viŝ⭑·/·i

viŝ⭑·i

   (tr)

          Pur⭑·ig·e {frot⭑·i} .

        a)
                {Pur⭑·ig·i} objekt⭑·on, frot⭑·ant·e ĝi·n per⭑ io, kio for·ig⭑·as polv⭑·on
                aŭ⭑ mal·sek⭑·ec·on: ŝi manĝ⭑·as, viŝ⭑·as la⭑ buŝ⭑·on ; [li] komenc⭑·is
                lav⭑·i la⭑ pied⭑·ojn de⭑ la⭑ disĉipl³·oj kaj⭑ viŝ⭑·i ili·n per⭑ la⭑ tuk⭑·o
                ; ŝi komenc⭑·is pri·verŝ⭑·i li⭑·ajn pied⭑·ojn per⭑ si⭑·aj larm⭑·oj, kaj⭑
                viŝ⭑·is ili·n per⭑ la⭑ har⭑·oj de⭑ si⭑·a kap⭑·o ; li tiel⭑ ek·plor⭑·is, ke⭑
                […] li dev⭑·is viŝ⭑·i al⭑ si la⭑ okul⭑·ojn per⭑ si⭑·a nokt⭑·a rob²·o ;
                [li] viŝ⭑·is si⭑·ajn okul⭑-vitr⭑·ojn, sur·met⭑·is ili·n de·nov⭑·e ; [tiu]
                agord⭑·ist·oj […] ja⭑ sci⭑·as agord⭑·i la⭑ son⭑·il·ar·on, kaj⭑ pli⭑·e per⭑
                ole⭑·a ĉifon⭑·o aŭ⭑ io tra·viŝ⭑·as ĝi·n ; man⭑-viŝ⭑·il·o est⭑·as mal·grand⭑·a
                tuk⭑·o por⭑ viŝ⭑·i al⭑ si la⭑ man⭑·ojn .

        b)
                For·ig⭑·i mal·pur⭑·aĵ·on de⭑ objekt⭑·o per⭑ frot⭑·ad·o, {de·viŝ⭑·i} : viŝ⭑·i
                la⭑ polv⭑·on de⭑ l'⭑ plank⭑·o ; [ŝi] viŝ⭑·is al⭑ li la⭑ larm⭑·ojn per⭑
                la⭑ manik⭑·o ; [li] viŝ⭑·is al⭑ si la⭑ ŝvit⭑·on de⭑ la⭑ vizaĝ⭑·o .

de·viŝ⭑·i

   (tr)

          For·ig⭑·i viŝ⭑·ant·e: la⭑ pork⭑·o-paŝt⭑·ist·o [...] de·viŝ⭑·is al⭑ si de⭑ la⭑
          vizaĝ⭑·o la⭑ nigr⭑·an kaj⭑ brun⭑·an farb⁸·on ; por⭑ ke⭑ la⭑ riĉ⭑·a  pov⭑·u de·viŝ⭑·i al⭑ si de⭑ la⭑ buŝ⭑·o la⭑ sek⭑~vin⭑-ber⭑·an saŭc⭑·on kaj⭑
          kares⭑·i al⭑ si la⭑ ventr⭑·on […], mi las⭑·u paf⭑+mort⭑·ig·i mi·n ? io·n de⭑
          ili⭑·a mal·egal⭑·ec·o la⭑ for·pas⭑·int·aj tri⭑ jar⭑·oj de·viŝ⭑·is .

el·viŝ⭑·i

   (tr)

   1.
          Komplet²·e viŝ⭑·i: mi el·viŝ⭑·os Jerusalem⁽⁺⁾·on, kiel⭑ oni el·viŝ⭑·as plad⭑·on .

   2.
          {For·viŝ⭑·i} : la⭑ satan¹·oj si·n fest⭑·e ornam⭑·as, el·viŝ⭑·as al⭑ si la⭑
          mil⭑+jar⭑·an fulg⭑·on el⭑ la⭑ okul⭑-har⭑·oj ; la⭑ jar⭑·oj […] el·viŝ⭑·is la⭑
          legend⭑·ajn re·memor⭑·ojn […] el⭑ la⭑ kap⭑·o de⭑ la⭑ hom⭑·oj ; ili⭑·a pek⭑·o ne⭑
          el·viŝ⭑·iĝ·u ; li⭑·a hont⭑·o ne⭑ el·viŝ⭑·iĝ·as. {esting⭑·i} , {pal⭑·ig·i^2}

for·viŝ⭑·i

   (tr)

