vidu ankaŭ la klarigojn
volont·/·e

volont·e

          {Konsent·e} kaj {kontent·e} , laŭ vol·o kaj {plaĉ·o} : mi volont·e
          plen·um·is li·an dezir·on ; ŝi […] volont·e labor·as per si·aj man·oj ;
          li est·as vir·o just·a […] kaj [li] aŭskult·is li·n volont·e ; ili
          volont·e ricev·is li·n en la ŝip·on ; nun mi volont·e mort·os, vid·int·e
          vi·an vizaĝ·on, ĉar vi viv·as ankoraŭ ; kiom mult·e el si·a riĉ·ec·o li
          plej volont·e for·don·us, por posed·i ankoraŭ si·ajn infan·ojn ;
          maten·e ŝi volont·e rest·ad·is pli long·e en la lit·o ; sat·a stomak·o
          ne lern·as volont·e ; ju pli fru·e, des pli cert·eju pli volont·e,
          des pli lert·e . {bon~vol·i} , {em·a} , {inklin·a} , {liber+vol·a} ,
          {prefer·e} , {pret·a}

volont·ec·o

          Vol·o ag·i komplez·e laŭ ies dezir·o: kun volont·ec·o mi far·os al Vi
          ofer-don·on ; kie ekzist·as la volont·ec·o, ĝi est·os akcept·it·a laŭ la
          hav·o, ne laŭ la ne·hav·o ; ĉiu el·lern·ad·us tiu·n inter·naci·an lingv·on
          kun la plej grand·a volont·ec·o kaj fervor·ec·o . {pret·ec·o} ,
          {komplez·em·o} , {konsent·em·o} , {obe·em·o} , {serv·em·o}

volont·i

   (x)

          Bon~vol·i, est·i favor·e humor·ant·a por io, si·n propon·i por ĝi:
          pra·av·o  , […] – obe·a al la ordon·o de Etern·ul·ovolont·is ofer+mort·ig·i si·an propr·an fil·et·on ; volont·u eksplik⁽⁺⁾·i al
          mi […] ; mi volont·astut·e volont·asde·met·i ĉiu·jn mi·ajn ĝoj·ojn
          en tiu ĉi viv·o, por help·i konserv·i tiu·n ĉi Reg·ist·ar·on .
          {inklin·i}

volont·ig·i

   (tr)

          Inklin·ig·i, taŭg·e humor·ig·i iu·n por io.

volont·ul·i

          Serv·i kiel volont·ul·o, propr·a+vol·e kaj sen·rekompenc·e: mi
          volont·ul·as en antropozofi⁽⁺⁾·a lern·ej·o ; mult·aj irland⁸·an·oj
          volont·ul·is kaj milit-serv·is en arme¹·oj kaj san~serv·oj brit⁹·aj ; du
          polic·ist·oj volont·ul·is far·iĝ·i atest·ant·oj kaj oni plen·um·is ĉiu·jn
          paŝ·ojn de la ge·edz·ig·a procedur²·o ; ŝi ven·is al Eŭrop·o por
          volont·ul·i ĉe Universal·a Esperant·o-asoci¹·o .

volont·ul·o

          Iu, kiu far·as io·n propr·a+vol·e, sen dev·ig·o  rekompenc·o;
          mem·vol·ul·o: volont·ul·a komsomol⁽⁺⁾·a ripoz-tag-labor·o ; taĉment·o da
          pretori⁽⁺⁾·an·oj, roman¹·e vest·it·aj, konsist·ant·a ekskluziv²·e el ital⁸·aj
          soldat·oj-volont·ul·oj ; organiz¹·o serĉ·as volont·ul·ojn part·o-pren·i
          por·infan·an tend·ar·on .

mal·volont·e

          Kontraŭ·vol·e, sen em·o  plezur·o: mal·volont·e obe·i; li ankaŭ
          patr·o-pren·is en la milit·o kontraŭ la revoluci¹·aj franc·oj sub
          Napoleon⁽⁺⁾·o, kompren·ebl·e nur tre mal·volont·e, ĉar li·a princ·o
          dev·ig·is li·n. .

   [artikol-versi⁹·o: 1.36 2023/10/21 16:50:36 ]
     __________________________________________________________________