vidu ankaŭ la klarigojn
vic·/·o

vic·o

   1.
          {Sin⁸-sekv·o} da person·oj  objekt·oj aranĝ·it·aj laŭ unu lini·o, unu
          apud  post ali·a: Nil⁽⁺⁾·o ĝis Memfis⁽⁺⁾·o flu·as inter du mont·aj vic·oj
          ; bird·oj […] flug·e sekv·is en du long·aj vic·oj ; la last·a en la
          vic·o ; tulip·oj star·is en du long·aj vic·oj ; vic·o da salik·oj ;
          mal·grand·aj palac·oj kun vic·oj de kolon·oj ; en·ir·is en du vic·oj
          dek·o da gvardi·ist·oj ; proksim·e […] star·is la regiment·oj, en
          mal·dens·aj vic·oj (kp {falang²·o} ) ; la Filiŝt¹⁰·oj star·ig·is si·ajn
          vic·ojn kontraŭ  ; id·ist·o en·ŝtel·iĝ·is en la esperant·aj
          vic·oj por sabot⁽⁺⁾·i ni·an afer·on ; kiam mi […] trov·iĝ·is iam en la
          fest+ĉambr·eg·o […] por aŭskult·i koncert¹·on, sur la tri·a vic·o de
          apog-seĝ·oj lini·iĝ·ant·aj antaŭ mi, sid·is rav·a jun·ul·in·o ; jun·a vir·o
          […] rid·et·e montr·ant·a vic·on da bel·eg·aj dent·oj ; dent+vic·aj
          fronton¹·oj (prezent·ant·aj vic·on da dent·oj). {ar·o} , {ĉen·o} ,
          {procesi¹·o} , {seri·o} , {spalir·o}

   2.
          Long·a sin⁸-sekv·o da {okaz·o} j  moment·oj en la temp·o: dediĉ·i
          tut·an vic·on da jar·oj al la el·lern·ad·o de [la latin⁽⁺⁾·a] lingv·o ;
          pas·os kred·ebl·e ankoraŭ vic·o da jar·oj, […] antaŭ ol la afer·o
          est·os decid·it·a ; post long·a vic·o da batal·ad·o kaj sufer·oj ; vic·o
          da konsider·oj, kiu·j […] ankoraŭ ne al·pren·is en ŝi·a mens³·o tre
          preciz·ajn form·ojn ; tra·kur·is li·an du·on-frenez·an kap·on,
          fulm·o-rapid·e, vic·o da konfuz·aj demand·oj ; bon·e li re·memor·ad·is la
          tut·an vic·on da okaz·oj .

   3.
          En {seri·o} da altern·aj mov·oj  ag·oj, {moment·o} , je kiu ĉiu el
          ili plen·um·iĝ·as: kiam mi·a vic·o al·ven·is […], oni dir·is ke […] mi
          dev·as pag·i pli ol mi hav·is ; mi don·is al ŝi mi·an vic·on deklam¹·i ;
          atend·u vi·an vic·on, baldaŭ vi ne plu rid·os ; nun est·as vi·a vic·o
          mort·i ; ĝis nun […] oni atak·ad·is ali·ajn urb·ojn, nun ven·is la
          vic·o al ni·a urb·o ; rapid·e [la baston·o] labor·is kaj neniu atend·is
          long·e si·an vic·on ; antaŭ ĉio zorg·u ofic·on, – plezur·o atend·os
          si·an vic·on .

