vat⭑·/·o

vat⭑·o

          {Koton⭑·o} komb⭑·it·a kaj⭑ prem⭑·it·a laŭ⭑ mol⭑·aj tavol⭑·oj (aŭ⭑ substanc²·o
          simil⭑+aspekt¹·a): ŝi al·port⭑·is vat⭑·on kaj⭑ sorb⭑·ig·is mi⭑·ajn larm⭑·ojn ;
          ĉeval⭑·et·o far⭑·it·a el⭑ pec⭑·oj da⭑ flav⭑·a vaks⭑-tol⭑·o, kun·kudr⭑·it·a […] kaj⭑
          plen⭑·ig·it·a per⭑ vat⭑·o ; vat⭑·o est⭑·is produkt⭑·it·a unu⭑·e de⭑ la⭑
          medicin¹·ist·o  en⭑ 1865 ; la⭑ embusk⭑·ant·a
          sen·bru⭑·ec·o en⭑ la⭑ dom⭑·o subit⭑·e ŝtop⭑·is li⭑·ajn orel⭑·ojn kiel⭑
          vat⭑·o-bul⭑·et·oj ; mol⭑·a vat⭑·a lit⭑-kovr⭑·il·o for·mov⭑·iĝ·is sur⭑ la⭑ alt⭑·an
          brust⭑·on ; la⭑ dorm⭑·o en·volv⭑·as li·n per⭑ vat⭑·o . {ĉarpi⭑·o} , {lan⭑·o}

   {vat⭑·o (mezur⭑-unu⭑·o)}

vat⭑·i

   (tr)

   1.
          {Garn³·i} , mol⭑·ig·i, rembur⭑·i per⭑ vat⭑·o: vat⭑·i vest⭑·on, bandaĝ²·on.
          {bandaĝ²·i} , {vind⭑·i}

   2.
          Simil⭑·ig·i al⭑ vat⭑·o:

        a)
                Mal·preciz⭑·ig·i laŭ⭑ la⭑ form⭑·o, {stomp⁽⁺⁾·i} : la⭑ nebul⭑·o iom⭑ vat⭑·as
                la⭑ kontur⭑·ojn.

        b)
                {Mol⭑·ig·i} , komfort⭑·ig·i, kiel⭑ per⭑ vat⭑·o: vat⭑·i si·n en⭑
                komfort⭑·ig·aj rev⭑·oj .

vat⭑·um·i

          Mol⭑·ig·i per⭑ vat⭑·o, {vat⭑·i^1} : en⭑ la⭑ silent⭑·a kaj⭑ pez⭑·a atmosfer¹·o de⭑
          tiu vat⭑·um·it·a ĉambr⭑·o ne⭑ eĉ⭑ son⭑·is la⭑ eĥ⭑·o de⭑ ŝi⭑·a voĉ⭑·o […] la⭑ elast⭑·a
          teks⭑·aĵ·o re·puŝ⭑·is ŝi⭑·ajn bat⭑·ojn kaj⭑ re·don⭑·is neniu·n son⭑·on ; [ŝi]
          re·ven⭑·is rapid⭑·e si·n ŝirm⭑·i, kiel⭑ mal·feliĉ⭑·a vundita bird⭑-in⭑·o, en⭑ la⭑
          koket⭑·an kaj⭑ vat⭑·um·it·an nest⭑·on . {rembur⭑·i}

suker⭑-vat⭑·o

          {Suker⭑+ŝpin⭑·aĵ·o} : suker⭑-vat⭑·o est⭑·as far⭑·it·a el⭑ suker⭑·o kaj⭑ kolor⭑·il·o ;
          ni halt⭑·is ĉe·rand⭑·e de⭑ vast⭑·a verd⭑·a herb⭑·ej·o kie reg⭑·at·oj de⭑ la⭑
          Aŭtokrat²·o svarm¹·is […] manĝ⭑·ant·e suker⭑-vat⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/10/21 16:50:35 ]
     __________________________________________________________________