vidu ankaŭ la klarigojn
venk·/·i

venk·i

   (x)

   1.
          {Super·i} mal·amik·on en batal·o, milit·o: mi venk·is ĉiu·jn kvin
          atak·ant·ojn ; ni·a land·o venk·os ; mi lukt²·is kun mi·a frat·in·o, kaj
          mi venk·is ; se ni batal·os kontraŭ ili sur eben·aĵ·o, ni cert·e
          venk·os ili·n ; la reĝ·o de  vid·is, ke la batal·o li·n venk·as ;
          la mal·amik·oj prov·is venk·i ni·n per mal·sat·o ; venk·i la drak·on ;
          tiu·n popol·on […] mi pov·os venk·o-bat·i […] kaj el·pel·i ; venk·o-pren·i
          la urb·on .

   2.
          Super·i konkur·ant·on: kiu venk·os li·an fi·lin·on en vet-kur·ad·o ? [la]
          soldat·o venk·is en la vet·o ; la konservativ³·a parti·o venk·is ĉe la
          balot²·oj ; cert·e en la ven·ont·a voĉ-don·ad·o mi venk·us li·n fin+fin·e .
          {gajn·i}

   3.
          {Trans·pas·i} mal·help·aĵ·on, bar·on: oni dir·as, ke la ver·o ĉiam
          venk·as ; venk·u mal·bon·on per bon·o ; [se tiu] la instru·o perd·is
          si·an fort·on, la just·ec·o neniam venk·as ; ŝi venk·is si·an
          mal·diligent·ec·on: est·is labor·em·a kaj obe·em·a ; [jen] la ŝovel·il·oj
          venk·as la kontraŭ·star·on ; la serur·o est·is rust·iĝ·int·a […], sed mi
          venk·is la mal·facil·on ; ŝi venk·is la rev·em·on, salt·is el la lit·o ;
          prosper·os al mi sistem·e venk·i ĉiu·jn bar·ojn ; [ŝi] ne pov·as venk·i
          en la kor·o la am·on al  ; sci-vol·o venk·is la sin⁸+gard·em·on
          ; [ŝi] pen·ant·e venk·i la kresk·ant·an en la brust·o koler·on, afabl·e
          salut·is ; sukces·a venk·ant·o de pord·oj mal·ferm·it·aj ; li neniam
          venk·is la alfabet·on . {sukces·i} , {super·pont·i} , {triumf¹·i}

venk·o

          {Sukces·o} en batal·o  konkurs·o: ating·i, gajn·i la venk·on; kri·ad·o
          de venk·o ; venk·o ven·as per mult·e da konsil·ant·oj ; post ĉiu venk·o
          kontraŭ vi mem vi ricev·os pli da fort·o ; ne ekzist·is por ŝi fin·e
          esper·o de venk·o ; se ili·a est·os la venk·o, pere·os ne nur vi, sed
          ankaŭ vi·a dinasti¹·o .

mal·venk·i

          Mal·prosper·i en batal·o  konkurs·o, ating·i mal·pli ol ali·aj: kiam
          oni imag·as si·n la venk·int·o, ĝust·e tiam oni mal·venk·as ; Veneci⁽⁺⁾·o
          mal·venk·is en milit·o kontraŭ Ĝenov⁽⁺⁾·o ; ni·a team⁽⁺⁾·o mal·venk·is per 8-3
          ; en milit·oj ĉiu·j mal·venk·as ; li·a popular²·ec·o drast⁹·e fal·is kaj li
           mal·venk·is en la parti·aj antaŭ·balot²·oj . {fiask¹·i} , {mal·gajn·i}
          , {perd·i}

mal·venk·o

          Milit·a, batal·a  konkurs·a mal·sukces·o: sufer·i mal·venk·on;
          mal·grand·a mal·venk·o […] est·us lecion·o de prudent·o kaj humil·ec·o ;
          ni dev·as taks·i ĉiu·n hom·on ne laŭ li·a venk·o  mal·venk·o, sed laŭ
          li·aj labor·oj ; la venk·o  mal·venk·o de·pend·as de mult·aj
          cirkonstanc·oj, sed antaŭ ĉio de la lert·ec·o de la orator¹·o ; mi
          […] ne konfes·as mi·an mal·venk·on ; katastrof¹·aj mal·venk·oj en du
          mond-milit·oj .

egal~venk·o

          Sport¹-lud·o kiu fin·iĝ·is egal·e (mal)sukces·e por ambaŭ parti·oj:
          propon·i, akcept·i, mal·akcept·i egal~venk·on; mal·e al la okcident·a
          ŝak·o, se vi pat·ig·as vi·an kontraŭ·ul·on, vi venk·as kaj ne est·as
          egal~venk·o .

fin+venk·ism·o

          Pli·grav·ig·o de la {Fin·a Venk·o} kiel cel·o super ali·aj nun·temp·aj
          aplik³·oj de Esperant·o: fin+venk·ism·o est·as la kred·o, ke en la
          inter·naci·aj rilat·oj ekzist·as spec·o de tendenc¹·o, kvazaŭ·a leĝ·o,
          kiu konduk·as de mult+lingv·ism·o al unu+lingv·ism·o ; fin+venk·ism·o kaj
          raŭm⁽⁺⁾·ism·o, se en·tut·e nom·i ili·n tiel, kun·loĝ·as en ĉiu el ni ; UEA
          est·as la plej grand·a raŭm⁽⁺⁾·ism·a asoci¹·o en la mond·o, kiu tamen
          insist¹·as deklar¹·i si·n fin+venk·ism·a ; [jen] verk·o, kiu esenc·e est·as
          patos¹·e fin+venk·ism·a prov·o re·formul¹·i laintern·an ide·on“ .
          {raŭm⁽⁺⁾·ism·o}

Fin·a Venk·o

          Funkci¹·ad·o de Esperant·o kiel mond·a help·o-lingv·o, kiel tradici¹·e
          cel·as esperant·ism·o: la Fin·a Venk·o […] est·as la ide·o, ke iam ĉiu·j
          hom·oj ( signif·a part·o de ili) en la tut·a mond·o parol·os
          Esperant·on kiel du·an lingv·on .

ne·venk·ebl·a

          Kiu·n oni venk·i, super·i, for·ig·i ne pov·as: dis·iĝ·is antaŭ mi la
          ne·venk·ebl·aj regiment·oj de  ; li ek·sent·is ne·venk·ebl·an
          tim·on ; [li] ek·sent·is ne·venk·ebl·an dezir·on trov·i ĉi tiu·n pastr·on
          ; [tiu] jun·ul·o hav·as ia·n plan·on, ia·n cel·on, kiu·n li pen·os ating·i
          kun ne·venk·ebl·a obstin·o ; la fraŭl-in·o […] perd·is la fianĉ·on kaŭz·e
          de la ne·venk·ebl·a Ale·ĉj·o ; ŝi·n kapt·is ne·for·pel·ebl·a, ne·venk·ebl·a
          re·vad³·o ; la cert·ec·o est·as nur relativ²·a: ĝi·n romp·as la mal·seren²·a,
          sed ne·venk·ebl·a potenc·o de mal·san·o kaj mort·o . {ne·rezist⁴·ebl·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.53 2023/10/21 16:50:35 ]
     __________________________________________________________________