vast⭑·/·a

vast⭑·a

   1.
          Hav⭑·ant·a grand⭑·ajn dimensi⁴·ojn, grand⭑+spac⭑·a: vast⭑·aj kaj⭑ herb⭑·o-riĉ⭑·aj
          kamp⭑·oj ; ir⭑·u en⭑ la⭑ vast⭑·an mond⭑·on, vi sen·dub⭑·e trov⭑·os sukces⭑·on ;
          vast⭑·a ĉambr⭑·o ; laŭ·vol⭑·e laĉ⭑·i la⭑ ŝu⭑·ojn pli⭑ vast⭑·e aŭ⭑ pli⭑ mal·vast⭑·e.

   2.
          Hav⭑·ant·a grand⭑·an ampleks⭑·on: vast⭑·a program¹·o; vast⭑·aj kon⭑·oj; post⭑·e
          jam⭑ ŝi al·paŝ⭑·is al⭑ vast⭑·a klar⭑·ig·o de⭑ si⭑·a am⭑·o .

   3.
          Prononc³·at·a kun⭑ lang⭑·o pli⭑ mal·alt⭑·a kaj⭑ re⭑~son⭑·uj·o pli⭑ vast⭑·a, ol⭑ ali⭑·a
          son⭑·o, kun⭑ kiu oni kompar⭑·as: vokal⭑·oj est⭑·as son⭑·oj pli⭑ vast⭑·aj ol⭑
          konsonant⭑·oj; en⭑ ferm⭑·it·aj silab⭑·oj la⭑ Esperant⭑·ajn vokal⭑·ojn oni
          ordinar⭑·e prononc³·as vast⭑·aj {ferm⭑·it·a}

vast⭑·eg·a

          Tre⭑ ampleks⭑·a, tre⭑ etend⭑·it·a: baldaŭ⭑ jam⭑ mank⭑·is liber⭑·a lok⭑·o sur⭑ la⭑
          vast⭑·eg·a plac⭑·o .

vast⭑·ej·o

          Vast⭑·a, pli⭑-mal·pli⭑ eben⭑·a lok⭑·o: rok³-alt⭑·aĵ·oj […] est⭑·as alt⭑·e sur⭑ la⭑
          vast⭑·ej·o .

vast⭑·ig·i

   (tr)

   1.
          Far⭑·i io·n vast⭑·a: du⭑·on-hel⭑·a kviet⭑·a lum⭑·o si·n vast⭑·ig·is tra⭑ la⭑ tut⭑·a
          ĉambr⭑·o ; la⭑ plej⭑ mult⭑·e vast⭑·ig·it·a lingv⭑·o est⭑·as la⭑ Mandarin⁹·a, kiu
          […] est⭑·as parol⭑·at·a en⭑ dek⭑ kvar⭑ aŭ⭑ dek⭑ kvin⭑ el⭑ la⭑ dek⭑ naŭ⭑
          provinc⭑·oj .

   2.
          {propagand¹·i}

vast⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Okup⭑·i pli⭑ grand⭑·an spac⭑·on en⭑ ĉiu·j direkt⭑·oj: mal·proksim⭑·e en⭑ la⭑
          fon⁵·o, kie la⭑ river⭑-buŝ⭑·o vast⭑·iĝ·as al·mar⭑·e .

vast⭑·ig·aĵ·o

   1.
          Io vast⭑·ig·it·a.

   2.
          (de⭑ {bild¹·ig·o}  laŭ⭑ super·ar⭑·o  de⭑ ĝi⭑·a font⭑·o-ar⭑·o) Tia bild¹·ig·o
           de⭑  al⭑ la⭑ cel⭑·o-ar⭑·o de⭑  , ke⭑  por⭑ ĉiu
          element¹·o  de⭑ la⭑ font⭑·o-ar⭑·o de⭑  : trov⭑·u kontinu⁴·an vast⭑·ig·aĵ·on
          de⭑ funkci¹·o  ĉe⭑  (laŭ⭑ super·ar⭑·o de⭑ ĝi⭑·a font⭑·o-ar⭑·o, kiu
          inkluziv²·u punkt⭑·on  , kie la⭑ funkci¹·o ne⭑ est⭑·as difin⭑·it·a pro⭑ la⭑
          divid⭑·o per⭑  ).

          Rim.: Por⭑ ĉi⭑ tiu senc⭑·o trov⭑·ebl·as „pli·vast⭑·ig·o“ en⭑ . Vd rimark⭑·on
          sub⭑ {mal·vast⭑·ig·aĵ·o} .

dis·vast⭑·ig·i

   (tr)

   1.
          Ig⭑·i dis⭑·e vast⭑·a: cign⭑·o, kiu dis·vast⭑·ig·as la⭑ flug⭑·il·ojn ; dis·vast⭑·ig·i
          varm⭑·on, lum⭑·on; dis·vast⭑·ig·i mal·pac⭑·on. {dis·etend⭑·i} , {el·radi⭑·i} ,
          {el·send⭑·i}

   2.
          Ĉie·n dis·kon⭑·ig·i: tre⭑ dis·vast⭑·ig·it·a opini⭑·o; ili dis·vast⭑·ig·is li⭑·an
          fam⭑·on en⭑ tiu tut⭑·a region⭑·o ; la⭑ plej⭑ grav⭑·a cel⭑·o de⭑ ni⭑·a gazet⭑·o
          est⭑·as ĉiam⭑ zorg⭑·i pri⭑ la⭑ dis·vast⭑·ig·ad·o de⭑ ni⭑·a lingv⭑·o; dis·vast⭑·iĝ·is
          li⭑·a influ⭑·o. {dis·fam⭑·ig·i} , {dis·trumpet⭑·i} , {etend⭑·i} ,
          {propagand¹·i} , {sem⭑·i}

dis·vast⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Okup⭑·i pli⭑ kaj⭑ pli⭑ grand⭑·an spac⭑·on, ating⭑·i pli⭑ kaj⭑ pli⭑ da⭑ lok⭑·oj,
          da⭑ hom⭑·oj...: li⭑·a fam⭑·o dis·vast⭑·iĝ·is en⭑ la⭑ tut⭑·a Siri⁸·o .