          Komplet²·e {for·ig⭑·i} per⭑ viŝ⭑·o: for·viŝ⭑·i la⭑ larm⭑·ojn ; Mi for·viŝ⭑·os
          ili⭑·an nom⭑·on el⭑ sub⭑ la⭑ ĉiel⭑·o ; ho⭑ mi⭑·a Di⭑·o, […] ne⭑ for·viŝ⭑·u mi⭑·ajn
          bon⭑·ajn ag⭑·ojn ; For·viŝ⭑·u vi⭑·ajn larm⭑·ojn, // ― jen⭑ mi⭑·a naz⭑·o-tuk⭑·' ;
          Sed⭑ de⭑ l’ tabul⭑·o de⭑ memor⭑·o mi⭑·a // For·viŝ⭑·os mi nun⭑ ĉio·n, kio
          rest⭑·is ; [li] for·viŝ⭑·is per⭑ la⭑ brak⭑·o la⭑ ŝvit⭑·on sur⭑ la⭑ frunt⭑·o ; la⭑
          silent⭑·o mild²·e for·viŝ⭑·is dolor⭑·ig·ajn pens⭑·ojn ; la⭑ temp⭑·o for·viŝ⭑·os
          tiu·n makul⭑·on el⭑ vi⭑·a intern⭑·a viv⭑·o .

   {esting⭑·i} , {mal·aper⭑·ig·i}

ne·for·viŝ⭑·ebl·a

   1.
          Tia, ke⭑ oni ne⭑ pov⭑·as komplet²·e for·ig⭑·i ĝi·n per⭑ viŝ⭑·o: [la⭑] sang⭑·o
          […] las⭑·is ne·for·viŝ⭑·ebl·ajn makul⭑·ojn sur⭑ la⭑ portik²·a kolon⭑·o ; ĉie
          […] patr⭑·in·o  post·las⭑·is si⭑·ajn ne·for·viŝ⭑·ebl·ajn spur⁸·ojn .

   2.
          Tia, ke⭑ oni ne⭑ pov⭑·as forges⭑·i ĝi·n: nur⭑·a memor⭑·o — sed⭑ turment⭑·ant·a
          kaj⭑ ne·for·viŝ⭑·ebl·a memor⭑·o ; tiu sent⭑·o […] de⭑ dis·iĝ⭑·o, kaj⭑ tamen⭑
          ankoraŭ⭑ de⭑ ne·for·viŝ⭑·ebl·a kun·est⭑·o kun⭑ la⭑ am⭑·at·o . {ne·forges⭑·ebl·a}

viŝ⭑·il·o

   1.
          {Tuk⭑·o} por⭑ viŝ⭑·i si⭑·an man⭑·ojn aŭ⭑ ali⭑·ajn part⭑·ojn de⭑ la⭑ korp⭑·o: la⭑
          lav⭑·ist·in·o al·port⭑·is mi⭑·an tol⭑·aĵ·on: ĉemiz⭑·ojn, kol⭑·um·ojn, man⭑·um·ojn
          kaj⭑ viŝ⭑·il·ojn ; mi el·tord⭑·is grand⭑·an viŝ⭑·il·on, tremp⭑·it·an en⭑
          mal·varm⭑·an akv⭑·on, met⭑·is ĝi·n ĉirkaŭ⭑ li⭑·an kol⭑·on kaj⭑ en·volv⭑·is li·n en⭑
          lan⭑·ajn lit⭑-kovr⭑·il·ojn . {ban⭑-tuk⭑·o} , {man⭑-tuk⭑·o} , {naz⭑-tuk⭑·o}

   2.
          Ĉio, kio serv⭑·as por⭑ viŝ⭑·i (tuk⭑·o, spong⭑·o, bros⭑·o kc): plum⭑-viŝ⭑·il·o ;
          delikat⭑·a led⭑·o de⭑ la⭑ ĉam⭑·o [util⭑·as] kiel⭑ viŝ⭑·il·o por⭑ pur⭑·ig·i la⭑
          vi⭑~tro·plat⭑·ojn . {ĉifon⭑·o^1} , {spong⭑·o}

glac⁽⁺⁾·o-viŝ⭑·il·o

          Aparat¹·o por⭑ pur⭑·ig·i la⭑ antaŭ⭑·an aŭ⭑ post⭑·an glac⁽⁺⁾·on de⭑ vetur⭑·il·o:
          princ⭑·o  , invent⁸·is glac⁽⁺⁾·o-viŝ⭑·il·on du⭑ jar⭑·ojn post⭑
          uson⁹·an·in·o  kaj⭑ anonc⭑·is la⭑ invent⁸·aĵ·on en⭑ 1905 por⭑
          patent⭑·o .

polv⭑·o-viŝ⭑·il·o

          Il⭑·o per⭑ kiu oni viŝ⭑·e for·ig⭑·as polv⭑·on: en⭑ unu⭑ angul⭑·o star⭑·is
          kolor⭑+plum⭑·a polv⭑·o-viŝ⭑·il·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.47 2024/01/31 12:37:58 ]
     __________________________________________________________________