vokativ²·/·o

vokativ²·o

          En⭑ kelk⭑·aj lingv⭑·oj, {kaz⭑·o} indik³·ant·a la⭑ al·parol⭑·at·an person⭑·on:
          [en⭑] la⭑ titol⭑·o „Di⭑·o, ben⭑·u Uson⁹·on!“, […] pro⭑ la⭑ kom⭑·o, „Di⭑·o” est⭑·as
          inter·pretend⭑·a ne⭑ kiel⭑ subjekt⭑·o, sed⭑ kiel⭑ vokativ²·o, […] (kiel⭑ en⭑
          la⭑ rus⭑·a formul¹·o  ) ; la⭑ ĉeĥ⁽⁺⁾·a kiel⭑ fleksi¹·a
          lingv⭑·o uz⭑·as 7 deklinaci⭑·ajn kaz⭑·ojn: 1. {nominativ⭑·o} ( 
          vir⭑·in·o) 2. {genitiv⭑·o} (  de⭑ vir⭑·in·o) 3. {dativ⭑·o} ( 
          al⭑ vir⭑·in·o) 4. {akuzativ⭑·o} (  vir⭑·in·on) 5. vokativ²·o ( 
          ! vir⭑·in·o!) 6. lok⭑·at-iv⁽⁺⁾·o (  pri⭑ vir⭑·in·o) 7. instrumental⁽⁺⁾·o (
           per⭑ vir⭑·in·o) . {vok⭑-kaz⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/21 16:50:36 ]
     __________________________________________________________________