vidu ankaŭ la klarigojn
vetur·/·i

vetur·i

   (ntr)

   1.
          {Ir·i} ne paŝ·ant·e sed trans·port·at·e per divers·aj rimed·oj: morgaŭ
          mi vetur·os Pariz·on ; en vintr·o ni vetur·as per glit-vetur·il·o ;
          vetur·i per cerv·oj  hund·oj ; [ili] sid·iĝ·is en la kaleŝ·o kaj
          nenie halt·ant·e vetur·is hejm·en ; mi ĉiam kun pez·a kor·o vetur·as al
          ni·aj kongres·oj ; ili ŝip-vetur·is al la land·o de la  ;
          ĉiu·j […] mar-vetur·as kun vi ; mi baldaŭ dev·is lern·i la
          vel-vetur·ad·on ; konvink·at·a, ke en aer-vetur·o trov·iĝ·as la est·ont·ec·o
          de l’ hom·ar·o ; vetur·i sur si·a par·o da krur·oj . {krur·o} ,
          {pasaĝer·o} .

   2.
          (pp vetur·il·oj) {Trans·lok·iĝ·i} : [ŝi] ne rimark·is, ke la ŝip·o
          vetur·as ; jen ĉar²·o vetur·as, vetur·ig·ist·o kri·as al la ĉeval·o ; la
          aŭtomobil¹·o vetur·is ankoraŭ kelk·ajn metr·ojn ; la trajn⁸·o vetur·is
          al la urb·o .

vetur·ig·i

   (tr)

   1.
          {Trans·port·i} per divers·aj rimed·oj: Matild⁽⁺⁾·o sekv·is per la okul·oj
          la blank·an fum·on de la lokomotiv·o, kiu vetur·ig·is fraŭl-in·on de
          Savinako al Pariz·o ; oni vetur·ig·is la sek·an fojn·on al la grand·aj
          sub·tegment·ej·oj ; kaj la profet·o lev·is la kadavr¹·on de la hom·o de
          Di·o kaj met·is ĝi·n sur la azen·on kaj vetur·ig·is ĝi·n re·turn·e ; mi
          cert·e ne risk·os vetur·ig·i vi·n al Bon~aer·o, dir·is la mar·ist·o, mi
          est·us pend·ig·at·a kaj vi ankaŭ ; kiam nokt·e li vetur·ig·is vir·in·ojn,
          li kutim·e atend·is antaŭ la en·ir·ej·o ĝis ili en·ir·os en la loĝ·ej·on,
          por ke iu ul·o ne embusk·u ili·n .

   2.
          {Direkt·i} vetur·il·on: mal·grand·a kaleŝ·o, vetur·ig·at·a de unu knab·o ;
          mi elekt·os kvar el ili por vetur·ig·i la ŝip·on ; li simpl·e
          tro·rapid·e vetur·ig·is la aŭt⁸·on sur la [kurb·o]plen·a voj·o .

vetur·ig·ist·o

          Hom·o, kiu direkt·as vetur·il·on: la vetur·ig·ist·o mal·supr·en~ir·is kaj
          skrap·is la best·ojn ; apud la bov·oj [ir·is] vetur·ig·ist·o kun
          mal·long·a vip·o ; vetur·ig·ist·o de komerc·aĵ·oj ; nur pro la vetur·ig·o
          de la bibliotek¹·o vetur·ig·ist·o postul·as naŭ×dek rubl¹·ojn, ĉar ĝi
          konsist·ig·os ne mal·pli ol dek ŝarĝ-vetur·il·oj . {aŭt⁸·ist·o} ,
          {koĉer⁽⁺⁾·o} , {pilot·o} , {ŝofor⁸·o}

