velk⭑·/·i

velk⭑·i

   (ntr)

   1.
          Perd⭑·i la⭑ viv⭑-freŝ⭑·ec·on; sen·suk⭑·iĝ·i: mi vol⭑·is don⭑·i al⭑ vi kelk⭑·e da⭑
          viol⭑·oj, sed⭑ ili ĉiu·j velk⭑·is ; la⭑ foli⭑-arb⭑·oj velk⭑·is ; hom⭑·o preskaŭ⭑
          ses⭑×dek⭑-jar⭑·a, kun⭑ velk⭑·int·a vizaĝ⭑·o ; kiel⭑ flor⭑·o li el·kresk⭑·as kaj⭑
          velk⭑·as ; flav⭑·iĝ·int·aj, velk⭑·int·aj, kav⭑·iĝ·int·aj vang⭑·oj ; li ek·vid⭑·is
          […] ŝi⭑·ajn pal⭑·ajn, velk⭑·int·ajn lip⭑·ojn ; flam⭑·o velk⭑-sek⭑·ig·os li⭑·ajn
          branĉ⭑·ojn . {putr⭑·i} , {ŝrump⁶·i}

   2.
          Sen·fort⭑·iĝ·i, {kaduk⭑·iĝ·i} , {konsum⭑·iĝ·i} : nun⭑ ni⭑·a anim⭑·o velk⭑·as,
          est⭑·as nenio krom⭑ ĉi⭑ tiu mana⭑·o antaŭ⭑ ni⭑·aj okul⭑·oj ;  […]
          ŝajn⭑·as, iom⭑ pac⭑·iĝ·is kun⭑ la⭑ pens⭑·o velk⭑·i en⭑ la⭑ provinc⭑·a angul⭑·o ;
          vi⭑·aj sent⭑·oj ankoraŭ⭑ ne⭑ velk⭑·is, ĉar⭑ vi ebl⭑·e est⭑·as tre⭑ bon⭑·a hom⭑·o ;
          li ek·sent⭑·is, ke⭑ li⭑·a kor⭑·o velk⭑·as ; kiam⭑ ĉio ali⭑·a komenc⭑·is
          mal·fort⭑·iĝ·i kaj⭑ velk⭑·i, tiam⭑ la⭑ industri⭑·o de⭑ Mont⭑·an ek·flor⭑·is kiel⭑
          neniam⭑ antaŭ⭑·e ; la⭑ Mov⭑·ad·o dum⭑ mal·long⭑·a temp⭑·o flor⭑·is, sed⭑ sam⭑·e
          rapid⭑·e velk⭑·is ; kvankam⭑ li mult⭑·e mank⭑·is al⭑ mi en⭑ la⭑ komenc⭑·o, li⭑·a
          memor⭑·o baldaŭ⭑ velk⭑·is, kvazaŭ⭑ li neniam⭑ ekzist⭑·is ; velk⭑·as
          interes⭑·o en⭑ Japani⁽⁺⁾·o pri⭑ scienc⭑·o ; sen·fort⭑·iĝ·as kaj⭑ velk⭑·as la⭑
          mond⭑·o . {esting⭑·iĝ·i} , {pal⭑·iĝ·i^2}

velk⭑·a

          Sen·freŝ⭑·a, sen·vigl⭑·a: regul⭑·aj, kvankam⭑ jam⭑ iom⭑ velk⭑·aj trajt⭑·oj de⭑
          vizaĝ⭑·o ; sur⭑ si⭑·a lit⭑·o de⭑ mort⭑·o li van⭑·e etend⭑·os si⭑·ajn velk⭑·ajn
          man⭑·ojn ; Ne⭑ pens⭑·u vi, ke⭑ mi kre⭑·it·a est⭑·as ⫽ El⭑ tia velk⭑·a ŝtof⭑·o,
          ke⭑ mi las⭑·os […] ; ŝi⭑·aj man⭑·oj […] kvankam⭑ ne⭑ perd⭑·int·e si⭑·an
          fort⭑·on, pend⭑·is tamen⭑ velk⭑·e ; la⭑ kolor⭑-riĉ⭑·aj flor⭑-bed⭑·oj […] est⭑·is
          far⭑·iĝ·int·aj griz⭑·aj kaj⭑ velk⭑·aj ; unu⭑ vir⭑·in·o est⭑·is ŝir⭑·e preskaŭ⭑
          sen·vest⭑·ig·it·a de⭑ la⭑ ali⭑·a, kaj⭑ unu⭑ velk⭑·a mam⭑·o el·pend⭑·is . {febl⁽⁺⁾·a} ,
          {sen·fort⭑·a}

velk⭑·em·a

   1.
          Kiu baldaŭ⭑ velk⭑·as, facil⭑·e velk⭑·as: mi ankaŭ⭑ est⭑·as mal·fort⭑·a
          herb⭑·et·o, sabl⭑·o kaj⭑ […] velk⭑·em·a flor⭑·o . {fal⭑+foli⭑·a}

   2.
          Kiu ne⭑ long⭑·e daŭr⭑·as, kiu est⭑·as {pas⭑·em·a} , {efemer³·a} : velk⭑·em·a
          est⭑·as am⭑·o、sed⭑ re·memor⭑·oj est⭑·as ne·velk⭑·em·aj .

velk⭑·ig·i

   (tr)

          Kaŭz⭑·i velk⭑·on de⭑...: la⭑ varm⭑·eg·a sun⭑·o velk⭑·ig·as flor⭑·ojn; Mi, la⭑
          Etern⭑·ul·o, […] velk⭑·ig·as arb⭑·on suk⭑·o-plen⭑·an kaj⭑ verd⭑·ig·as arb⭑·on
          velk⭑·int·an .

for·velk⭑·i

   (ntr)

          Neni⭑·iĝ·i velk⭑·ant·e: verm⭑·o […] difekt⭑·is la⭑ heder⭑·on, kaj⭑ ĝi
          for·velk⭑·is ; kiam⭑ la⭑ arb⭑·et·o for·velk⭑·is, mi pren⭑·is ĝi⭑·an last⭑·an
          freŝ⭑·an branĉ⭑·on ; post⭑ ne·long⭑·a temp⭑·o, la⭑ bov⭑·in·o komenc⭑·is for·velk⭑·i
          ; la⭑ knab⭑·in·et·o dev⭑·as hav⭑·i patr⭑·in~lakt⭑·on, ali⭑·e ŝi for·velk⭑·as ; kun⭑
          ver⭑·o sever⭑·a komerc⭑·aĵ·o for·velk⭑·os . {esting⭑·iĝ·i} , {mort⭑·i} ,
          {pas⭑·i^3} , {pere⭑·i}

ne·velk⭑·em·a

   1.
          Kiu ne⭑ facil⭑·e {velk⭑·as^1} , {long⭑+viv⭑·a} , {ĉiam·verd⭑·a} : ne·velk⭑·em·a
          flor⭑·o .

   2.
          Kiu ne⭑ {velk⭑·as^2} , ne⭑ for·pas⭑·as: oh⁽⁺⁾ glor⭑·o ne·velk⭑·em·a!

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.34 2024/01/30 09:23:52 ]
     __________________________________________________________________