vet⭑·/·i

vet⭑·i

   (x)

   1.
          {Inter·konsent⭑·i} pri⭑ mon⭑-sum⭑·o aŭ⭑ valor⭑·aĵ·o, ĝeneral¹·e ambaŭ·flank⭑·e
          egal⭑·a, kiu·n la⭑ mal·prav⭑·ant·o dev⭑·os pag⭑·i al⭑ la⭑ prav⭑·ant·o: la⭑ reĝ⭑·o
          vet⭑·is kun⭑ li je⭑ ses⭑ berber⁽⁺⁾·aj ĉeval⭑·oj […], ke⭑ Laert⁽⁺⁾·o en⭑ dek⭑~du⭑
          renkont⭑·iĝ·oj […] ne⭑ venk⭑·os pli⭑ ol⭑ tri⭑ foj⭑·ojn ; mi vet⭑·us cent⭑
          or⭑·ajn mon⭑·er·ojn, ke⭑ tio ne⭑ est⭑·as ver⭑·a, respond⭑·is la⭑ mastr⭑·o, la⭑
          ĉas⭑·ist·o akcept⭑·is la⭑ vet⭑·on kaj⭑ kontraŭ·met⭑·is sak⭑·on kun⭑ la⭑ sam⭑·a
          kvant⭑·o da⭑ or⭑·o ; mi pov⭑·as vet⭑·i( ( {garanti⭑·i} ), ke⭑ li ne⭑ loĝ⭑·as
          tie ĉi⭑ ;

   2.
          Risk⭑·i sum⭑·on en⭑ lud⭑·o, turnir⭑·o ks por⭑ tia aŭ⭑ tia lud⭑·ant·o, en⭑
          konkur⭑·ad·o por⭑ tia aŭ⭑ tia ĉeval⭑·o, gajn⭑·ont·e plur⁴~obl⭑·on en⭑ okaz⭑·o de⭑
          ties⭑ venk⭑·o: ni est⭑·is tri⭑ kaj⭑ ni vet⭑·is en⭑ la⭑ totalizatoro tri⭑
          rubl¹·ojn, ni⭑·a ĉeval⭑·o ven⭑·is unu⭑·a, ni ricev⭑·is po⭑ tri⭑×dek⭑ tri⭑ rubl¹·oj,
          mi ne⭑ pov⭑·as viv⭑·i sen⭑ vet⭑-kur⭑·oj ; [iu·j] vet⭑·o-don⭑·is konsider⭑·ind·ajn
          sum⭑·ojn pro⭑ gladiator²·oj nov⭑·aj kaj⭑ ne·kon⭑·at·aj, esperant⭑·e, ke⭑ en⭑ la⭑
          okaz⭑·o de⭑ ili⭑·a venk⭑·o ili en·poŝ⭑·ig·os grand⭑·eg·ajn gajn⭑·ojn, vet⭑·is eĉ⭑
          la⭑ cezar⁽⁺⁾·o .

vet⭑·o

          Ag⭑·o vet⭑·i: ĉe⭑ tiu ne·egal⭑·a vet⭑·o mi venk⭑·os ; vi perd⭑·os tiu·n ĉi⭑
          vet⭑·on, princ⭑·o ; li far⭑·is grand⭑·an vet⭑·on pro⭑ vi⭑·a kap⭑·o ; la⭑
          princ⭑·in·o koler⭑·is, ke⭑ simpl⭑·a eks⭑·ig·it·a soldat⭑·o venk⭑·is en⭑ la⭑ vet⭑·o .

   Rim.: En⭑ kun·met⭑·oj ne⭑ konfuz⭑·u kun⭑ {veto⁽⁺⁾·o} : vet⭑·o-rajt⭑·o kutim⭑·e ne⭑ est⭑·as
   rajt⭑·o vet⭑·i, sed⭑ veto⁽⁺⁾·i.

vet⭑·e

   1.
          Far⭑·ant·e vet⭑·on: ili manĝ⭑·is, trink⭑·is, kant⭑·is, vet⭑·e batal⭑·is aŭ⭑
          kur⭑·is ; mi pov⭑·as propon⭑·i vet⭑·e nur⭑ buŝel⭑·on da⭑ pom⭑·oj .

   2.
          Kvazaŭ⭑ far⭑·ant·e vet⭑·on; {konkur⭑·e} : li⭑·a ordon⭑·o ek·kur⭑·is, kvazaŭ⭑
          vet⭑·e, por⭑ al·konduk⭑·i nov⭑·an ĉeval⭑·on ; ĉiu·j ĉe·est⭑·ant·oj […] kapt⭑·is
          si⭑·ajn dekstr⭑·ajn pied⭑·ojn kaj⭑ vet⭑·e hurl⁽⁺⁾·ad·is .

vet⭑·aĵ·o

          Tiu {mon⭑-sum⭑·o} aŭ⭑ {valor⭑·aĵ·o} , pri⭑ kiu oni vet⭑·as: nu⭑ poker⁽⁺⁾·u,
          pren⭑·ant·e vi⭑·an edz⭑·in·on kiel⭑ vet⭑·aĵ·on ; ili streĉ⭑·e lud⭑·as lud⭑·on
          du⭑+nivel⭑·an, […] serioz⭑·an ĉar⭑, por⭑ unu⭑ lud⭑·ant·o, ties⭑ vet⭑·aĵ·o est⭑·us
          dum·viv⭑·a mal·liber⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2023/10/21 16:50:36 ]
     __________________________________________________________________