vetur·il·o

          Il·o por trans·port·ad·o, konsist·ant·a esenc·e el ia+form·a kest·o, kaj
          plej~oft·e rad·oj  glit·il·oj: en somer·o ni vetur·as per divers·aj
          vetur·il·oj ; du vetur·il·ojn kaj kvar bov·ojn li don·is al la fil·oj ;
          ĉu pro la monoton⁶·a balad²·o de la rem·il·o, ĉu pro la balanc·iĝ·ad·o de
          la naĝ-vetur·il·o […]  la plej fort·e aflikt³·it·a hom·o mir·ind·e
          trankvil·iĝ·as ; antaŭ la palac·o halt·is grand·eg·a vetur·il·o en form·o
          de bark·o ; li·n salut·is la tint·ad·o kaj vip-krak·ad·o de
          glit-vetur·il·oj ; tram²-vetur·il·o pas·is, intern·e plen·a ;
          ĉeval-vetur·il·o ; svarm¹·is tiom da ĝendarm²·aj vetur·il·oj kaj
          helikopter⁸·oj ; vid·ant·e ŝarĝ-vetur·il·on de kon·at·a firma⁽⁺⁾·o ; la
          tri+foj·a al·ven·o […] de la poŝt-vetur·il·o est·is grav·a okaz·aĵ·o en la
          urb·et·o ; hom·oj, star·ant·aj sur la ĉerk-vetur·il·o por honor·i la
          mort·int·on en ties last·a voj·o ; mi trans·loĝ·ig·is la loĝ·ant·ar·on al
           , ĉar ili est·is lert·aj industri·ist·oj, kiu·j fabrik·is
          por ni·a arme¹·o ŝild·ojn kaj batal-vetur·il·ojn (kp {batal-ĉar²·o} ) ;
          zum·o de elektr¹·o-vetur·il·oj […] tra·penetr·is la aer·on ; jen ŝi
          pren·as la infan-vetur·il·on (vd {infan+ĉar²·et·o} ) kaj rapid·as sur la
          ŝose³·o ; mi sent·as, kvazaŭ mi kuŝ·us en la fojn·o-vetur·il·o ;
          strat+vend·ist·oj kun puŝ-vetur·il·oj (vd {puŝ-ĉar²·o, ĉar²·um·o} ) ; de unu
          ban·iĝ·ant·o al ali·a li vad³·as, demand·ant·e: „kie est·as la
          ban-vetur·il·o, numer·o tri×cent ok×dek kvin?“ ; la mar-vetur·il·o, kiu
          don·is al mi rifuĝ·ej·on, est·is grand·a Amerik⁸·a vel-ŝip·o ; oni […]
          likvid·is 93 tank⁹·ojn, 153 blend⁽⁺⁾·it·ajn trans·port·il·ojn kaj 339
          milit-vetur·il·ojn ; long·aj kolon·oj de tank⁹·oj, kanon¹·oj,
          kiras-vetur·il·oj kaj trup¹-port·il·oj pas·is ; knar⁴·ant·aj raŭp-vetur·il·oj
          ; star-vetur·il·o konsist·as el et·a platform⁽⁺⁾·o kun elektr¹·a motor¹·o, du
          flank·aj rad·oj, antaŭ·a vertikal·a stang·o kun horizontal·a
          bicikl¹·o-simil·a stir⁹·il·o por ambaŭ man·oj ; post unu (ter·a) hor·o, la
          spac-vetur·il·o re·ven·os . [list¹·o.gif] vetur·il·oj

vetur·il·ar·o

   1.
          Ar·o da vetur·il·oj de kun·vojaĝ·ant·oj, milit-ir·o ktp: fru+maten·e
          vetur·il·oj kun·vetur·is apud fortik·aĵ·o, akompan·ont·aj soldat·oj
          el·ir·is, […]  rajd·is, vetur·il·o kun li·aj hav·aĵ·oj vetur·is en
          vetur·il·ar·o ; li, sep×dek-jar·ul·o, decid·iĝ·is al·iĝ·i al la soldat·oj de
          la arme¹·a vetur·il·ar·o ; anstataŭ standard·oj vi port·us mort·o-tuk·ojn
          kaj sur la vetur·il·ar·o trans·port·us ĉerk·ojn ; tiu super·ec·o est·as
          la sam·a, kiel […] tiu de la fer-voj·oj kompar·e kun la iam·a
          mal·komfort·a kaj mal·rapid·a vetur·il·ar·o ; hom-help·a vetur·il·ar·o
          ating·as  -o, Siri⁸·o […] kaj help·os ĉirkaŭ 50 000 hom·ojn ;
          aŭd·iĝ·as la kant·o Cigan¹·a Vetur·il·ar·o . {karavan¹·o} , {konvoj⁽⁺⁾·o} ,
          {vagon·ar·o}

   2.
          Ĉiu·j vetur·il·oj kiu·j aparten·as al entrepren·o.

ĉirkaŭ·vetur·i

   (tr)

   1.
          Vetur·i ĉirkaŭ: la glit-vetur·il·o du+foj·e ĉirkaŭ·vetur·is la plac·on ;
          [li] ĉirkaŭ·vetur·is la kamp·ojn, parol·is kun la serv·ist·oj ; sur
          bel·eg·a ŝip·o […] ĉirkaŭ·vetur·i la tut·an mond·on .

