verd⭑·/·a

verd⭑·a

   1.
          Sam⭑+kolor⭑·a kiel⭑ {fol⁽⁺⁾·i} ar⭑·o, herb⭑·o ktp: verd⭑·a herb⭑·aĵ·o ; verd⭑·aj
          popl⭑·oj ; podi⁴·o el⭑ verd⭑·a, blank⭑·a, flav⭑·a, kaj⭑ nigr⭑·a marmor⭑·o ; en⭑
          la⭑ river⭑·et·o kresk⭑·is tre⭑ mult⭑·e da⭑ akv⭑·o-lili⭑·oj kun⭑ si⭑·aj larĝ⭑·aj
          verd⭑·aj foli⭑·oj ; eĉ⭑ ŝton⭑·o verd⭑·iĝ·as (pro⭑ musk⭑·o), se⭑ ĝi long⭑·e ne⭑
          mov⭑·iĝ·as ; la⭑ last⭑·a strof¹·o de⭑ „La⭑ preĝ⭑·o sub⭑ la⭑ verd⭑·a standard⭑·o“ ;
          [ili] ĵur⭑·is je⭑ mil⭑ verd⭑·aj stel⭑·oj .

   2.
          Rilat⭑·a al⭑ verd⭑·ul·oj; verd⭑·ul·a: verd⭑·a parlament¹·an·in·o . la⭑ parti⭑·oj
          konsist⭑·as el⭑ dekstr⭑·a, centr⭑·a, mal·dekstr⭑·a kaj⭑ verd⭑·a grup⭑·oj .

verd⭑·i

   (ntr)

          Est⭑·i verd⭑·a: ĉirkaŭ⭑·e verd⭑·is bel⭑·a herb⭑·ej·o, kovr⭑·it·a de⭑ primol⭑·oj ;
          [sur⭑ kamp⭑·oj] verd⭑·is la⭑ lin⭑·o, tritik⭑·o, tri⭑-foli⭑·o ; sek⭑·iĝ·is herb⭑·er·o
          kaj⭑ mort⭑·is, velk⭑·is pro⭑ vintr⭑·a la⭑ frost⭑·o ĝi⭑·a verd⭑·ant·a foli⭑·o ;
          nokt⭑·e la⭑ strat⭑-lamp⭑·o bril⭑·as kaj⭑ varm⭑·ig·as la⭑ branĉ⭑·ojn, tial⭑ ili
          ankoraŭ⭑ verd⭑·is .

verd⭑·o

          Verd⭑·a {kolor⭑·o} : la⭑ arb⭑·ar·o ricev⭑·is la⭑ plej⭑ bel⭑·ajn kolor⭑·ojn de⭑
          ruĝ⭑·o, flav⭑·o kaj⭑ verd⭑·o ; bel⭑+kolor⭑·aj tapiŝ⭑·oj, pend⭑·ant·aj sur⭑ la⭑
          mur⭑·oj, kares⭑·is la⭑ rigard⭑·on per⭑ ruĝ⭑·o de⭑ roz⭑·oj kaj⭑ verd⭑·o de⭑ herb⭑·o
          .

verd⭑·aĵ·o

          Io verd⭑·a, apart⭑·e kun·aĵ⭑·o de⭑ kresk⭑·aĵ·oj: kresk⭑·ig·u la⭑ ter⭑·o verd⭑·aĵ·on,
          herb⭑·on, kiu nask⭑·as sem⭑·on ; rest⭑·is nenia verd⭑·aĵ·o sur⭑ la⭑ arb⭑·oj ;
          kiel⭑ pluv⭑·eg·o sur⭑ verd⭑·aĵ·on ; ili el·ir⭑·is sur⭑ la⭑ kamp⭑·on, por⭑
          kolekt⭑·i verd⭑·aĵ·on ; kovr⭑·it·aj de⭑ velur⭑-mol⭑·a verd⭑·aĵ·o, en⭑ kiu svarm¹·is
          amas⭑·eg·o da⭑ flor⭑·aĵ·oj .

verd⭑·ul·o

   1.
          Hom⭑·o iel⭑ rilat⭑·a al⭑ la⭑ verd⭑·a kolor⭑·o, ekzempl⭑·e port⭑·ant·o de⭑ verd⭑·a
          ĉemiz⭑·o aŭ⭑ uniform⭑·o: en⭑ dens⭑·iĝ·int·a mal·lum⭑·o jam⭑ grimp³·as al⭑ la⭑
          barikad²·o ŝtel⭑-ir⭑·ant·aj ĉen⭑·oj de⭑ la⭑ verd⭑·ul·oj (t.e. soldat⭑·oj) ; „Kaj⭑
          al⭑ kiu parti⭑·o en⭑ la⭑ hipodrom²·o vi aparten⭑·as?“ — „Al⭑ la⭑ Verd⭑·ul·oj.“
          (tem⭑·as pri⭑ unu⭑ el⭑ la⭑ kvar⭑ cirk¹·aj parti⭑·oj en⭑ Romi⁽⁺⁾·o kaj⭑ post⭑·e en⭑
          Bizanci⁽⁺⁾·o) .

   2.
          Fervor⭑·a an⭑·o de⭑ la⭑ esperant⭑·ist·a mov⭑·ad·o: li (  ) est⭑·is
          unu⭑ el⭑ la⭑ respond⭑·ec·ul·oj de⭑ la⭑ Esperant⭑·a societ⭑·o „Verd⭑·ul·oj“ de⭑ la⭑
          Universitat⭑·o  de⭑ Kanton⁽⁺⁾·o ; en⭑ 1986 Flandr¹⁰·a E-Ligo
          far⭑·is la⭑ unu⭑·an firm⭑·an paŝ⭑·on antaŭ⭑·en por⭑ re·nov⭑·ig·i la⭑ bild¹·on pri⭑
          Esperant⭑·o, fuŝ⭑·it·an de⭑ la⭑ diletant³·a propagand¹·o de⭑ „verd⭑·ul·oj“ .

   3.
          An⭑·o de⭑ politik¹·a mov⭑·ad·o, kiu emfaz³·as protekt¹·ad·on de⭑ natur⭑·a medi³·o
          kontraŭ⭑ industri⭑·aj damaĝ⁽⁺⁾·ad·oj: la⭑ verd⭑·ul·oj postul⭑·is, ke⭑ oni
          en·konduk⭑·u special⭑·an impost¹·on sur⭑ tiu·j produkt⭑·oj, kiu·j ŝarĝ⭑·as la⭑
          medi³·on .

ĉiam·verd⭑·a

          Tia veget⭑·aĵ·o, kies⭑ foli⭑·oj aŭ⭑ pingl⭑·oj kresk⭑·as kaj⭑ for·fal⭑·as
          kontinu⁴·e tra⭑ pli⭑ ol⭑ unu⭑+jar⭑·a period¹·o (tip¹·e dum⭑ 3 – 11 jar⭑·oj):
          fal⭑+foli⭑·aj kaj⭑ ĉiam·verd⭑·aj arb⭑·oj ; ĉiam·verd⭑·a arb⭑·ar·o; ĉiam·verd⭑·a […]
          kaj⭑ plej⭑ oft⭑·e dorn⭑·o-hav⭑·a eleagno .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.130 2023/10/21 16:50:36 ]
     __________________________________________________________________