   4.
          (en ar·o  ) {Bild¹·ig·o} de iu sub·ar·o de la ar·o de entjer⁽⁺⁾·oj al
           : entjer⁽⁺⁾·a, racional⁽⁺⁾·a, reel⁽⁺⁾·a, kompleks⁽⁺⁾·a vic·o (vic·o de
          entjer⁽⁺⁾·oj, ks); la vic·o de ĉiu·j entjer⁽⁺⁾·aj kvadrat¹·oj (la bild¹·ig·o,
          kiu ĵet·as natur-al·an entjer⁽⁺⁾·on  al  ). {famili·o} ;
          Specif⁹·aj vic·oj: {polinom⁽⁺⁾·o} , {progresi⁽⁺⁾·o} , {seri·o} , {fini⁽⁺⁾·a
          vic·o} , {vic·o de funkci¹·oj} , {sub·vic·o} ; Rimark·ind·aj vic·oj:
          {koŝi⁽⁺⁾·a vic·o} , {aritmetik¹·a vic·o} , {geometri¹·a vic·o} , {harmon⁽⁺⁾·a
          vic·o} ; Teĥnik³·aj termin·oj lig·it·aj kun vic·oj: {term⁽⁺⁾·o} , {indic⁽⁺⁾·o}
          ; Rimark·ind·aj ec·oj de vic·o: {barit⁽⁺⁾·a} , {konstant·a} , {kresk·ant·a}
          , {mal·kresk·ant·a} , {konverĝ⁽⁺⁾·a} ; Rimark·ind·aj punkt·oj rilat·e
          vic·on: {adher⁽⁺⁾·a} punkt·o, {limes⁽⁺⁾·o} .

          Rim.: La noci⁽⁺⁾·o vic·o serv·as por formal²·e parol·i pri sin⁸-sekv·oj da
          element¹·oj el  , ekz-e la sin⁸-sekv·o  de ĉiu·j
          invers⁴·oj de pozitiv¹·aj entjer⁽⁺⁾·oj. Anstataŭ uz·i funkci¹·ec·an
          skrib·aĵ·on por sign·i vic·on, oni kutim·e prefer·as skrib·i
           . La bild¹·on de  per  oni nom·as la  -a
          term⁽⁺⁾·o de la vic·o kaj oni sign·as per  . Konform·e kun tia
          skrib·aĵ·o  est·as nom·at·a la indic⁽⁺⁾·o.

vic-

   1.
          Help·a kaj laŭ·bezon·e anstataŭ·ant·a kiam mank·as la normal¹·a
          plen·um·ant·o: vi hav·u la bon·ec·on, elekt·i kiel help·on por mi,
          kelk·ajn vic-prezid·ant·ojn ; li est·os far·it·a vic-reĝ·o de la nov·e
          mal·kovr·ot·aj land·oj ; la mal·grand·a vic-graf·o de Prelongo tut·e ne
          simil·as si·an patr·on ; vic-urb·estr·in·o .

   2.
          Bo·parenc·a tra ali·a par·ul·o de la patr·o  de la patr·in·o, ol tiu,
          de kiu oni nask·iĝ·is; {stif-} : la jun·a frat·o de mi·a vic-patr·in·o
          edz·iĝ·is al Lili·an·e ; mi·a patr·in·o, mi·a vic-frat·in·o  , mi·a
          du·on-frat·in·o  . {du·on-^2}

vic·e

          Laŭ vic·o  vic·oj: cent salon·oj trov·iĝ·is vic·e unu post la ali·aj
          ; lucern²·oj vic·e star·ant·aj ; en la last·a temp·o li flam·iĝ·is vic·e
          al festen·oj, administr·aj okup·oj, pi·ec·o, por fin·e re·ven·i al la
          festen·oj .

vic·e de

   (prepozici·aĵ·o)

          {Anstataŭ} , {nom·e de} : ili pov·as, almenaŭ dum la daŭr·o de
          mal·long·a mandat¹·o, parol·i vic·e de la tut·a komun·um·o .

vic·ig·i

          {Aranĝ·i} laŭ vic·oj: fask·et·o da mal·grand·aj fiŝ·oj, vic·ig·it·aj sur
          ŝnur·et·o ; la ge·lern·ant·oj vic·ig·is si·n en la koridor¹·o kaj marŝ·is
          en la klas-ĉambr·on ; star·ant·e apart·e, [liter·oj] hav·as nenia·n
          signif·on, sed kiam ili est·as vic·ig·it·aj ... ha ; Kiel brav·aj
          grenadir⁽⁺⁾·oj, / Vic·ig·it·aj flank·'-ĉe-flank·o, / Sur bret·ar·' de l'
          libr·o-ŝrank·o / Ili star·as en spalir·oj ; la orator¹·o parol·as pri ĝi
          sistem·e, vic·ig·ant·e unu pens·on post la ali·a laŭ cert·a ord·o ; oni
          pov·us vic·ig·i ankoraŭ mult·ajn tia·jn  simil·ajn opini·ojn .