mal·vast⭑·a

   1.
          Hav⭑·ant·a mal·grand⭑·ajn dimensi⁴·ojn; mal·grand⭑+spac⭑·a: en⭑ la⭑ mal·vast⭑·a
          kajut⭑·o brul⭑·as lum⭑·o ; buton⭑·um·i iu·n mal·vast⭑·e (sever⭑·e trakt⭑·i) ;
          mal·vast⭑·e loĝ⭑·at·a famili⭑·o. {strikt⁽⁺⁾·a}

   2.
          Hav⭑·ant·a mal·grand⭑·an ampleks⭑·on: mal·vast⭑·a spirit⭑·o; ili viv⭑·is en⭑
          mal·vast⭑·a komun⭑·ec·o.

   3.
          Prononc³·at·a kun⭑ lang⭑·o pli⭑ alt⭑·a kaj⭑ re⭑~son⭑·uj·o pli⭑ mal·vast⭑·a, ol⭑ ali⭑·a
          son⭑·o, kun⭑ kiu oni kompar⭑·as.

mal·vast⭑·ig·aĵ·o

   1.
          Io mal·vast⭑·ig·it·a.

   2.
          (de⭑ {bild¹·ig·o}  laŭ⭑ sub·ar⭑·o  de⭑ ĝi⭑·a font⭑·o-ar⭑·o) Tia bild¹·ig·o
           de⭑  al⭑ la⭑ cel⭑·o-ar⭑·o de⭑  , ke⭑  por⭑ ĉiu
           : la⭑ entjer⁽⁺⁾·a adici²·o est⭑·as mal·vast⭑·ig·aĵ·o de⭑ la⭑ reel⁽⁺⁾·a laŭ⭑ la⭑
          ar⭑·o de⭑ entjer⁽⁺⁾·oj. {sub·bild¹·ig·o.}

          Rim.: Por⭑ ĉi⭑ tiu senc⭑·o trov⭑·ebl·as „mal·pli·vast⭑·ig·o“ en⭑ . La⭑
          element¹·o „pli⭑“ ne⭑ aspekt¹·as tre⭑ util⭑·a, sed⭑ est⭑·as ĝust⭑·e, ke⭑ ankaŭ⭑
          la⭑ sufiks⭑·o „-aĵ“ en⭑ ni⭑·a termin⭑·o, kiu teori⭑·e pov⭑·us serv⭑·i por⭑
          disting⭑·i la⭑ ag⭑·on dis⭑~de⭑ ĝi⭑·a rezult²·o, en⭑ praktik⭑·o est⭑·as balast¹·a.

mal·vast⭑·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i mal·vast⭑·a: tiom⭑ neniu est⭑·as mal·vast⭑·ig·at·a en⭑ si⭑·aj rajt⭑·oj .

mal·vast⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Iĝ⭑·i mal·vast⭑·a, spac⭑·e mal·pli⭑ etend⭑·it·a; {ŝrump⁶·i} : la⭑ val⭑·o pli⭑ kaj⭑
          pli⭑ mal·vast⭑·iĝ·ad·is kaj⭑ la⭑ river⭑·o en⭑ pli⭑ mal·larĝ⭑·a kuŝ⭑·uj·o pli⭑ vigl⭑·e
          kur⭑·is .

pli·vast⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Iĝ⭑·i pli⭑ ampleks⭑·a, pli⭑ etend⭑·iĝ·i: la⭑ nigr⭑·aj okul⭑·oj pli·vast⭑·iĝ·is .
          {ŝvel⭑·i} , {puf³·iĝ·i} .

mond⭑-vast⭑·a

          Etend⭑·iĝ·ant·a sur⭑ la⭑ tut⭑·a mond⭑·o: UEA organiz¹·is mond⭑-vast⭑·ajn
          kampanj⁹·ojn kun⭑ la⭑ cel⭑·o dis·kon⭑·ig·i la⭑ en·hav⭑·on de⭑ la⭑ Universal⭑·a
          Deklaraci³·o ; mond⭑-vast⭑·a vid⭑-punkt⭑·o de⭑ ekonomi¹·o rezult²·ig·os tut⭑·e
          ali⭑·an juĝ⭑·on ; la⭑ mond⭑-vast⭑·aj elektronik⁸·aj, precip⭑·e komput⁹·il·aj kaj⭑
          inter·ret⭑·aj, sistem⭑·oj ŝajn⭑·as far⭑·iĝ·i batal⭑-kamp⭑·o de⭑ la⭑ est⭑·ont·ec·o ;
          et⭑·aj vort⭑-atak⭑·oj sen⭑ inteligent¹·a argument⭑·ad·o ne⭑ merit⭑·as spac⭑·on en⭑
          mond⭑-vast⭑·a gazet⭑·o kiel⭑ Monat⭑·o ; sen·labor⭑·ec·o est⭑·as mond⭑-vast⭑·a kaj⭑
          ne⭑ precip⭑·e german⭑·a problem¹·o . {tut⭑+mond⭑·a} , {universal⭑·a^2}
          {inter·naci⭑·a} , {kosmopolit²·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.125 2023/10/21 16:50:35 ]
     __________________________________________________________________