, kiu·n
          ŝi rigard·is kiel la sol·an ver·an universal·an rimed·on .

universal·aĵ·o

          Tio, kio est·as universal·a.

        a)
                Iu el la ĝeneral¹·aj ide·oj, kategori¹·oj, ec·oj... kiu·jn
                {realism³·o} re·gard·as ekzist·ant·aj, kiu·jn {nominal³·ism·o}
                rigard·as ne·ekzist·ant·aj: la disput·o pri la universal·aĵ·oj

        b)
                Iu el la ĝeneral¹·aj ec·oj, kiu·j trov·ebl·as en ĉiu·j lingv·oj 
                oft·e kun·de·pend·e en ia nombr·o da lingv·oj: re·aper·ant·aj
                trajt·oj […] est·as nom·at·aj universal·aĵ·oj, ĉar ili mal·kaŝ·as
                al ni cert·ajn universal·ajn propr·aĵ·ojn de la hom·a lingv·o ;
                montr·iĝ·is, ke tia·j universal·aĵ·oj en strikt⁽⁺⁾·a senc·o ne
                ekzist·as, kaj ke la lingv·oj  ne tre simil·as unu al la
                ali·a en la esprim·o de spac·o .

universal·ism·o

          Ampleks·ad·o de ĉiu·j hom·oj en si·a konsider·o: inter·naci·ig·o […]
          est·as special·a ekzempl·o de la ĉiam·a natur·a inter·batal·o inter
          tio, kio·n oni pov·as nom·iapart·ism·o“, kajuniversal·ism·o“ .

   [artikol-versi⁹·o: 1.30 2023/10/21 16:50:28 ]
     __________________________________________________________________