   2.
          Vetur·i en la ĉirkaŭ·aĵ·o: [la vetur·il·on] tir·is du flav·aj bov·oj,
          kun kiu·j Georg·o hav·is la permes·on iom ĉirkaŭ·vetur·i .

vetur·ej·o

          Tiu part·o de plac·o, de urb·a strat·o  ali·a voj·o, kiu est·as
          destin¹·it·a por vetur·ad·o (kontrast¹·e al la {trotuar·oj} , gazon⁽⁺⁾·oj
          ktp): sam·e kiel ali+lok·e, sur strat·oj inter vetur·ej·o kaj
          pied+ir·ej·o est·as du·on+metr·a akv·o-flu·ej·o, rand·e de kiu est·as la
          beton⁹+blok³·abar·il·o“ ; fum·o lev·iĝ·as el iu vend·ej·o, kaj la
          fajr·o-brigad²·o ĵet·as mal·sek·ajn, fulg·ajn mebl·ojn sur la vetur·ej·on ;
          ŝi ek·salt·is de la vetur·ej·o sur la trotuar·on, prov·is rifuĝ·i en la
          en·ir·ej·o, sed la el·flu·ant·a publik·o bar·is al ŝi la voj·on .
          {strat·o} , {ŝose³·o}

el·vetur·i

   (ntr)

          El·ir·i vetur·ant·e: ili el·vetur·is ekster la urb·an pord·eg·on ; kiam
          la famili·o el·vetur·is en la arb·ar·on, la korb·o kun la manĝ·aĵ·oj
          star·is sur la genu·oj de la fi·lin·o ; haven·a komisi·o ĵus per la
          trans·ĵet·it·a pont·o for·las·as la ŝip·on, […] don·int·e la permes·on por
          el·vetur·o ; la maŝin·o est·is tro alt·a kaj ne pov·is el·vetur·i la
          hal·on .

en·vetur·i

   (ntr)

          En·ir·i vetur·ant·e: la kaleŝ·o en·vetur·is en la kort·on ; maten·e
          en·vetur·is la milit·aj maŝin·oj ; la vetur·il·oj ŝarĝ·it·aj per la
          mebl·aĵ·oj en·vetur·is en la bel·an strat·on ; la ĉar²·o en·vetur·is en la
          arb·ar·on kaj ĝust·e al la lok·o, kie oni de·hak·is la arb·ojn .

en·vetur·ig·i

   (tr)

   1.
          Vetur·e en·ir·ig·i: pol·aj dogan³·ist·oj mal·ebl·ig·is dimanĉ·e, ke en
          Pol-land·on est·u en·vetur·ig·it·aj kort-bird·oj […] el Rumani⁽⁺⁾·o ; brit⁹·aj
          instanc²·oj en·konduk·is rigor³·ajn kontrol·ojn kun·e kun pli·grand·ig·it·aj
          mon-pun·oj por tiu·j, kiu·j prov·is kontraŭ·leĝ·e en·vetur·ig·i hom·ojn .

   2.
          En·pren·i en vetur·il·on: ni en·vetur·ig·is la prezid·ant·on S-ro  , kiu ven·is por atend·i ni·n en  , por gvid·i ni·n
          ĝis la bien·o .

for·vetur·i

          Vetur·i for de ie: jung·u kaj for·vetur·u, […] ke vi·n ne re·ten·u la
          pluv·o ; ili for·vetur·is en fremd·ajn land·ojn ; kiam ili
          for·vetur·is, mi sekv·is ili·n kelk·an distanc¹·on ; for·vetur·is azen·id·o
          kaj re·ven·is azen·o . {de·ir·i}

glit-vetur·il·o

          {Vetur·il·o} kiu star·as sur glit·il·oj por ir·i sur neĝ·o, glaci·o,
          eventual¹·e akv·o: en vintr·o ni vetur·as per glit-vetur·il·o ; por si
          li ordon·is prepar·i mal·grand·an glit-vetur·il·on unu+ĉeval·an ; li
          al·lig·is si·an vetur-vetur·il·et·on al vetur-vetur·il·o grand·a kaj luks·a
          (tir·at·an de ĉeval·oj), kiu vetur·is sur la strat·ojn kaj post·e
          el·vetur·is ekster la urb·an pord·eg·on . {sled⁸·o}

kosm⁸·o-vetur·il·o, spac-vetur·il·o

          {Vetur·il·o} kapabl·a ir·i tra la kosm⁸·o: la projekt·o de traktat¹·o
          mal·permes·as […] la uz·ad·on  minac·on de fort·o kontraŭ satelit⁹·oj
           ali·a kosm⁸·o-vetur·il·o ; prototip²·o de unu+person·a spac-vetur·il·o jam
          ekzist·as, kaj la nov·a nukle⁽⁺⁾·a impuls¹·--sistem·o ŝajn·as ver·e
          promes-plen·a .

