vek⭑·/·i

vek⭑·i

   (tr)

   1.
          {Ĉes⭑·ig·i} ies⭑ dorm⭑·on: kiam⭑ mi ven⭑·is al⭑ li, li dorm⭑·is; sed⭑ mi li·n
          vek⭑·is ; se⭑ bird⭑·o tro⭑ bek⭑·as, la⭑ kat⭑·on ĝi vek⭑·as ; sen·plum⭑·ig·i
          kok⭑·in·on, ne⭑ vek⭑·ant·e mastr⭑·in·on ; la⭑ anĝel⭑·o […] vek⭑·is mi·n, kiel⭑
          oni vek⭑·as iu·n el⭑ li⭑·a dorm⭑·o .

   2.
          Ĉes⭑·ig·i la⭑ kviet⭑·on de⭑ io; vigl⭑·ig·i, stimul²·i: ne⭑ vek⭑·u mal·feliĉ⭑·on,
          kiam⭑ ĝi dorm⭑·as ; vek⭑·i la⭑ atent⭑·on de⭑ la⭑ aŭskult⭑·ant·oj; vek⭑·u, ho⭑
          vek⭑·u, vek⭑·u konstant⭑·e, ne⭑ tim⭑·u rid⭑·on, insult⭑·on ! {incit⭑·i}

   3.
          {Nask⭑·i} , {est⭑·ig·i} : Ta⁽⁺⁾+mar⭑·a […] ne⭑ pov⭑·as plu⭑ vek⭑·i dezir⭑·ojn en⭑ mi
          ; la⭑ glav⭑·o de⭑ la⭑ mal·amik⭑·o vek⭑·as terur⭑·on ĉirkaŭ⭑·e ; mal·lert⭑·a,
          nigr⭑·e-griz⭑·a bird⭑·o, mal·bel⭑·a kaj⭑ vek⭑·ant·a abomen⭑·on ; tiu am⭑·o, kiu
          […] en⭑ la⭑ kalik⭑·oj de⭑ la⭑ kresk⭑·aĵ·oj vek⭑·as la⭑ sopir⭑·on turn⭑·i si·n al⭑
          la⭑ lum⭑·o de⭑ la⭑ sun⭑·o ; vol⭑·o, kiu vek⭑·as esper⭑·on ; raport⭑·oj li⭑·aj
          vek⭑·is en⭑ Hamlet⁽⁺⁾·o envi⭑·on tiel⭑ grand⭑·an ; alt⭑·a rev⭑·o […] vek⭑·us pli⭑
          da⭑ simpati¹·o, pli⭑ fort⭑·an kun·sent⭑·on ! {ag⭑·ig·i} , {iniciat⭑·i} ,
          {komenc⭑·i}

vek⭑·a

   1.
          Rilat⭑·a al⭑ vek⭑·ad·o; vek⭑·ant·a: ek·son⭑·is la⭑ unu⭑·aj vek⭑·aj trumpet⭑·oj ;
          vek⭑·a hor⭑·o, kri⭑·o, sonor⭑·o.

   2.
          {Mal·dorm⭑·a} : vek⭑·a stat⭑·o: se⭑ en⭑ sonĝ⭑·o vi vid⭑·as ke⭑ vi est⭑·as vek⭑·a
          kaj⭑ konsci⭑·a ke⭑ vi est⭑·as sonĝ⭑·ant·a, tio signif⭑·as ke⭑ vi est⭑·as
          gajn⭑·ant·a pli⭑ alt⭑·an nivel⭑·on pri⭑ kontrol⭑·o de⭑ vi⭑·a sonĝ⭑·a stat⭑·o .
          {vigl⭑·a^1}

          Rim.: Tiu ĉi⭑ uz⭑·o ignor²·as la⭑ transitiv²·ec·on de⭑ la⭑ verb⭑·o „vek⭑·i“. Kp
          {komplik¹·a^2} , {korekt⭑·a^2} .

vek⭑·o

          Ag⭑·o vek⭑·i: trumpet⭑·ad·i por⭑ la⭑ vek⭑·o; mal·feliĉ⭑·o kaj⭑ pek⭑·o lev⭑·iĝ·as sen⭑
          vek⭑·o .

vek⭑·iĝ·i

   (ntr)

   1.
          Re·konsci⭑·iĝ·i el⭑ dorm⭑·o:  vek⭑·iĝ·is el⭑ si⭑·a dorm⭑·o ; 
          vek⭑·iĝ·is de⭑ si⭑·a ebri¹·ec·o ; ĉiu+maten⭑·e mi vek⭑·iĝ·as kun⭑ ĉagren⭑·o .

   2.
          Pli·vigl⭑·iĝ·i: li⭑·a energi⭑·o de·nov⭑·e vek⭑·iĝ·as en⭑ si⭑·a tut⭑·a fort⭑·o ;
          vek⭑·iĝ·u, ho⭑ nord⭑·a vent⭑·o ; nov⭑·a, kvankam⭑ apenaŭ⭑ vek⭑·iĝ·ant·a pasi⭑·o ;
          en⭑ li⭑·a kor⭑·o vek⭑·iĝ·is sovaĝ⭑·aj instinkt¹·oj, sopir⭑·oj kaj⭑ bedaŭr⭑·o;
          vek⭑·iĝ·is en⭑ li la⭑ voĉ⭑·o de⭑ la⭑ mal·am⭑·o .

   3.
          Nask⭑·iĝ·i, est⭑·iĝ·i: ven⭑·as la⭑ fin⭑·o, ĝi vek⭑·iĝ·as kontraŭ⭑ vi·n, jen⭑ ĝi
          ven⭑·as ; sur⭑ la⭑ fund⭑·o de⭑ li⭑·a tim⭑·o vek⭑·iĝ·is fajr⭑·er·o de⭑ naiv⭑·a esper⭑·o
          ; fier⭑·ec·o […] de·nov⭑·e en⭑ ŝi vek⭑·iĝ·is . {burĝon⭑·i} , {ĝerm⭑·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.36 2023/10/21 16:50:35 ]
     __________________________________________________________________