vic·iĝ·i

          Form·iĝ·i, lok·iĝ·i laŭ vic·oj: ne vic·iĝ·ant·e, ili star·is dis·amas·e ;
          la griz·a procesi¹·o dev·is vic·iĝ·i laŭ la rand·o de la fos·aĵ·o ; sur
          mult+etaĝ·aj bret·oj vic·iĝ·is dik·aj foliant⁽⁺⁾·oj, le⁽⁺⁾-de·bind·it·aj,
          korpulent⁽⁺⁾·aj ; ekster·e vic·iĝ·is pli ol mil·o da ŝarĝ-aŭt⁸·oj ĉiu+spec·aj
          ; unu fakt¹·o sen·per·e sekv·u la ali·an, tiel ke ili logik¹·e vic·iĝ·u ;
           vic·iĝ·is inter la plej sukces·ajn pedagog⁴·ojn .

vic·ul·o

          Tiu, kiu help·as ĉef·ul·on, li·n okaz·e de bezon·o anstataŭ·as;
          {asist⁸·ant·o} , {adjunkt⁽⁺⁾·o} : la ŝerif⁽⁺⁾·oj kaj […] ili·aj vic·ul·oj ;
          du×dek tri person·oj en·tut·e, kun si·aj vic·ul·oj, far·as ne far·asfundament·ajn decid·oj ; ili dev·is plen·um·i special·an kutim·iĝ·an
          kurs¹·et·on, […] por ke Karl⁽⁺⁾·o kaj li·a vic·ul·o,  , ek·lern·u
          nov·ajn teknik³·ojn .

vic·um·i

          Atend·ad·i en vic·o: mi du hor·ojn vic·um·is en Gribojedovo ; ni dev·is
          vic·um·i en la koridor¹·o ; la plur⁴+semajn·an vic·um·ad·on por la brit⁹·a
          viz⁴·o en Moskv⁽⁺⁾·o mirakl¹·e anstataŭ·is nur unu+hor·a atend·ad·o en la
          konsul²·ej·o .

al·vic·iĝ·i

          Al·don·iĝ·i al vic·o: tiu sukces·o al·vic·iĝ·is al la antaŭ·aj; ĝeneral¹·a
          direktor¹·o […] propon·as al ili: „la konsum·ant·o dev·as lern·i
          plej~bon·ig·i si·an buĝet⁸·on […] “, soci³+scienc·ist·o al·vic·iĝ·as: „oni
          pov·as tre bon·e pag·i […]“ .

en·vic·ig·i

   (tr)

          En·ŝov·i, al·met·i al la element¹·oj de vic·o: la natur·o est·is kvazaŭ
          ĉirkaŭ·tranĉ·it·a, al·lig·it·a kaj en·vic·ig·it·a, mal·natur·ig·it·a, kiel en
          mal·nov·a+mod·a Franc·a ĝarden·o ; la oficir·o en·vic·ig·as la soldat·ojn
          por dis·don·i egal+part·e la akv·on ; malgraŭ mi·a diplom¹·o, ricev·it·a
          de la oksford⁽⁺⁾·a universitat·o, mi est·os, por mi·a hont·o, en·vic·ig·it·a
          al iu mal·supr·a lern·ej·o .

en·vic·iĝ·i

          Met·iĝ·i en la vic·ojn: [ili], milit-kapabl·aj, kaj ir·ant·aj en
          milit·on kun ĉia·j batal·il·oj, est·is kvin×dek mil, por en·vic·iĝ·i en
          konkord³·o ; mi dev·is en·vic·iĝ·i kaj sen·protest¹·e marŝ·ad·i kun la
          furioz·ul·oj ; la de·monstr·ant·oj, jam en·vic·iĝ·int·aj apud la ĉef·a
          en·ir·ej·o, est·is atend·ant·aj ; ni·a afer·o est·os solid²·a nur kiam la
          aĉet·int·oj de gramatik·oj ne for·las·os esperant·on post kelk·a temp·o,
          sed en·vic·iĝ·os en SAT por util·ig·i si·an lern·an akir·aĵ·on .

