verŝ⭑·/·i

verŝ⭑·i

   (tr)

   1.
          Flu⭑·ig·i flu⭑·aĵ·on el⭑ uj⭑·o: verŝ⭑·i vin⭑·on el⭑ botel⭑·o en⭑ glas⭑·on, ink⭑·on en⭑
          ink⭑·uj·on; verŝ⭑·i ies⭑ sang⭑·on; verŝ⭑·i larm⭑·ojn; verŝ⭑·i akv⭑·on al⭑ mar⭑·o
          (van⭑·e pen⭑·i).

   2.
          Abund³·e met⭑·i aŭ⭑ ĵet⭑·i sur⭑: la⭑ sun⭑·o verŝ⭑·is or⭑·an lum⭑·on; la⭑ lun⭑·o
          verŝ⭑·is blu⭑·an lum⭑·on sur⭑ la⭑ arb⭑·ar·on; de⭑ la⭑ tut⭑·a ĉiel⭑·o alaŭd⭑·oj
          verŝ⭑·is si⭑·ajn kant⭑·et·ojn; verŝ⭑·i si⭑·an koler⭑·on egal⭑·e sur⭑ mal·amik⭑·ojn
          kaj⭑ sur⭑ amik⭑·ojn; verŝ⭑·i insult⭑·ojn sur⭑ iu·n; verŝ⭑·i ĉiu·jn favor⭑·ojn
          sur⭑ iu(n); la⭑ 30-jar⭑·a milit⭑·o verŝ⭑·is mult⭑·ajn mal·feliĉ⭑·ojn kaj⭑
          sufer⭑·ojn sur⭑ la⭑ land⭑·o(n). {pluv⭑·ig·i} .

   3.
          Abund³·e met⭑·i aŭ⭑ ĵet⭑·i en⭑: ŝi⭑·a bon⭑·ec·o rapid⭑·e verŝ⭑·is en⭑ la⭑ kor⭑·on de⭑
          l'⭑ infan⭑·o kuraĝ⭑·on kaj⭑ konfid⭑·on; tiu sukces⭑·o verŝ⭑·is freŝ⭑·ajn
          fort⭑·ojn en⭑ la⭑ anim⭑·ojn; la⭑ Etern⭑·ul·o verŝ⭑·is en⭑ ili·n spirit⭑·on de⭑
          konfuz⭑·o.

Verŝ⭑·ist·o (Aqr)

          Ekvator¹·a {stel⭑-figur⭑·o} kaj⭑ sign⭑·o de⭑ la⭑ {zodiak¹·o} (). {Akv⭑·ist·o}

ĉirkaŭ·verŝ⭑·i

   (tr)

          Ĉirkaŭ·ig⭑·i verŝ⭑·ant·e: la⭑ hel⭑·a sun⭑·o [...] ĉirkaŭ·verŝ⭑·is la⭑ hom⭑·ojn
          per⭑ varm⭑·o-ond⭑·oj .

dis·verŝ⭑·i

   (tr)

          Dis·ig⭑·i per⭑ verŝ⭑·ad·o: dis·verŝ⭑·i ink⭑·on sur⭑ paper⭑·ojn; la⭑ larĝ⭑·e
          dis·verŝ⭑·it·a Volg⁽⁺⁾·o; dis·verŝ⭑·i koloni¹·ojn en⭑ tut⭑·an mond⭑·on {sem⭑·i} .

el·verŝ⭑·i

   (tr)

          Mal·plen⭑·ig·i per⭑ verŝ⭑·ad·o: edz⭑·in·o pli⭑ el·verŝ⭑·as per⭑ funel⭑·o ol⭑ edz⭑·o
          en·verŝ⭑·as per⭑ sitel⭑·o ; valor⭑·a rekompenc⭑·o por⭑ vi⭑·a el·verŝ⭑·it·a sang⭑·o;
          de⭑ la⭑ man⭑·oj ĝis⭑ lip⭑·oj la⭑ sup⭑·' el·verŝ⭑·iĝ·is ; el·verŝ⭑·i sur⭑ iu·n si⭑·an
          koler⭑·on .

en·verŝ⭑·i

   (tr)

