uzurp⭑·/·i

uzurp⭑·i

   (tr)

          Sen·rajt⭑·e {propr⭑·ig·i} al⭑ si bien⭑·on, pov⭑·on aŭ⭑ titol⭑·on: uzurp⭑·i la⭑
          tron⭑·on, la⭑ rajt⭑·ojn, la⭑ ag⭑·o-kamp⭑·on de⭑ iu; mi vol⭑·as […] obe⭑·i nur⭑ al⭑
          mi⭑·aj etern⭑·aj antaŭ·ul⭑·oj, sed⭑ ne⭑ al⭑ iu ajn⭑ raz⭑·it·a kap⭑·o, kiu ŝajn⭑·e
          klar⭑·ig·as la⭑ intenc⭑·ojn de⭑ l'⭑ di⭑·oj, kaj⭑ en⭑ la⭑ re·al·ec⭑·o uzurp⭑·as la⭑
          pov⭑·on kaj⭑ plen⭑·ig·as si⭑·ajn trezor⭑·ej·ojn per⭑ mi⭑·aj riĉ⭑·aĵ·oj ; kiu
          far⭑·is li·n hetman²·o super⭑ ni? ĉu⭑ li ne⭑ uzurp⭑·is tiu·n titol⭑·on, kiu
          laŭ⭑ rajt⭑·o aparten⭑·is al⭑ mi? ; la⭑ unu⭑·a de⭑ aŭgust⁽⁺⁾·o sam⭑~temp⭑·as kun⭑
          uzurp⭑·o de⭑ la⭑ ĉin⁹·--orient⭑·a Fer⭑-voj⭑·o . {for·pren⭑·i} , {okupaci⁽⁺⁾·i} ,
          {rab⭑·i} , {ŝtel⭑·i}

uzurp⭑·ul·o, uzurp⭑·ant·o

          Hom⭑·o, kiu uzurp⭑·is ali⭑·ul·an propr⭑·aĵ·on: „kiel⭑ vi arog⁽⁺⁾·is
          kontraŭ·batal⭑·i mi·n, vi⭑·an regn⭑·estr·on?“ la⭑ kapitan⭑·o […] respond⭑·is
          per⭑ firm⭑·a voĉ⭑·o: „vi ne⭑ est⭑·as mi⭑·a regn⭑·estr·o, vi est⭑·as rab⭑·ist·o kaj⭑
          uzurp⭑·ul·o, ĉu⭑ vi aŭd⭑·as?“ ; la⭑ uzurp⭑·ant·ojn puŝ⭑·as de⭑ si ter⭑·o, / la⭑
          arb⭑·oj paf⭑·as, mord⭑·as la⭑ arbust⁶·o . {uzurpator⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2023/10/21 16:50:28 ]
     __________________________________________________________________