vidu ankaŭ la klarigojn
verv³·/·o

verv³·a

          {Vigl·e} , {fervor·e} parol·ant·a  ag·ant·a: vigl·a, verv³·a, skiz·em·a
          aŭtor·o ; per mal·long·aj, viv·ec·aj fraz¹·oj, karakteriz¹·aj je ŝi·a
          verv³·a, observ·em·a mens³·o,  pri·skrib·is la okaz·int·aĵ·ojn, kiu·j
          tiom mal·trankvil·ig·is ŝi·n ; la fidel·a azen·o […] est·is rimark·ind·e
          fort+muskol·a kaj verv³·a best·o ; la traduk·o de  est·as pli
          lingv·e verv³·a, pli fidel·a al la angl·a tekst·o, oft·e pli poezi¹·a ;
          ambaŭ ge·edz·oj li·n tre ŝat·is, ĉar li est·is verv³·a sprit·ul·o, kies
          humur⁽⁺⁾-plen·a konversaci³·o neniam risk·is ted·i . {dinamik²·a^2} ,
          {elokvent·a} , {energi·a} , {entuziasm·a} , {sagac·a} , {sprit·a} ,
          {viv·a^2}

verv³·o

   1.
          Fervor·e vigl·a kaj flam·a {inspir·o} ĉe poezi¹·a, literatur·a 
          bel~art·a verk·ad·o: vi·a stil·o […] est·as kern·ec·a, vigl·a, en mult·aj
          lok·oj plen·a de verv³·o kaj de fajr·o ; la vers·oj ĉiam flu·as glat·e,
          tre vari³·e, oft·e kun virtuoz·aj flu·ec·oj kaj fajr·a verv³·o .
          {elokvent·o}

   2.
          Spirit·a {fervor·o} , fantazi¹·a {vigl·ec·o} , spirit·a sving·iĝ·a
          ek·flug·o ĉe ia ajn parol·ad·o  ag·ad·o: ŝerc·i, gest·i kun verv³·o;
          jun·ec·a verv³·o ; kun ne kontraŭ·star·ebl·a verv³·o li ferm·is la
          knab·in·on inter si·ajn brak·ojn ; kelk·aj glut·oj el la glas·oj,
          kelk·aj tir·oj de la cigar·oj, kaj la diskut¹·o de·nov·e ek·hav·is verv³·on
          ; kiam mi·a verv³·o ne el·ten·os, mi·a energi·o komenc·os mank·i kaj la
          ne·regul·a viv·ad·o komenc·os ted·i . {energi·o^1} , {entuziasm·o} ,
          {viv·ec·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.22 2023/10/21 16:50:36 ]
     __________________________________________________________________