          Verŝ⭑·i en⭑: trink⭑·u el⭑ la⭑ vin⭑·o, kiu·n mi en·verŝ⭑·is; river⭑·o en·verŝ⭑·iĝ·is
          en⭑ la⭑ sovaĝ⭑·an mar⭑·on; de⭑ la⭑ moment⭑·o, kiam⭑ li al·iĝ⭑·is al⭑ ni⭑·a an⭑·ar·o,
          en⭑ ni⭑·an afer⭑·on en·verŝ⭑·iĝ·is ia⭑ nov⭑·a energi⭑·o.

pri·verŝ⭑·i, sur·verŝ⭑·i

   (tr)

          Mal·sek⭑·ig·i verŝ⭑·ant·e: pri·verŝ⭑·i flor⭑·ojn, voj⭑·on; ĉiu·n nokt⭑·on mi
          pri·verŝ⭑·as mi⭑·an lit⭑·on; tiu·j, kiu·j ĉiu+tag⭑·e sur·verŝ⭑·as si⭑·an pan⭑·on
          per⭑ larm⭑·oj; la⭑ okcident⭑·an horizont¹·on sur·verŝ⭑·is or⭑·a kolor⭑·o .

super·verŝ⭑·i

   (tr)

          Tut⭑·e kovr⭑·i per⭑ verŝ⭑·ad·o: la⭑ plej⭑ mal·alt⭑·aj kamp⭑·oj est⭑·is
          super·verŝ⭑·it·aj; Nil⁽⁺⁾·o super·verŝ⭑·as tut⭑·an Egipt⁽⁺⁾·on; la⭑ land⭑·on 
          super·verŝ⭑·is ruĝ⭑·o; pejzaĝ⭑·o super·verŝ⭑·it·a per⭑ la⭑ sun⭑·aj radi⭑·oj;
          blank⭑·a mar⭑·o super·verŝ⭑·it·a de⭑ l'⭑ pal⭑·a lum⭑·o de⭑ la⭑ lun⭑·o; fremd⭑·aj
          element¹·oj super·verŝ⭑·is kaj⭑ dron⭑·ig·is en⭑ si⭑·ajn ond⭑·ojn la⭑ antaŭ⭑·ajn
          loĝ⭑·ant·ojn. {ban⭑·i} , {dron⭑·ig·i} , {inund⁴·i} , {satur⭑·i}

kor⭑-el·verŝ⭑·o

          Klar⭑·ig·ad·o, esprim⭑·ad·o, konfid⭑·o de⭑ si⭑·aj sent⭑·oj: liber⭑·e el·verŝ⭑·i
          si⭑·an kor⭑·on (sen·ĝen⭑·e dir⭑·i, kio·n oni pens⭑·as); parol⭑·i kun⭑
          kor⭑-el·verŝ⭑·ad·o; la⭑ preleg⁸·o pri⭑ tabak⭑·o trans·form⭑·iĝ·as en⭑ patos¹·an
          kor⭑-el·verŝ⭑·on pri⭑ li⭑·a mal·feliĉ⭑·a viv⭑·o .

sang⭑·o-verŝ⭑·o, sang⭑·o-verŝ⭑·ad·o

   1.
          Per·fort⭑·ad·o, batal⭑·ad·o en⭑ kiu hom⭑·oj est⭑·as mort⭑·ig·at·aj aŭ⭑ vundataj:
          Ve⭑ al⭑ tiu, kiu konstru⭑·as urb⭑·on per⭑ sang⭑·o-verŝ⭑·ad·o kaj⭑ pret⭑·ig·as
          fortik⭑·aĵ·on per⭑ mal·just⭑·ec·o! ; sang⭑·o-verŝ⭑·ad·o neniam⭑ konduk⭑·os al⭑ la⭑
          feliĉ⭑·o de⭑ popol⭑·o ; avid⭑·o […] puŝ⭑·is ni·n […] al⭑ sang⭑·o-verŝ⭑·ad·o .
          {masakr⁽⁺⁾·o}

   2.
          Sang⭑·a {ofer⭑·o} : kaj⭑ laŭ⭑ la⭑ leĝ⭑·o, preskaŭ⭑ ĉio pur⭑·iĝ·as per⭑ sang⭑·o
          kaj⭑ sen⭑ sang⭑·o-verŝ⭑·ad·o ne⭑ far⭑·iĝ·as absolv⁽⁺⁾·o .

   {buĉ⭑·ad·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.41 2024/01/22 01:39:25 ]
     __________________________________________________________________