laŭ·vic·e

          Ĉiu je si·a vic·o, {unu post la ali·a} : laŭ·vic·e kant·i; li for·ir·is
          kaj tra·pas·is laŭ·vic·e la Gal·at·uj·an kaj Frigi⁽⁺⁾·an region·on ; am·as,
          ne am·as murmur·et·ad·is la ĉarm·a  , de·ŝir·ant·e laŭ·vic·e la
          neĝ·o-blank·ajn foli·et·ojn de kamp·a astr¹·o ;  streĉ·e rigard·is
          laŭ·vic·e ĉiu·n el la par·oj da man·oj, kiu·j mov·iĝ·ad·is ĉe la
          long+form·a tabl·o . {altern·a} , {sin⁸+sekv·a}

si·a+vic·e

          Je si·a vic·o, post antaŭ·a okaz·aĵ·o; je si·a lok·o en mem·simil·a
          hierarĥi³·o: [la] branĉ·ar·o etend·iĝ·is sur la spac·o de kelk·aj mejl·oj
          ĉirkaŭ·e, […] ĉiu el ĝi·aj plej mal·grand·aj branĉ·oj est·as si·a+vic·e
          tut·a arb·o ; ĉiu skrib·ist·o kaj ĉiu intendant²·o mal·super·a kolekt·is
          nov·aĵ·ojn de dek·o da sub·intendant²·oj kaj sub·skrib·ist·oj, kaj tiu·j
          si·a+vic·e de dek mal·super·aj ofic·ist·oj ; la akcept·o de vi·a tre dub·a
          kaj baldaŭ si·a+vic·e kritik·ot·a pli·bon·aĵ·o ruin·ig·us la labor·on de
          du×dek-jar·a disciplin²·a kaj sukces·a labor·ad·o ; pri·lingv·aj ide·oj […]
          al·port·is al esperant·o pedant¹·ec·on […] tio si·a+vic·e kaŭz·is
          ne·neces·an grand·iĝ·on de la radik·ar·o . {mem^1} , sam·e {kiel} ,
          {si·a+flank·e} , {simil·e al}

sub·vic·o

          (de {vic·o}  ) Tia vic·o  , ke ĝi·a {font·o-ar·o} est·as sub·ar·o
          de la font·o-ar·o de  , kaj ke ĉiu term⁽⁺⁾·o de  est·as term⁽⁺⁾·o
          ankaŭ de  por la sam·a indic⁽⁺⁾·o: trov·i la plej long·an komun·an
          sub·vic·on ; ĉiu ajn ne·fini⁽⁺⁾·a sub·vic·o de koŝi⁽⁺⁾·a vic·o est·as koŝi⁽⁺⁾·a.

sur·vic·ig·i

          Vic·ig·i sur io: frag·oj sur·vic·ig·it·aj sur trunk·et·o de pajl·o ; la
          famili·o de  al·vetur·ig·is kun si tre mult·e da cep⁸·o, da
          sur·vic·ig·it·a sur ŝnur·et·oj sek·a paprik⁹·o en silikv⁽⁺⁾·oj […] .

unu·a+vic·e

          En unu·a vic·o, antaŭ ali·aj, {prioritat⁽⁺⁾·e} , {antaŭ ĉio} : [la
          hund·o] mov·as si·n konstant·e, salt·ad·as, kur·ad·as tie·n-re·en, gvid·as,
          ord·ig·as kaj unu·a+vic·e kaj {ĉef·e} li boj·as sur la pont·o ; se oni
          komenc·us konstru·i, oni unu·a+vic·e dev·us hav·i bon·an plank·on el
          cement·o ; est·as jam temp·o, ke unu·a+vic·e la lingv·ist·oj, kies
          profesi·o ja est·as okup·iĝ·i pri lingv·oj, komenc·u nom·i la afer·ojn
          laŭ ili·aj ver·aj nom·oj ; la koler·o de la di·o murmur·is unu·a+vic·e
          kontraŭ tia+spec·aj herez·ul·oj . {unu·e}