pet-vetur·i

          {Vojaĝ·i} en vetur·il·o, kies konduk·ant·on oni halt·ig·is sur la voj·o
          kaj pet·is pri trans·port·ad·o: mi serĉ·as amik·ojn kiu·j pet-vetur·ad·as
          ĉirkaŭ la mond·o, ŝat·us kun·vetur·i kaj hav·as spert·on pri tio ; ni
          inter·konsent·is ke mi komenc·u mi·an pet-vetur·ad·on je la ven·ont·a
          lund·o ; kiam li aŭt⁸·on dispon·is, ĉiam akcept·is en ĝi·n
          pet-vetur·ant·ojn, ver+ŝajn·e pro iu reciprok·a sent·o: li mem oft·e
          vojaĝ·is pet+vetur·e .

post·vetur·il·o

          Vetur·il·o tren·at·a de ali·a vetur·il·o: ni star·ig·u la tend·on kaj
          mal·plen·ig·u la aŭt⁸·on kaj la post·vetur·il·on . {vagon·o} , {tendr⁽⁺⁾·o} ,
          {rul-dom·o} {kaleŝ·o}

ŝarĝ-vetur·il·o

          Ĉia+spec·a vetur·il·o por trans·port·ad·o de ŝarĝ·oj: la port·ist·oj
          port·is de la ŝtup·ar·o kaj met·is sur la ŝarĝ-vetur·il·on grand·an
          kabinet⁵·an skrib-tabl·on ; la proviz·oj […] al·ven·os per
          ŝarĝ-vetur·il·oj ; tun⁸·oj de paper·o ĉiu·mon·at·e trans·port·at·aj de
          Luksemburg⁽⁺⁾·o far·e de la Eŭrop·a Parlament¹·o per ŝarĝ-vetur·il·oj por
          kun·sid·oj en Strasburg⁽⁺⁾·o kaj Brusel⁽⁺⁾·o . {kamion⁸·o}

re·vetur·i

   (ntr)

          Re·ven·i vetur·ant·e: la pram·ist·o [plend·is, ke li] dev·as ĉiam vetur·i
          kaj re·vetur·i kaj neniam liber·iĝ·as ; post kiam mi not·is la nom·on
          […], mi re·en·ir·is la kaleŝ·on por plu·e re·vetur·i hejm·en ; tra·nokt·i
          ĉe kon·at·oj kaj post·e re·vetur·i antaŭ·tag-mez·e ; post la manĝ·o la
          onkl·o rigard·is la horloĝ·on kaj dir·is, ke est·as temp·o por
          re·vetur·i .

tra·vetur·i

   (tr)

          Tra·ir·i vetur·ant·e: de~post du jar·oj, mi tra·vetur·as Eŭrop·on ; la
          voj·o, kiu·n ili dev·is tra·vetur·i, est·is long·a, […] preter mult·e da
          urb·oj kaj vilaĝ·oj ; li tra·vetur·is ankaŭ tiu·n urb·on, en kiu loĝ·is
          li·a vart·ist·in·o ; la faraon⁽⁺⁾·o tra·vetur·is la kort·on kaj halt·is .

trans·vetur·i

   (tr)

          Trans·ir·i vetur·ant·e: la vic·--reĝ·o trans·vetur·is sur la dekstr·an
          bord·on de Nil⁽⁺⁾·o ; kiam la kanal¹·o est·os pret·a, la tut·a fenici⁽⁺⁾·a kaj
          egipt⁽⁺⁾·a ŝip·ar·o trans·vetur·os en Ruĝ·an mar·on ; krak! ek·ĝem·is la
          ov·o-ŝel·o, ĉar ŝarĝ-vetur·il·o ĝi·n trans·vetur·is .

sur·vetur·i

   (tr)

   1.
          Vetur·i sur io·n: neniam iu triumf¹·ant·o sur·vetur·is tiel fier·e
          Kapitol⁽⁺⁾·on .

   2.
          {Akcident²·e} fal·ig·i kaj vetur·i sur iu·n: vid·u, kia grav·a event⁸·o:
          ĉef·redaktor·o de beletr⁹·a revu²·o sur·vetur·it·a de tram²·o ! akcident²·o?
          ĉu li·n sur·vetur·is aŭt⁸·o? ĉu li est·as vundita ?

   [artikol-versi⁹·o: 1.78 2023/12/12 20:10:29 ]
     __________________________________________________________________