vi

vi

   (pronom⭑·o)

          La⭑ al·parol⭑·at·o aŭ⭑ al·parol⭑·at·oj (gramatik⭑·e: du⭑·a person⭑·o).

        a)
                Unu⭑+nombr⭑·e – la⭑ al·parol⭑·at·o: sinjor⭑·o, vi est⭑·as ne·ĝentil⭑·a .
                {ci}

        b)
                Mult⭑·e~nombr⭑·e – la⭑ al·parol⭑·at·oj: vi est⭑·as infan⭑·oj .

vi⭑·a

          Posed⭑·at·a de⭑ vi, rilat⭑·a al⭑ vi.

        a)
                Unu⭑+nombr⭑·e – rilat⭑·a al⭑ unu⭑ al·parol⭑·at·o: vi erar⭑·as, sinjor⭑·o:
                vi⭑·a pan⭑·o est⭑·as mal·pli⭑ freŝ⭑·a, ol⭑ mi⭑·a .

        b)
                Mult⭑·e~nombr⭑·e – rilat⭑·a al⭑ plur⁴·aj al·parol⭑·at·oj: esperant⭑·ist·oj
                en⭑ Angl⭑·uj·o ... grand⭑·a kaj⭑ grav⭑·a est⭑·as vi⭑·a rol¹·o .

vi⭑·um·i

   (tr)

          Al·parol⭑·i per⭑ „vi“: mi hav⭑·is matematik¹·an fuŝ⭑+instru⭑·ist·on..., kiu
          unu⭑·e vi⭑·um·is ĉiu·jn lern⭑·ej·an·ojn eĉ⭑ mi⭑·an tiam⭑ 10-jar⭑·an frat⭑·et·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.122 2023/10/21 16:50:36 ]
     __________________________________________________________________