anser-vic·e

          Ir·ant·e unu mal·antaŭ la ali·a, kiel kutim·e paŝ·as {anser·oj} : la
          kolon·o ·is ĉen·o, ni mov·is ni·n anser-vic·e ; la voj·et·o pli kaj pli
          mal·larĝ·iĝ·as proksim·e al la pint·o, tiel ke sur la fin·a part·o oni
          dev·as grimp³·i anser-vic·e ; oni dev·is ir·i anser-vic·e, vad³·ant·e laŭ
          mal·larĝ·aj koridor¹·oj de best·aj pad⁽⁺⁾·oj .

atend·o-vic·o

          Vic·o da atend·ant·oj:  jam star·is en la atend·o-vic·o […]
          ebl·is ricev·i, por kelk·aj kopek·oj, te·on, kaf·on, bulk·ojn ; ŝi
          rigard·is la titol·on de la film⁸·o kaj met·is si·n en la atend·o-vic·on
          ; ĉe tiu pord·o est·is atend·o-vic·o, sed ne tro grand·a, ne pli ol
          cent kvin×dek hom·oj . {vic·um·i}

parol-vic·o

          Moment·o, kiam iu pov·as parol·i post ali·aj kaj antaŭ ali·aj: [li]
          ced·is la parol-vic·on al [ali·a] ; en la babil·ej·oj oni ĝeneral¹·e
          bon·e sekv·is la etiket³·onparol·i nur kiam la man·o est·as lev·it·a
          kaj la parol-vic·o est·as don·it·a .

par+vic·iĝ·i

   (ntr)

          Vic·iĝ·i, du·op·e star·ant·e en ĉiu vic·o: la vir·oj grup·iĝ·is kun si·a
          gvid·ant·o ĉirkaŭ ĝi, post ili la vir·in·oj par-vic·iĝ·ant·e laŭ si·a ·o
          .

aritmetik¹·a vic·o

          {aritmetik¹·a progresi⁽⁺⁾·o.}

fini⁽⁺⁾·a vic·o, fini⁽⁺⁾-long·a vic·o

          {Vic·o} , kies {font·o-ar·o} est·as fini⁽⁺⁾·a.

          Rim.: Fini⁽⁺⁾-long·aj vic·oj est·as prezent·ebl·aj per {opoj} kaj oni
          oft·e konfuz·as ambaŭ noci⁽⁺⁾·ojn.

geometri¹·a vic·o

          {geometri¹·a progresi⁽⁺⁾·o.}

harmon⁽⁺⁾·a vic·o

          {harmon⁽⁺⁾·a progresi⁽⁺⁾·o.}

koŝi⁽⁺⁾·a vic·o, koŝ⁽⁺⁾·i-vic·o

          Tia {vic·o} en {metrik²·a spac·o} , ke la distanc¹·o inter du ĝi·aj
          term⁽⁺⁾·oj pov·as ·i arbitr·e mal·grand·a, se la indic⁽⁺⁾·oj est·as sufiĉ·e
          grand·aj: konverĝ⁽⁺⁾·ant·a vic·o est·as koŝi⁽⁺⁾·a; en la metrik²·a spac·o de
          reel⁽⁺⁾·oj ĉiu koŝi⁽⁺⁾·a vic·o konverĝ⁽⁺⁾·as. {komplet²·a} , {Koŝi⁽⁺⁾·o} .

vic·o de funkci¹·oj, funkci¹-vic·o

          {Vic·o} , kies term⁽⁺⁾·oj est·as {funkci¹·oj} . {simpl·e konverĝ⁽⁺⁾·a} ,
          {unu+form·e konverĝ⁽⁺⁾·a} , {konverĝ⁽⁺⁾·a en mezur·o} .

          Rim.: En trov·ebl·asfunkci¹-al·a vic·o“, kun la ekzot⁽⁺⁾·a adjektiv·a
          form·o respond·a alfunkci¹·o“.

   [artikol-versi⁹·o: 1.155 2023/10/21 16:50:36 ]
     __________________________________________________________________